9:41 π.μ.
Η συνάντηση του Χριστού με τη Σαμαρείτιδα, είναι μία από τις περιφημότερες περικοπές της Καινής Διαθήκης. Παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίον αποκαλύπτεται ο Μεσσίας Χριστός σε μία γυναίκα από τη Σαμάρεια και στους συντοπίτες της. Ο ευαγγελιστής Ιωάννης περιγράφει μέχρι λεπτομερείας, πως η χάρη του Θεού μεταβάλλει ένα απλό άνθρωπο σε μάρτυρα της παρουσίας του Χριστού στον κόσμο και σε φωτιστή των συνανθρώπων του.
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός συναντά την Σαμαρείτιδα στο φρέαρ του Ιακώβ, όπου εκείνη έρχεται για να αντλήσει νερό. Εκεί διαμοίβεται ένας ζωηρός διάλογος μεταξύ τους. Ο Χριστός ζητεί νερό για να θεραπεύσει το φυσικό αίσθημα της δίψας, το οποίο γίνεται εντονότερο εξαιτίας του μεσημβρινού καύσωνος, τονίζοντας, πως: «Καθένας που πίνει από αυτό το νερό θα διψάσει και πάλι. Όποιος όμως πιεί από το νερό, το οποίο εγώ θα δώσω σ΄ αυτόν, δεν θα διψάσει ξανά ποτέ εις τον αιώνα, αλλά το νερό, το οποίο εγώ θα του δώσω, θα γίνει μέσα σ΄ αυτόν πηγή νερού, που θα τον συντηρεί για την αιώνια ζωή» (Ιω. δ΄ 13-14).
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, πως ο Χριστός δεν αναφέρεται στο φυσικό νερό, αλλά στο πνευματικό, που δεν είναι άλλο από τον λόγο του Θεού. Το φυσικό νερό παρέχεται από τις πηγές. Το πνευματικό νερό για το οποίο ομιλεί ο Χριστός είναι ο λόγος του Θεού, ο οποίος έρχεται άνωθεν. Το φυσικό νερό ευφραίνει τον διψασμένο. Ο λόγος του Θεού γεμίζει με χαρά την ψυχή και χωρίς αυτόν δεν υπάρχει ζωή. Το φυσικό νερό ποτίζει την γη και την καθιστά εύθετη προς καρποφορία. Ο λόγος του Θεού καλλιεργεί τον εσωτερικό μας κόσμο και από χέρσον τον ετοιμάζει για πνευματική καρποφορία. Το νερό λειαίνει το τραχύ έδαφος και ο λόγος του Θεού λειαίνει τον χαρακτήρα μας, αποκόπτει προεκτάσεις και αιχμές: «ο λόγος του Θεού ζων και ενεργής και τομώτερος υπέρ πάσαν μάχαιραν δίστομον». Το νερό έρχεται από τον ουρανό, αποθηκεύεται στα έγκατα της γης και εμφανίζεται ως πηγή. Ο λόγος του Θεού ωφελεί αυτόν που τον ακούει, αποθηκεύεται στην καρδιά και αργότερα προσφέρεται και στους άλλους.
Γι΄ αυτούς τους λόγους ο Κύριός μας παρουσιάζει τον λόγο του ως νερό ζωντανό, το οποίο είναι έτοιμο και ικανό για να σβήσει την δίψα των ανθρώπων. Ασφαλώς δεν εννοεί την δίψα των χειλέων, αλλά την πνευματική δίψα της ψυχής, καθώς δεν διψά μόνο το σώμα, αλλά και η ψυχή η οποία αδημονεί για χαρά και ευτυχία. Παρά τις ανέσεις και τις ευκολίες του σύγχρονου τρόπου ζωής, η ευτυχία του ανθρώπου είναι αντικείμενο αγωνιώδους αναζητήσεως. Η ευτυχία δεν εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες, τον πλούτο, την ισχύ και τη δόξα, αλλά χαρίζεται από τον Θεό σ΄ εκείνον που προστρέχει στην κρυστάλλινη πηγή του λόγου του και καταπραΰνει την πνευματική του δίψα.
Ο σύγχρονος άνθρωπος διψά για την ειρήνη, ακόμη πιο δυσεύρετο αγαθό, τόσο την ατομική, όσο και την παγκόσμια και κυρίως αυτή. Παρά τα συνέδρια και τους μεγάλους λόγους απωλέσαμε την ειρήνη της καρδιάς μας. Ρέπουμε προς την αμαρτία, με αποτέλεσμα να εκδιώκουμε τη χαρά του Θεού από τη ζωή μας. Διαταράσσοντας τη σχέση μας με τον Θεό, επιζητούμε να ξεδιψάσουμε στις θολές πηγές της αμαρτίας, με αποτέλεσμα την εσωτερική ακαταστασία. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν έσπευδαν όλοι να σβήσουν τη δίψα τους στο λόγο του Θεού και να στηρίξουν τη ζωή τους στην παρεχόμενη από Αυτόν ψυχική ειρήνη;
Ο σύγχρονος άνθρωπος διψά για την αλήθεια και προσπαθεί μέσα από σωρεία ερωτημάτων να την βρει! Από που είναι, ποιά είναι, ποιός ο σκοπός της αλήθειας και άλλα πολλά. Ο Πιλάτος έχοντας μπροστά του τον Χριστό, την όντως αλήθεια, τον ερωτά: Τι είναι αλήθεια; Η αλήθεια ενυπάρχει μόνο στο λόγο του Θεού και ο Λόγος του Θεού είναι η αλήθεια και βάσει αυτής της αληθείας γινόμαστε υιοί Θεού κατά χάριν στην αιωνιότητα!
Ο σύγχρονος άνθρωπος διψά για δικαιοσύνη και την αναζητεί παντού και ιδιαίτερα στην ανθρώπινη νομοθεσία! Μια ματιά όμως στη ζωή της πρώτης Εκκλησίας μας δείχνει την δικαιοσύνη στη ζωή των ανθρώπων, των οποίων ήταν η ψυχή και η καρδία μία, γι΄ αυτό και τα δικά μου δικά σου!
Τέλος, ο σύγχρονος άνθρωπος διψά για αγάπη, καθώς εψύγη η αγάπη των πολλών και βασιλεύει το συμφέρον, έννομο η άνομο. Διψάμε για αγάπη γνήσια, ανιδιοτελή, θυσιαστική σαν του Χριστού! Και μόνον ο λόγος του Θεού μας καλεί να αποκτήσουμε πλατειά και ευρύχωρη καρδία για όλους.
Αγαπητοί μου. Σε μία εποχή πνευματικής ανομβρίας δυστυχώς δεν βρήκαμε την πηγή. Διψάμε για όλα αυτά που αναφέραμε. Αισθανόμαστε την ανάγκη πνευματικού και ζώντος ύδατος, γιατί όσα χαρίζει ο κόσμος σε πλούτο, δόξα, τιμές, απολαύσεις και αγαθά, περισσότερο μεγαλώνουν τη δίψα, την αγωνία την μοναξιά και το κενό!
Πολλοί άνθρωποι, αλλά και συστήματα φιλοσοφικά, προσφέρθηκαν ανά τους αιώνες για να σβήσουν την πνευματική δίψα των ανθρώπων. Δεν τα κατάφεραν όμως. Μόνον η πηγή όλων, ο Χριστός, ο οποίος φωνάζει «ο διψών ερχέσθω προς με και πινέτω», μόνον ο λόγος του Θεού ομιλεί κατ΄ ευθείαν στην ψυχή και την ανιστά από τον θάνατό της. Ο λόγος του Θεού μεταμορφώνει τον άνθρωπο και τον κάνει άγιο, όπως τόσα πολλά και εύγλωττα παραδείγματα από τη ζωή της Εκκλησίας μας το μαρτυρούν.
Η μεταστροφή του Παύλου, του αποστόλου των εθνών, του ιερού Αυγουστίνου, της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας αποδεικνύουν, πως ο λόγος του Θεού θεραπεύει την πνευματική δίψα, καταπνίγει τα πάθη και μεταμορφώνει τον αμαρτωλό σε άγιο, τον πρώην άσωτο σε σώφρονα και σοβαρό και τον άστατο σε ιδεώδη χαρακτήρα, τον αγράμματο σε σοφό, τον δούλο σε ελεύθερο! «Όποιος πιεί από το νερό, το οποίο εγώ θα δώσω σ΄ αυτόν, δεν θα διψάσει ξανά ποτέ εις τον αιώνα».
Μακάριοι είναι όσοι βρίσκουν και πίνουν αυτό το αθάνατο κρυστάλλινο νερό, τον λόγο του Θεού, αφού μόνον αυτός έχει τη δύναμη να θεραπεύει την πνευματική δίψα της ψυχής και να μεταμορφώνει τον άνθρωπο. Μακάριοι είναι αυτοί, που έρχονται σε προσωπική συνάντηση με τον Λόγο του Θεού, τον Χριστό, όπως η Σαμαρείτιδα εκείνη και μετέπειτα ισαπόστολος Φωτεινή. Εκείνη ξεδίψασε πνευματικά, βρήκε την ειρήνη της καρδιάς της, έζησε την ευτυχία και τη χαρά της, ένιωσε τη δικαιοσύνη του Θεού πέρα για πέρα, βίωσε την εμπειρία της αγάπης του. Αυτό κατόπιν διαλαλεί και στους άλλους συντοπίτες της και τους καλεί να σχηματίσουν τη δική τους εμπειρία γνωρίζοντας από κοντά τον Λόγο του Θεού, τον Κύριό μας Ιησούν Χριστόν!
Αυτό παραμένει και για εμάς το μεγάλο όραμα και εφετόν: Ο Χριστός ζητεί θεογνωσία, εσωτερική ζωή, ζητεί να ενωθούμε μαζί του, να τον αγαπήσουμε, να αποκτήσουμε προσωπική βιωματική γνωριμία μαζί του και να ταυτισθούμε μ΄ Αυτόν! Αυτός μας σώζει, μας ειρηνεύει, μας δίδει την χαρά και την ειρήνη. Ας ζητούμε έντονα και επίμονα να καταρδεύσει στις ψυχές μας το ύδωρ το ζων. «Ον τρόπον επιποθεί η έλαφος επί τας πηγάς των υδάτων, ούτως επιποθεί η ψυχή μου προς σε ο Θεός» (Ψαλμ. 41,1). Και να μη ξεχνούμε ποτέ τον λόγο του Κυρίου μας: «το νερό, το οποίο εγώ θα δώσω στον άνθρωπο, θα γίνει μέσα σ΄ αυτόν πηγή νερού, που θα τον συντηρεί για την αιώνια ζωή» (Ιω. δ΄ 13-14) και ότι το ύδωρ αυτό δεν εξαντλείται. «Και μετά το υπερβλύσαι μένει πλήρης, εν ουδενί γαρ ελαττούμενος εκ της εις ετέρους χορηγίας, αλλ΄ αεί πηγάζων και πάσι τούτων μεταδούς των καλών επί της αυτής μένει τελειότητος» (Ιω. Χρυσοστόμου, Ομιλία ιδ΄ 1)
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός συναντά την Σαμαρείτιδα στο φρέαρ του Ιακώβ, όπου εκείνη έρχεται για να αντλήσει νερό. Εκεί διαμοίβεται ένας ζωηρός διάλογος μεταξύ τους. Ο Χριστός ζητεί νερό για να θεραπεύσει το φυσικό αίσθημα της δίψας, το οποίο γίνεται εντονότερο εξαιτίας του μεσημβρινού καύσωνος, τονίζοντας, πως: «Καθένας που πίνει από αυτό το νερό θα διψάσει και πάλι. Όποιος όμως πιεί από το νερό, το οποίο εγώ θα δώσω σ΄ αυτόν, δεν θα διψάσει ξανά ποτέ εις τον αιώνα, αλλά το νερό, το οποίο εγώ θα του δώσω, θα γίνει μέσα σ΄ αυτόν πηγή νερού, που θα τον συντηρεί για την αιώνια ζωή» (Ιω. δ΄ 13-14).
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, πως ο Χριστός δεν αναφέρεται στο φυσικό νερό, αλλά στο πνευματικό, που δεν είναι άλλο από τον λόγο του Θεού. Το φυσικό νερό παρέχεται από τις πηγές. Το πνευματικό νερό για το οποίο ομιλεί ο Χριστός είναι ο λόγος του Θεού, ο οποίος έρχεται άνωθεν. Το φυσικό νερό ευφραίνει τον διψασμένο. Ο λόγος του Θεού γεμίζει με χαρά την ψυχή και χωρίς αυτόν δεν υπάρχει ζωή. Το φυσικό νερό ποτίζει την γη και την καθιστά εύθετη προς καρποφορία. Ο λόγος του Θεού καλλιεργεί τον εσωτερικό μας κόσμο και από χέρσον τον ετοιμάζει για πνευματική καρποφορία. Το νερό λειαίνει το τραχύ έδαφος και ο λόγος του Θεού λειαίνει τον χαρακτήρα μας, αποκόπτει προεκτάσεις και αιχμές: «ο λόγος του Θεού ζων και ενεργής και τομώτερος υπέρ πάσαν μάχαιραν δίστομον». Το νερό έρχεται από τον ουρανό, αποθηκεύεται στα έγκατα της γης και εμφανίζεται ως πηγή. Ο λόγος του Θεού ωφελεί αυτόν που τον ακούει, αποθηκεύεται στην καρδιά και αργότερα προσφέρεται και στους άλλους.
Γι΄ αυτούς τους λόγους ο Κύριός μας παρουσιάζει τον λόγο του ως νερό ζωντανό, το οποίο είναι έτοιμο και ικανό για να σβήσει την δίψα των ανθρώπων. Ασφαλώς δεν εννοεί την δίψα των χειλέων, αλλά την πνευματική δίψα της ψυχής, καθώς δεν διψά μόνο το σώμα, αλλά και η ψυχή η οποία αδημονεί για χαρά και ευτυχία. Παρά τις ανέσεις και τις ευκολίες του σύγχρονου τρόπου ζωής, η ευτυχία του ανθρώπου είναι αντικείμενο αγωνιώδους αναζητήσεως. Η ευτυχία δεν εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες, τον πλούτο, την ισχύ και τη δόξα, αλλά χαρίζεται από τον Θεό σ΄ εκείνον που προστρέχει στην κρυστάλλινη πηγή του λόγου του και καταπραΰνει την πνευματική του δίψα.
Ο σύγχρονος άνθρωπος διψά για την ειρήνη, ακόμη πιο δυσεύρετο αγαθό, τόσο την ατομική, όσο και την παγκόσμια και κυρίως αυτή. Παρά τα συνέδρια και τους μεγάλους λόγους απωλέσαμε την ειρήνη της καρδιάς μας. Ρέπουμε προς την αμαρτία, με αποτέλεσμα να εκδιώκουμε τη χαρά του Θεού από τη ζωή μας. Διαταράσσοντας τη σχέση μας με τον Θεό, επιζητούμε να ξεδιψάσουμε στις θολές πηγές της αμαρτίας, με αποτέλεσμα την εσωτερική ακαταστασία. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν έσπευδαν όλοι να σβήσουν τη δίψα τους στο λόγο του Θεού και να στηρίξουν τη ζωή τους στην παρεχόμενη από Αυτόν ψυχική ειρήνη;
Ο σύγχρονος άνθρωπος διψά για την αλήθεια και προσπαθεί μέσα από σωρεία ερωτημάτων να την βρει! Από που είναι, ποιά είναι, ποιός ο σκοπός της αλήθειας και άλλα πολλά. Ο Πιλάτος έχοντας μπροστά του τον Χριστό, την όντως αλήθεια, τον ερωτά: Τι είναι αλήθεια; Η αλήθεια ενυπάρχει μόνο στο λόγο του Θεού και ο Λόγος του Θεού είναι η αλήθεια και βάσει αυτής της αληθείας γινόμαστε υιοί Θεού κατά χάριν στην αιωνιότητα!
Ο σύγχρονος άνθρωπος διψά για δικαιοσύνη και την αναζητεί παντού και ιδιαίτερα στην ανθρώπινη νομοθεσία! Μια ματιά όμως στη ζωή της πρώτης Εκκλησίας μας δείχνει την δικαιοσύνη στη ζωή των ανθρώπων, των οποίων ήταν η ψυχή και η καρδία μία, γι΄ αυτό και τα δικά μου δικά σου!
Τέλος, ο σύγχρονος άνθρωπος διψά για αγάπη, καθώς εψύγη η αγάπη των πολλών και βασιλεύει το συμφέρον, έννομο η άνομο. Διψάμε για αγάπη γνήσια, ανιδιοτελή, θυσιαστική σαν του Χριστού! Και μόνον ο λόγος του Θεού μας καλεί να αποκτήσουμε πλατειά και ευρύχωρη καρδία για όλους.
Αγαπητοί μου. Σε μία εποχή πνευματικής ανομβρίας δυστυχώς δεν βρήκαμε την πηγή. Διψάμε για όλα αυτά που αναφέραμε. Αισθανόμαστε την ανάγκη πνευματικού και ζώντος ύδατος, γιατί όσα χαρίζει ο κόσμος σε πλούτο, δόξα, τιμές, απολαύσεις και αγαθά, περισσότερο μεγαλώνουν τη δίψα, την αγωνία την μοναξιά και το κενό!
Πολλοί άνθρωποι, αλλά και συστήματα φιλοσοφικά, προσφέρθηκαν ανά τους αιώνες για να σβήσουν την πνευματική δίψα των ανθρώπων. Δεν τα κατάφεραν όμως. Μόνον η πηγή όλων, ο Χριστός, ο οποίος φωνάζει «ο διψών ερχέσθω προς με και πινέτω», μόνον ο λόγος του Θεού ομιλεί κατ΄ ευθείαν στην ψυχή και την ανιστά από τον θάνατό της. Ο λόγος του Θεού μεταμορφώνει τον άνθρωπο και τον κάνει άγιο, όπως τόσα πολλά και εύγλωττα παραδείγματα από τη ζωή της Εκκλησίας μας το μαρτυρούν.
Η μεταστροφή του Παύλου, του αποστόλου των εθνών, του ιερού Αυγουστίνου, της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας αποδεικνύουν, πως ο λόγος του Θεού θεραπεύει την πνευματική δίψα, καταπνίγει τα πάθη και μεταμορφώνει τον αμαρτωλό σε άγιο, τον πρώην άσωτο σε σώφρονα και σοβαρό και τον άστατο σε ιδεώδη χαρακτήρα, τον αγράμματο σε σοφό, τον δούλο σε ελεύθερο! «Όποιος πιεί από το νερό, το οποίο εγώ θα δώσω σ΄ αυτόν, δεν θα διψάσει ξανά ποτέ εις τον αιώνα».
Μακάριοι είναι όσοι βρίσκουν και πίνουν αυτό το αθάνατο κρυστάλλινο νερό, τον λόγο του Θεού, αφού μόνον αυτός έχει τη δύναμη να θεραπεύει την πνευματική δίψα της ψυχής και να μεταμορφώνει τον άνθρωπο. Μακάριοι είναι αυτοί, που έρχονται σε προσωπική συνάντηση με τον Λόγο του Θεού, τον Χριστό, όπως η Σαμαρείτιδα εκείνη και μετέπειτα ισαπόστολος Φωτεινή. Εκείνη ξεδίψασε πνευματικά, βρήκε την ειρήνη της καρδιάς της, έζησε την ευτυχία και τη χαρά της, ένιωσε τη δικαιοσύνη του Θεού πέρα για πέρα, βίωσε την εμπειρία της αγάπης του. Αυτό κατόπιν διαλαλεί και στους άλλους συντοπίτες της και τους καλεί να σχηματίσουν τη δική τους εμπειρία γνωρίζοντας από κοντά τον Λόγο του Θεού, τον Κύριό μας Ιησούν Χριστόν!
Αυτό παραμένει και για εμάς το μεγάλο όραμα και εφετόν: Ο Χριστός ζητεί θεογνωσία, εσωτερική ζωή, ζητεί να ενωθούμε μαζί του, να τον αγαπήσουμε, να αποκτήσουμε προσωπική βιωματική γνωριμία μαζί του και να ταυτισθούμε μ΄ Αυτόν! Αυτός μας σώζει, μας ειρηνεύει, μας δίδει την χαρά και την ειρήνη. Ας ζητούμε έντονα και επίμονα να καταρδεύσει στις ψυχές μας το ύδωρ το ζων. «Ον τρόπον επιποθεί η έλαφος επί τας πηγάς των υδάτων, ούτως επιποθεί η ψυχή μου προς σε ο Θεός» (Ψαλμ. 41,1). Και να μη ξεχνούμε ποτέ τον λόγο του Κυρίου μας: «το νερό, το οποίο εγώ θα δώσω στον άνθρωπο, θα γίνει μέσα σ΄ αυτόν πηγή νερού, που θα τον συντηρεί για την αιώνια ζωή» (Ιω. δ΄ 13-14) και ότι το ύδωρ αυτό δεν εξαντλείται. «Και μετά το υπερβλύσαι μένει πλήρης, εν ουδενί γαρ ελαττούμενος εκ της εις ετέρους χορηγίας, αλλ΄ αεί πηγάζων και πάσι τούτων μεταδούς των καλών επί της αυτής μένει τελειότητος» (Ιω. Χρυσοστόμου, Ομιλία ιδ΄ 1)
Γράφει: + Ο Σάμου και Ικαρίας ΕΥΣΕΒΙΟΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου