Η ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΗ ΕΥΧΗ..... -ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

«Για να µη µου διαβάση ευχή ο πνευµατικός, άρα δεν µε συγχωράει ο Θεός», σκέφθηκε και πήγαινε για αυτοκτονία. «Να πας, του λέω, στον πνευµατικό να σου διαβάση ευχή. Και αν δεν σου διαβάση αυτός, να πας σε άλλον πνευµατικό».

Μερικοί πνευµατικοί έχουν ένα τυπικό: Όταν δεν επιτρέπεται ο εξοµολογούµενος να
κοινωνήση, δεν του διαβάζουν συγχωρητική ευχή. Υπάρχουν και άλλοι που λένε:
«Είναι η γραµµή µας να µη διαβάζουµε πάντοτε συγχωρητική ευχή». Αυτό είναι κάτι
σαν προτεσταντικό… Ήρθε ένα παιδί στο Καλύβι που είχε µερικές πτώσεις. Πήγε, εξοµολογήθηκε, αλλά δεν του διάβασε συγχωρητική ευχή ο πνευµατικός. Το καηµένο, το έπιασε απελπισία. «Για να µη µου διαβάση ευχή ο πνευµατικός, άρα δεν µε συγχωράει ο Θεός», σκέφθηκε και πήγαινε για αυτοκτονία. «Να πας, του λέω, στον πνευµατικό να σου διαβάση ευχή. Και αν δεν σου διαβάση αυτός, να πας σε άλλον πνευµατικό».

Χωρίς συγχωρητική ευχή θα έχη συνέχεια πτώσεις ο άνθρωπος, γιατί δεν χάνει ο διάβολος τα δικαιώµατα. Πώς να παλέψη ο άνθρωπος, αφού ο διάβολος έχει ακόµη δικαιώµατα; ∆εν είναι ελευθερωµένος· δέχεται δαιµονικές επιδράσεις. Ενώ µε την συγχωρητική ευχή κόβονται οι επιδράσεις, γίνεται ανακατάληψη του εδάφους, οπότε ο καηµένος βοηθιέται και µπορεί να παλέψη, να αγωνισθή, για να απαλλαγή από τα πάθη.