3:14 π.μ.
Και δικαιότατη και αυτή που πρέπει είναι η επωνυμία που παίρνει το ψυχωφελέστατο βιβλίο. Γιατί αν και πολλά απο τα ιερά και θεόπνευστα βιβλία της Παλαιάς και Νέας Διαθήκης, ωνομάσθηκαν αμέσως από αυτά τα ίδια πράγματα, που διδάσκουν (έτσι, για παράδειγμα, η Γένεσις του Μωϋσή ωνομάστηκε, επειδή αναφέρει για την απο το μηδέν γέννησι και Δημιουργία και τα τέσσερα Ευαγγέλια, γιατί ιστοριογραφούν τα καλά και σωτηριώδη μηνύματα των ανθρώπων. Ποιός δεν βλέπει γιατί και αυτό εδώ το βιβλίο ωνομάσθηκε κατάλληλα Αόρατος Πόλεμος, απο αυτήν αμέσως την ύλη και τις υποθέσεις με τις οποίες ασχολείται;
Γιατί διδάσκει αυτή, (όχι για κάποιον αντιληπτό και ορατό πόλεμο, όχι για εχθρούς σωματικούς και οφαλμοφανείς, αλλά για τον αόρατο πόλεμο που γίνεται στο μυαλό, στον οποίο παίρνει μέρος κάθε χριστιανός, αμέσως απο την ώρα που θα βαπτισθή και υποσχεθή απέναντι στον Θεό, να πολεμάη σε αυτόν μέχρι να πεθάνη, γιά χάρι του θείου αυτού ονόματος. Γι΄ αυτό και σχετικά με αυτόν τον πόλεμο, παραβολικά γράφτηκε στους Αριθμούς... Γι’ αυτό λέγεται στο βιβλίο ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΥΡΙΟΥ (Αριθμ. 21,14), και διδάσκει για εχθρούς ασώματους και αφανείς, οι οποίοι είναι τα διάφορα πάθη,oi θελήσεις της σάρκας και οι πονηροί δαίμονες, οι οποίοι μισούν τους ανθρώπους και δεν σταματάνε ημέρα και νύκτα να μας πολεμάνε. Οπως είπε ο μακάριος Παύλος «δεν έχουμε να παλαίψουμε με ανθρώπους, αλλά με αρχές και εξουσίες, δηλαδή με τους κυρίαρχους του κόσμου τούτου, τα πονηρά πνεύματα που βρίσκονται ανάμεσα στη γη και στον ουρανό».(Έφεσ. 6,12).
Και οι στρατιώτες που πολεμούν σε αυτό τον πόλεμο είναι όλοι οι χριστιανοί, όπως μαθαίνουμε απο αυτό το βιβλίο. Αρχιστράτηγος των χριστιανών παρουσιάζεται ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, περιτρι-γυρισμένος με όλους τους χιλιάρχους και εκατοντάρχους, δηλαδή με όλα τα τάγματα των «Αγγέλων και των Αγίων»· πεδίο αγώνα και τόπος και πολεμήστρα, μέσα στον οποίο ο πολεμος αυτός γίνεται, είναι η ίδια η καρδιά και όλος ο εσωτερικός άνθρωπος, και χρόνος του πολέμου είναι όλη μας η ζωή.
Ποια πάλι είναι τα όπλα, με τα όποια εξοπλίζει τους στρατιώτες του ο Αόρατος αυτός Πόλεμος; Ακούστε· η περικεφαλαία αυτών και το σκουτάρι, είναι η εκπληρωμένη δυσπιστία και η απελπισία του εαυτού τους. Η σημαία τους και το σιδερένιο πουκάμισο, είναι το θάρρος προς τον Θεό και η βέβαιη ελπίδα. Ο θώρακας και το περιστήθιο τους, είναι η μελέτη των παθών του Κυρίου. Η ζώνη τους είναι η αποχή απο τα σαρκικά πάθη. Τα υποδήματά τους, είναι η ταπείνωσις και η πείγνωσις της ασθένειάς τους. Η ασπίδα, δηλαδή το καλκάνι τους, είναι η υπομονή στους πειρασμούς και η απομάκρυνσις της αμέλειας. Η μάχαιρα, που κρατάνε από το ένα χέρι, είναι η ιερά προσευχή, τόσο η λεγόμενη νοερά και προφορική, όσο και αυτή που γίνεται με την μελέτη. Και, τρίλογχο κοντάρι, που κρατούνε από το άλλο χέρι, είναι το να μη κάνουν συγκατάθεσις στο πάθος, που τους πολεμεί, να το διώχνουν με οργή και να το μισούν και να το συχαίνωνται από την καρδιά τους. Τροφή τους, από τήν οποία παίρνουν για να δυναμώνουν εναντίον των εχθρών, είναι η συνεχή μετάληψις της θείας Κοινωνίας, τόσο της θείας μυσταγωγίας του θυσιαστηρίου, όσο και της νοεράς, και αέρας φωτεινός και ανέφελος, μέσα από τον οποίο βλέπουν από μακριά τους εχθρούς, είναι η παντοτινή γύμνασις του νου στο να γνωρίζη σωστά τα πράγματα και η παντοτεινή γύμνασις της θελήσεως, στο να θέλη μόνον να εύαρεσθή το Θεό, και η ειρήνη της καρδιάς και η ησυχία.
Εδώ, εδώ σε αυτόν τον Άόρατο Πόλεμο, ή να πούμε καλύτερα, σε αυτόν τον Πόλεμο του Κυρίου, μαθαίνουν οι στρατιώτες του Χριστού τις διαφόρες απάτες, τις κάθε είδους μηχανοραφίες, τα δύσκολα στρατηγήματα και τις τέχνες που μεταχειρίζονται εναντίον αυτών οι νοητοί εχθροί μέσα απο τις αισθήσεις, μέσα απο την φαντασία, μέσα απο την στέρησι της ευλάβειας και μάλιστα, μέσα απο τις τέσσερες προσβολές, που φέρνουν τον καιρό του θανάτου, της απιστίας, λέω, της απογνώσεως, της κενοδοξίας και της μεταμορφώσεώς των σε φωτεινούς Αγγέλους. Και στη συνέχεια, μελετάνε και αυτοί, πως να λύνουν και να αντιπολεμούν, αυτές τις μηχανές των εχθρών. Kαι εδώ διδάσκονται, ποιά τάξι και ποιό νόμο πρέπει να κρατούν και πόσο γενναία να πολεμούν. Kαι για να πώ με συντομία, από το βιβλίο αυτό κάθε άνθρωπος που αγαπά την σωτηρία του, μαθαίνει πως να νικήση τους αόρατους εχθρούς του, για να απόκτηση κούρση και θησαυρούς, δηλαδή αρετές θείες και αληθινές και για να πάρει βραβείο και στεφάνι αμαράντινο, το οποίο είναι η ένωση με το Θεό και στο τωρινό αιώνα και στο μέλλοντα.
Δεχθείτε λοιπόν αυτό το βιβλίο, φιλόχριστοι αναγνώστες, με χαρά και ευνοϊκά και μάθετε απο αυτό την τέχνη του Αόρατου Πολέμου· φροντίστε όχι μόνο να πολεμήτε απλά, αλλά να πολεμήτε και νόμιμα και όπως πρέπει, για να στεφανωθήτε. Επειδή, κατά τον Απόστολο «εάν και αθλήται κανείς, δεν στεφανώνεται, αν δεν αθλήση νόμιμα» (Β΄ Τιμόθ. 5)». Εξοπλισθήτε με τα όπλα που σας διδάσκει, γιά να θανατώσετε με αυτά τους νοητούς και αόρατους εχθρούς σας, οι οποίοι είναι τα πάθη που φθείρουν την ψυχή και οι δαίμονες που είναι οι δημιουργοί αυτών των παθών. «Ντυθήτε την πανοπλία του Θεού για να μπορέσετε να αντισταθήτε στα τεχνάσματα του διαβόλου» (Εφεσ. 3,10). Να θυμάστε ότι υποσχεθήκατε στο άγιο βάπτισμα ότι απαρνήσθε και πολεμάτε τον σατανά και όλα τα έργα του και κάθε λατρεία του και κάθε αμαρτία του, τα όποια έργα του είναι αυτά της φιληδονίας, της φιλοδοξίας και της φιλαργυρίας και τα υπόλοιπα πάθη. Οπότε και να αγωνίζεστε, όσο μπορείτε, για να κατατροπώσετε, για να τον ντροπιάσετε και για να τον νικήσετε με όλη σας την τελειότητα. Ποιά δε είναι η πληρωμή και ο μισθός, που έχετε να πάρετε για αυτή τη νίκη σας; Πολύς και μεγάλος. Και ακούστε αυτό αυτολεξεί από το ίδιο το στόμα του Κυρίου, οπού μας το υπόσχεται στην Ιερή Άποκάλυψι. «Σε όποιον νικήσει θα του δώσω να φάη τον καρπό από το δένδρο της ζωής, που βρίκσεται στον παράδεισο του Θεού μου» (κεφ. 2,7). «Τον νικητή δεν θα τον πειράξη ο δεύτερος θάνατος» (Αποκ. 2,11). «Σε όποιον νικήση θα του δώς από το κρυμμένο μάννα» (Αποκ. 2,17). «Στο νικητή θα του δώς την εξουσία που κι εγώ πήρα από τον Πατέρα μου κι ακόμη θα του δώσω το άστρο το πρωινό» (Αποκ. 2,28). «Τον νικητή θα τον ντύση ο Θεός με τα λευκα ρούχα της νίκης· δεν θα διαγράψω το όνομά του από το βιβλίο της ζωής και θα τον αναγνωρίζω ως δικό μου μπροστά στονΘεό και τους αγγέλους του» (Αποκ. 3,5). «Τον νικητή θα τον κάνω στύλο στο ναό του Θεού μου» (Αποκ. 3,12). «Τον νικητή θα τον βάλω να καθίση μαζί μου στον θρόνο μου» (Αποκ. 3,21). «Ο νικητής θα τα κληρονομήση όλα, κι εγώ θα είμαι Θεός του κι αυτός παιδί μου» (Αποκ. 21,7).
Βλέπετε αξιώματα; βλέπετε μισθούς; βλέπετε το oκταπλάσιο αυτό στεφάνι, τo oποίο είναι γεμάτο άνθη και αμαράντινο, αλλά πολλά περισσότερα στεφάνια θα σας πλέξουν αδελφοί, αν νικήσετε τον διάβολο· σε αυτό λοιπόν μαθητεύετε, στο να αγωνίζεστε και να εγκρατεύεστε «γι ανα μη πάρη κανένας το στεφάνι σας» (Aποκαλ. 3,11). Γιατί, είναι αλήθεια, οτι είναι ντροπή μεγάλη, εκείνοι μεν που αγωνίζονται στους σωματικούς και εξωτερικούς αγώνες και στα πένταθλα να εγκρατεύωνται απο όλα, για να πάρουν ένα φθαρτό στεφάνι από αγριελιά, ή σέλινο ή απο κλαδί κουκουναριάς, ή φοινικιάς ή δάφνης ή μυρσίνης ή κάποιου άλλου φυτού. Και εσείς που έχετε να πάρετε τέτοιο άφθαρτο στεφάνι, να περνάτε με αμέλεια και αδιαφορία την ζωή σας. Και ας σας πείση σε αυτό ο ΙΙαύλος που λέει «Δεν γνωρίζετε ότι οι δρομείς όλοι τρέχουν στο στάδιο, ένας όμως λαμβάνει το βραβείο; Τρέχετε, λοιπόν κι εσείς έτσι, ώστε να κατακτήσετε το βραβείο. Οι αθλητές που ετοιμάζονται για τον αγώνα, υποβάλλονται σε κάθε είδους αποχή· εκείνοι για να λάβουν ένα στεφάνι που μαραίνεται, ενώ εσείς αμάραντο» (Α' Κορινθ. 9,24).
Αυτή λοιπόν τη νίκη και τη λαμπρότητα αυτών των στεφανιών εύχομαι να απολαύσουμε· να θυμηθήτε, αδελφοί μου, να δεηθήτε στο Κύριο και για την συγχώρεσι των αμαρτιών εκείνου, που έγινε βοηθός σας αυτού του ωραίου, μέσα απο το βιβλίο αυτής της εκδόσεως· πάνω απο όλα, όμως, θυμηθήτε να σηκώσετε τα μάτια στον ουρανό, και να ευχαριστήσετε και να δοξάσετε τον Πρωταίτιο και Αυτοδίδακτο αυτής της νίκης Θεό καί Αρχιστράτηγό σας Ίησού Χριστό, και ας λέγη ο καθένας προς αυτόν εκείνο που είπε ο Ζοροβάβελ «Από εσένα προέρχεται η νίκη.... Και η δόξα είναι δική σου, και εγώ δικός σου συγγενής» (Β' 'Έσδρ. 59). Και αυτό του Προφήτη Δαβίδ «Σε σένα ανήκει, Κύριε, η μεγαλωσύνη, και η δύναμις, και το καύχημα, και η νίκη, και η εξομολόγησις, και η ισχύς» (Α' Παραλειπ. 29,11). Τώρα και στους αιώνες των αιώνων.
Αμήν.
Πηγή: Βιβλίο "Αόρατος Πόλεμος"
http://www.gonia.gr
Γιατί διδάσκει αυτή, (όχι για κάποιον αντιληπτό και ορατό πόλεμο, όχι για εχθρούς σωματικούς και οφαλμοφανείς, αλλά για τον αόρατο πόλεμο που γίνεται στο μυαλό, στον οποίο παίρνει μέρος κάθε χριστιανός, αμέσως απο την ώρα που θα βαπτισθή και υποσχεθή απέναντι στον Θεό, να πολεμάη σε αυτόν μέχρι να πεθάνη, γιά χάρι του θείου αυτού ονόματος. Γι΄ αυτό και σχετικά με αυτόν τον πόλεμο, παραβολικά γράφτηκε στους Αριθμούς... Γι’ αυτό λέγεται στο βιβλίο ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΥΡΙΟΥ (Αριθμ. 21,14), και διδάσκει για εχθρούς ασώματους και αφανείς, οι οποίοι είναι τα διάφορα πάθη,oi θελήσεις της σάρκας και οι πονηροί δαίμονες, οι οποίοι μισούν τους ανθρώπους και δεν σταματάνε ημέρα και νύκτα να μας πολεμάνε. Οπως είπε ο μακάριος Παύλος «δεν έχουμε να παλαίψουμε με ανθρώπους, αλλά με αρχές και εξουσίες, δηλαδή με τους κυρίαρχους του κόσμου τούτου, τα πονηρά πνεύματα που βρίσκονται ανάμεσα στη γη και στον ουρανό».(Έφεσ. 6,12).
Και οι στρατιώτες που πολεμούν σε αυτό τον πόλεμο είναι όλοι οι χριστιανοί, όπως μαθαίνουμε απο αυτό το βιβλίο. Αρχιστράτηγος των χριστιανών παρουσιάζεται ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, περιτρι-γυρισμένος με όλους τους χιλιάρχους και εκατοντάρχους, δηλαδή με όλα τα τάγματα των «Αγγέλων και των Αγίων»· πεδίο αγώνα και τόπος και πολεμήστρα, μέσα στον οποίο ο πολεμος αυτός γίνεται, είναι η ίδια η καρδιά και όλος ο εσωτερικός άνθρωπος, και χρόνος του πολέμου είναι όλη μας η ζωή.
Ποια πάλι είναι τα όπλα, με τα όποια εξοπλίζει τους στρατιώτες του ο Αόρατος αυτός Πόλεμος; Ακούστε· η περικεφαλαία αυτών και το σκουτάρι, είναι η εκπληρωμένη δυσπιστία και η απελπισία του εαυτού τους. Η σημαία τους και το σιδερένιο πουκάμισο, είναι το θάρρος προς τον Θεό και η βέβαιη ελπίδα. Ο θώρακας και το περιστήθιο τους, είναι η μελέτη των παθών του Κυρίου. Η ζώνη τους είναι η αποχή απο τα σαρκικά πάθη. Τα υποδήματά τους, είναι η ταπείνωσις και η πείγνωσις της ασθένειάς τους. Η ασπίδα, δηλαδή το καλκάνι τους, είναι η υπομονή στους πειρασμούς και η απομάκρυνσις της αμέλειας. Η μάχαιρα, που κρατάνε από το ένα χέρι, είναι η ιερά προσευχή, τόσο η λεγόμενη νοερά και προφορική, όσο και αυτή που γίνεται με την μελέτη. Και, τρίλογχο κοντάρι, που κρατούνε από το άλλο χέρι, είναι το να μη κάνουν συγκατάθεσις στο πάθος, που τους πολεμεί, να το διώχνουν με οργή και να το μισούν και να το συχαίνωνται από την καρδιά τους. Τροφή τους, από τήν οποία παίρνουν για να δυναμώνουν εναντίον των εχθρών, είναι η συνεχή μετάληψις της θείας Κοινωνίας, τόσο της θείας μυσταγωγίας του θυσιαστηρίου, όσο και της νοεράς, και αέρας φωτεινός και ανέφελος, μέσα από τον οποίο βλέπουν από μακριά τους εχθρούς, είναι η παντοτινή γύμνασις του νου στο να γνωρίζη σωστά τα πράγματα και η παντοτεινή γύμνασις της θελήσεως, στο να θέλη μόνον να εύαρεσθή το Θεό, και η ειρήνη της καρδιάς και η ησυχία.
Εδώ, εδώ σε αυτόν τον Άόρατο Πόλεμο, ή να πούμε καλύτερα, σε αυτόν τον Πόλεμο του Κυρίου, μαθαίνουν οι στρατιώτες του Χριστού τις διαφόρες απάτες, τις κάθε είδους μηχανοραφίες, τα δύσκολα στρατηγήματα και τις τέχνες που μεταχειρίζονται εναντίον αυτών οι νοητοί εχθροί μέσα απο τις αισθήσεις, μέσα απο την φαντασία, μέσα απο την στέρησι της ευλάβειας και μάλιστα, μέσα απο τις τέσσερες προσβολές, που φέρνουν τον καιρό του θανάτου, της απιστίας, λέω, της απογνώσεως, της κενοδοξίας και της μεταμορφώσεώς των σε φωτεινούς Αγγέλους. Και στη συνέχεια, μελετάνε και αυτοί, πως να λύνουν και να αντιπολεμούν, αυτές τις μηχανές των εχθρών. Kαι εδώ διδάσκονται, ποιά τάξι και ποιό νόμο πρέπει να κρατούν και πόσο γενναία να πολεμούν. Kαι για να πώ με συντομία, από το βιβλίο αυτό κάθε άνθρωπος που αγαπά την σωτηρία του, μαθαίνει πως να νικήση τους αόρατους εχθρούς του, για να απόκτηση κούρση και θησαυρούς, δηλαδή αρετές θείες και αληθινές και για να πάρει βραβείο και στεφάνι αμαράντινο, το οποίο είναι η ένωση με το Θεό και στο τωρινό αιώνα και στο μέλλοντα.
Δεχθείτε λοιπόν αυτό το βιβλίο, φιλόχριστοι αναγνώστες, με χαρά και ευνοϊκά και μάθετε απο αυτό την τέχνη του Αόρατου Πολέμου· φροντίστε όχι μόνο να πολεμήτε απλά, αλλά να πολεμήτε και νόμιμα και όπως πρέπει, για να στεφανωθήτε. Επειδή, κατά τον Απόστολο «εάν και αθλήται κανείς, δεν στεφανώνεται, αν δεν αθλήση νόμιμα» (Β΄ Τιμόθ. 5)». Εξοπλισθήτε με τα όπλα που σας διδάσκει, γιά να θανατώσετε με αυτά τους νοητούς και αόρατους εχθρούς σας, οι οποίοι είναι τα πάθη που φθείρουν την ψυχή και οι δαίμονες που είναι οι δημιουργοί αυτών των παθών. «Ντυθήτε την πανοπλία του Θεού για να μπορέσετε να αντισταθήτε στα τεχνάσματα του διαβόλου» (Εφεσ. 3,10). Να θυμάστε ότι υποσχεθήκατε στο άγιο βάπτισμα ότι απαρνήσθε και πολεμάτε τον σατανά και όλα τα έργα του και κάθε λατρεία του και κάθε αμαρτία του, τα όποια έργα του είναι αυτά της φιληδονίας, της φιλοδοξίας και της φιλαργυρίας και τα υπόλοιπα πάθη. Οπότε και να αγωνίζεστε, όσο μπορείτε, για να κατατροπώσετε, για να τον ντροπιάσετε και για να τον νικήσετε με όλη σας την τελειότητα. Ποιά δε είναι η πληρωμή και ο μισθός, που έχετε να πάρετε για αυτή τη νίκη σας; Πολύς και μεγάλος. Και ακούστε αυτό αυτολεξεί από το ίδιο το στόμα του Κυρίου, οπού μας το υπόσχεται στην Ιερή Άποκάλυψι. «Σε όποιον νικήσει θα του δώσω να φάη τον καρπό από το δένδρο της ζωής, που βρίκσεται στον παράδεισο του Θεού μου» (κεφ. 2,7). «Τον νικητή δεν θα τον πειράξη ο δεύτερος θάνατος» (Αποκ. 2,11). «Σε όποιον νικήση θα του δώς από το κρυμμένο μάννα» (Αποκ. 2,17). «Στο νικητή θα του δώς την εξουσία που κι εγώ πήρα από τον Πατέρα μου κι ακόμη θα του δώσω το άστρο το πρωινό» (Αποκ. 2,28). «Τον νικητή θα τον ντύση ο Θεός με τα λευκα ρούχα της νίκης· δεν θα διαγράψω το όνομά του από το βιβλίο της ζωής και θα τον αναγνωρίζω ως δικό μου μπροστά στονΘεό και τους αγγέλους του» (Αποκ. 3,5). «Τον νικητή θα τον κάνω στύλο στο ναό του Θεού μου» (Αποκ. 3,12). «Τον νικητή θα τον βάλω να καθίση μαζί μου στον θρόνο μου» (Αποκ. 3,21). «Ο νικητής θα τα κληρονομήση όλα, κι εγώ θα είμαι Θεός του κι αυτός παιδί μου» (Αποκ. 21,7).
Βλέπετε αξιώματα; βλέπετε μισθούς; βλέπετε το oκταπλάσιο αυτό στεφάνι, τo oποίο είναι γεμάτο άνθη και αμαράντινο, αλλά πολλά περισσότερα στεφάνια θα σας πλέξουν αδελφοί, αν νικήσετε τον διάβολο· σε αυτό λοιπόν μαθητεύετε, στο να αγωνίζεστε και να εγκρατεύεστε «γι ανα μη πάρη κανένας το στεφάνι σας» (Aποκαλ. 3,11). Γιατί, είναι αλήθεια, οτι είναι ντροπή μεγάλη, εκείνοι μεν που αγωνίζονται στους σωματικούς και εξωτερικούς αγώνες και στα πένταθλα να εγκρατεύωνται απο όλα, για να πάρουν ένα φθαρτό στεφάνι από αγριελιά, ή σέλινο ή απο κλαδί κουκουναριάς, ή φοινικιάς ή δάφνης ή μυρσίνης ή κάποιου άλλου φυτού. Και εσείς που έχετε να πάρετε τέτοιο άφθαρτο στεφάνι, να περνάτε με αμέλεια και αδιαφορία την ζωή σας. Και ας σας πείση σε αυτό ο ΙΙαύλος που λέει «Δεν γνωρίζετε ότι οι δρομείς όλοι τρέχουν στο στάδιο, ένας όμως λαμβάνει το βραβείο; Τρέχετε, λοιπόν κι εσείς έτσι, ώστε να κατακτήσετε το βραβείο. Οι αθλητές που ετοιμάζονται για τον αγώνα, υποβάλλονται σε κάθε είδους αποχή· εκείνοι για να λάβουν ένα στεφάνι που μαραίνεται, ενώ εσείς αμάραντο» (Α' Κορινθ. 9,24).
Αυτή λοιπόν τη νίκη και τη λαμπρότητα αυτών των στεφανιών εύχομαι να απολαύσουμε· να θυμηθήτε, αδελφοί μου, να δεηθήτε στο Κύριο και για την συγχώρεσι των αμαρτιών εκείνου, που έγινε βοηθός σας αυτού του ωραίου, μέσα απο το βιβλίο αυτής της εκδόσεως· πάνω απο όλα, όμως, θυμηθήτε να σηκώσετε τα μάτια στον ουρανό, και να ευχαριστήσετε και να δοξάσετε τον Πρωταίτιο και Αυτοδίδακτο αυτής της νίκης Θεό καί Αρχιστράτηγό σας Ίησού Χριστό, και ας λέγη ο καθένας προς αυτόν εκείνο που είπε ο Ζοροβάβελ «Από εσένα προέρχεται η νίκη.... Και η δόξα είναι δική σου, και εγώ δικός σου συγγενής» (Β' 'Έσδρ. 59). Και αυτό του Προφήτη Δαβίδ «Σε σένα ανήκει, Κύριε, η μεγαλωσύνη, και η δύναμις, και το καύχημα, και η νίκη, και η εξομολόγησις, και η ισχύς» (Α' Παραλειπ. 29,11). Τώρα και στους αιώνες των αιώνων.
Αμήν.
Πηγή: Βιβλίο "Αόρατος Πόλεμος"
http://www.gonia.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου