«Ο Κύριος θα πολεμήσει για σας»
Οπότε, στάσου σταθερός, βίασε τον εαυτό σου, υπόμεινε τον πόνο που θα θέλεις να αισθανθείς κάποια φορά, φώναζε πολλές φορές από τα σπλάγχνα της καρδιάς σου• «μη με παραδώσεις στη βουλιμία των εχθρών μου» (Ψαλμ. 26,18). Φώναζε τον Κύριό σου και την Παρθένο και όλους τους Αγίους και τις Αγίες• και θα νικήσεις οπωσδήποτε• γιατί λέει• «Σας γράφω νέοι μου για να σας βεβαιώσω ότι έχετε νικήσει τον πονηρό» (Ιωάν. α’ 2,13).
Και αν εσύ είσαι αδύνατος και κακομαθημένος, ενώ οι εχθροί σου είναι δυνατοί και πολλοί, πολύ περισσότερες … είναι οι βοήθειες εκείνου που σε έπλασε και σε λύτρωσε και ασύγκριτα δυνατώτερος είναι ο Θεός στον πόλεμον αυτόν, όπως γράφτηκε• «Ο Κύριός σου είναι κραταιός και δυνατός στον πόλεμο» (Ψαλμ. 23,8).
Και περισσότερο πόθο έχει Αυτός για να σε σώσει, παρά αυτόν που έχει ο εχθρός για να σε καταστρέψει. Γι’ αυτό πολέμα και μη βαρεθείς ποτέ σου τον κόπο. Γιατί από τον κόπο και από την βία και την δοκιμασία, που αισθάνεσαι για την συνήθεια που έδειξες στο κακό, γεννάται η νίκη και ο μεγάλος θησαυρός, με τον οποίο αγοράζεται η βασιλεία των ουρανών και ενώνεται η ψυχή για πάντα με το Θεό.
Λοιπόν άρχισε στο όνομα του Θεού να πολεμάς με τα οχήματα της απιστίας στον εαυτό σου και της ελπίδας και του θάρρους στο Θεό σου, με την προσευχή και με την εκγύμνασι• μάλιστα δε με το όχημα της καρδιακής και νοερής προσευχής, το οποίο είναι το• Κύριε, Ιησού Χριστέ, όνομα τόσο φοβερό, που σαν μαχαίρι με δύο στόματα στρέφεται μέσα στη καρδιά, μασάει και κατακόβει τους δαίµονες και τα πάθη• γι’ αυτό σχετικά είπε ο Ιωάννης της Κλίμακας. «Ιησού ονόματι, μάστιζε πολεμίους».
Με αυτά, λέω, πολεμάει εκείνο τον εχθρό και εκείνο το πάθος και την κακή επιθυμία, που σε πολεμάει την οποία είσαι αποφασισμένος να νικήσεις με την σειρά• δηλαδή πότε με την αντίσταση, να τον πληγώνεις μέχρι θανάτου, πότε με το μίσος, πότε με τις πράξεις της αντίθετης αρετής• και έτσι, να κάνης πράγµατα που αρέσουν στο Θεό σου, ο οποίος, με όλη την θριαμβεύουσα στον ουρανό Εκκλησία στέκεται αόρατα και βλέπει τον πόλεμό σου• για τον οποίο πόλεμο, δεν πρέπει να λυπάσαι σκεπτόμενος, ότι αφενός μεν είναι η υποχρέωσις που έχουμε όλοι μας να δουλεύουμε και να αρέσουμε στο Θεό και αφετέρου η ανάγκη που έχουμε να πολεμάμε, καθώς σου είπα από πριν. Γιατί, αν εγκαταλείψουμε αυτόν τον πόλεμο, οπωσδήποτε θα θανατωθούμε.
Έπειτα, και αν φύγεις προς στιγμή από τον κατά Θεόν αυτό πόλεμο σαν αποστάτης και παραδοθείς στο κόσμο και σε όλες τις καλοπεράσεις και αναπαύσεις της σάρκας, ύστερα όμως και με την πίεσή σου πάλι πρέπει να πολεμήσεις και με τόσες αντιθέσεις, που πολλές φορές να ιδρώνει το πρόσωπό σου και να καταπληγώνεται η καρδιά σου με θανατηφόρες λυποθυμίες.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου