Το πάθος της φιλαργυρίας

Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου

Το μεγαλύτερο κακό της φιλαργυρίας είναι ότι αυτό το πάθος μένει κεκρυμμένον εις την καρδίαν του ανθρώπου, διότι σκεπάζεται υποκάτω εις την πρόφασην της φρονιμάδας, η οποία διδάσκει τον άνθρωπον να μαζώνει άσπρα, δια να προνοείται εις τον κίνδυνον να μη πτωχεύσει. Σκεπάζεται υποκάτω εις την πρόφασιν της αγάπης, η οποία διδάσκει να συνάζει πλούτη δια να φροντίζει περί της φαμελίας του, περί του σπιτιού του, περί των τέκνων του. Σκεπάζεται υποκάτω εις την πρόφασιν της ανάγκης η οποία διδάσκει τον άνθρωπο να έχει πλούτον δια να περικρατεί τον βαθμόν του και το αξίωμά του, και άλλα παρόμοια δια τα οποία, καθώς οι όφεις όπου παρομοιάζουν με το χρώμα της γης, με πολλήν δυσκολίαν γνωρίζονται, ούτω και αυτό το πάθος της φιλαργυρίας.