Υπεραγία Θεοτόκος η επονομαζομένη Ιεροσολυμίτισσα – ιστορικό

Κατά την Ιεράν Παράδοσιν, η θαυματουργός Αγία Εικών της Παναγίας «Η ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑ» έχει αγιογραφηθεί τον προπαρελθόντα αιώνα θαυματουργικώς. Φέρει χρονολογίαν 1870 και έχει το εξής ιστορικόν.
Υπήρχε τότε μία αγιογράφος Μοναχή ονόματι Τατιανή της Ρωσικής Ι. Μονής της Μυροφόρου Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, που κείται εις τους απέναντι της Ιερουσαλήμ πρόποδας του Όρους των Ελαιών. Είδε δε η Τατιανή καθ’ ύπνον το εξής όραμα.
Είδεν ότι την επεσκέφθη εις το κελλί της μία άγνωστος Μοναχή, η οποία της είπεν: «Αδελφή Τατιανή, ήλθα να με ζωγραφίσης». Η Τατιανή απήντησεν: «Ευλόγησον, αδελφή, αλλά εγώ είμαι αγιογράφος και όχι ζωγράφος». Και η επισκέπτρια της λέγει: «Τότε να με αγιογραφήσης». Η Τατιανή εξεπλάγη με το θάρρος της ξένης και απεκρίθη: «Δεν έχω ξύλον (σανίδι), πού να σε ζωγραφίσω;
Και τότε η επισκέπτρια Μοναχή της δίδει ένα σανίδι αγιογραφήσεως και λέγει: «Ζωγράφισε!». Αλλά, ζωγραφίζουσα η Τατιανή την Μοναχήν, είδε τα άμφιά της να γίνονται χρυσά, το πρόσωπόν της να λάμπη πολύ, και την ήκουσε να λέγη: «Ώ μακαρία Τατιανή, μετά τον Απόστολον και Ευαγγελιστήν Λουκάν, θα με αγιογραφίσης πάλιν εσύ». Η Τατιανή αντελήφθη, ότι αγιογραφούσε την Παναγίαν! Εταράχθη και εξύπνησεν.
Αμέσως έσπευσε εις την Ηγουμένην και της διηγήθη το όραμα. Η Ηγουμένη εδυσπίστησε και της είπε να πάη να κοιμηθή και αύριον να αγιογραφήση μίαν εικόνα της Παναγίας.
Καθώς όμως επέστρεφεν, είδεν να βγαίνη από το κελλί της φως και ησθάνετο ευωδίαν! Τότε ειδοποίησε την Ηγουμένην και μαζί εισήλθον εις το φωτεινόν και ευωδιάζον κελλί, όπου είδον εκπληκτικώτερον θαύμα. Η Εικών του οράματος ήτο εντός αυτού πραγματική Αχειροποίητος Αγία Εικών της Παναγίας!
Μετά ταύτα, παρουσιάζεται πάλιν η Παναγία εις την Μοναχήν και λέγει: «Να με κατεβάσετε κάτω εις το σπίτι μου, εις την Γεθσημανήν», το οποίο και έγινεν.
ΑΠΟ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ
ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ «ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΗΣ»
Όχι μόνο οι ευλαβείς προσκυνηταί των Αγίων Τόπων γνωρίζουν για την Ιεροσολυμίτισσαν, αλλά και πολλοί Έλληνες και Βούλγαροι έχουν αξιωθεί να προσκυνήσουν την Ιεράν και Θαυματουργόν Εικόνα της, όταν οι Αγιοταφίται Πατέρες την έφεραν εις Αθήνας, εις Θεσσαλονίκην και εις Σόφιαν (Βουλγαρίας).
Εις την πρόσφατον μεταφοράν της Εικόνος εις Βουλγαρία αναφέρει ο μοναχός Πέτρος Αγιοταφίτης, εις το διμηνιαίον Ορθόδοξον Χριστιανικόν περιοδικόν «Κοσμάς ο Αιτωλός» της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας (τεύχος 272, Μάιος – Ιούνιος 2003). Κατά τον μοναχόν, τα ακόλουθα εσυνέβησαν εις τον Ιερόν Πατριαρχικόν Ναόν του Αγίου Αλεξάνδρου Νέβσκυ εις Σόφιαν:
«Παράλυτος εκ γενετής, ηλικίας άνω των 60 ετών, ωδηγήθη προ της Αγίας Εικόνος, όπου καθήμενος εις το καροτσάκι του, ικέτευε την Παναγίαν να τον θεραπεύση, όπως και ο Χριστός εθεράπευσε το επί ¨τριάκοντα και οκτώ έτη¨ παραλυτικόν. Και ηκούσθη εκ της Αγίας Εικόνος φωνή, λέγουσα: «Εγέρθητι (σήκω) και έλα να προσκυνήσης». Και ο ανίατος παράλυτος εστάθη επί τους πόδας του υγιής! Και τον είδον να προσκυνή και να ασπάζεται την θαυματουργόν Εικόνα, και να διαλαλή το θαύμα, δοξάζων τον Θεόν και την Παναγίαν. Και έγινε τότε σεισμός πίστεως και ευσεβείας του εντός και εκτός του μεγάλου Ναού απειραρίθμου Ορθοδόξου Λαού, ο οποίος έγινεν αισθητός εις όλην την Βουλγαρίαν και πέραν αυτής. Ηκολούθησαν χαρμόσυνοι κωδωνοκρουσίαι και ο Πατριάρχης κατήλθεν εις τον Ναόν, και έγινεν πάνδημον προσκύνημα και ακολουθία ευχαριστίας – δοξολογίας και παρακλήσεως. Και έχαιρεν ο Ορθόδοξος Λαός χαράν Αναστάσεως, του οποίου προ τινός η ευσέβεια εδιώκετο!
Ηκολούθησε δε και άλλο θαύμα. Το απόγευμα της αυτής ημέρας, ωδηγήθη προ της Αγίας Εικόνος τυφλή, εκ γενετής και αυτή, 15 περίπου ετών, η οποία προσευχομένη έλεγε προς την Θεοτόκον: «Παναγία μου, θεράπευσε και εμέ, όπως εθεράπευσες το πρωί τον παράλυτον. Σε παρακαλώ, χάρισε και εις εμέ το φως των οφθαλμών μου». Και ακούεται πάλιν φωνή εκ της Αγίας Εικόνος, λέγουσα: «Ανάβλεψε. Και η εκ γενετής τυφλή είδε!».

Επίσης ένα αξιοθαύμαστο γεγονός σχετικό με την θαυματουργόν Εικόνα της Ιεροσολυμιτίσσης είναι το εξής:
Πριν από αρκετά χρόνια είχε γίνει μία μεγάλη κακοκαιρία και πλημμύρισε ο Ναός του Τάφου της Παναγίας, που όσοι έχουν πάει ξέρουν ότι είναι πολλά μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης. Αυτό το γεγονός έχει γίνει πάρα πολλές φορές. Όμως αυτή τη φορά ήτο πολύ έντονη η βροχή που τα πάντα εκαλύφθησαν όχι μόνο με νερό αλλά και με λάσπη. Πίστεψαν οι πάντες ότι τίποτε πλέον δεν έμεινε. Αφού παρήλθε η μπόρα και άρχισαν να βγάζουν τα νερά και την λάσπη και έφθασαν στο προσκυνητάρι της Ιεροσολυμιτίσσης, τί να δούν; Η εικόνα είχε φύγει από τον θρόνο της και ευρίσκετο σφηνωμένη στον φεγγίτη ακριβώς από πάνω με το κανδύλι αναμμένο. Όλοι εξεπλάγησαν δια την διάσωσιν της Ιεράς Εικόνος. Αφού καθάρισαν τον Ναό και ό,τι διεσώθη από την καταστροφήν διερωτώντο μεταξύ τους οι Πατέρες πώς θα κατεβάσουν την Εικόνα στη θέση της. Και ώ του θαύματος την επομένην βρήκαν την Εικόνα της Παναγίας μας στο θρόνο της και η κανδύλα της αναμμένη.

Το πόνημα αυτό αφιερούται εις την Α.Θ.Μ. τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον και πάσαν την Αγιοταφικήν Αδελφότητα.

Αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Δ. Πούλος
Ιεροκήρυξ Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών