Η υπομονή σε κάθε έργο, γεννά την ανδρεία.
Η ανδρεία, γεννά την προθυμία.
Η προθυμία, την καρτερία.
Η καρτερία, την επίταση της εργασίας.
Η επίταση, κατευνάζει την ακράτεια του σώματος και ημερεύει την ηδυπάθεια της επιθυμίας.
Η επιθυμία, κινεί τον πόθο.
Ο πόθος την αγάπη.
Η αγάπη, τον ζήλο.
Ο ζήλος την θέρμη.
Η θέρμη την παρόρμηση.
Η παρόρμηση, την σπουδή.
Η σπουδή, την προσευχή.
Η προσευχή, την ησυχία.
Η ησυχία, γεννα τη θεωρία.
Η θεωρία, την γνώση.
Η γνώση, την κατανόηση των μυστηρίων.
Το τέλος των μυστηρίων, είναι η θεολογία.
Καρπός της θεολογίας, είναι η τελεία αγάπη.
Της αγάπης, η ταπείνωση.
Της ταπεινώσεως, η απάθεια.
Της απάθειας, η προόραση, η προφητεία και η πρόγνωση.
Γιατί δεν έχει κανείς, τέλειες από εδώ τις αρετές, ούτε εξαφανίζει μονομιάς τις κακίες, αλλά σιγά-σιγά με την αύξηση της αρετής λιγοστεύει η κακία και καταλήγει να μην υπάρχει διόλου.
Άγιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου