ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ: ΠΕΡΙ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΣ

Ένας φτωχός σου ζητεί να τον βοηθήσεις. Ο Αρχέκακος προσπαθεί τότε να στρέψει την καρδιά σου πρός την αδιαφορία. Πρόσεξε, μην παρασυρθείς. Διώξε απο μέσα σου τα απάνθρωπα αισθήματα. Ατένισε τον αδελφό σου με αγάπη και οικτιρμούς και βοήθησέ τον πρόθυμα. Είναι μέλος τού Χριστού και δικό σου – «αλλήλων μέλη εσμέν» (Εφες.δ΄ 25) – , είναι ναός τού Αγίου Πνεύματος. Ο Θεός τον αγαπά και τον υπολήπτεται όπως και σένα. 

· Μήν παραλείπεις την ελεημοσύνη. Πρέπει καθημερινά να την ασκής, χωρίς να δυσανασχετεί η καρδιά σου. Δεν δίνεις τίποτε το αληθινά δικό σου. Δίνεις ό,τι ανήκει στον Θεό, στα πενόμενα παιδιά τού Θεού. Δεν είσαι τίποτε άλλο παρά οικονόμος, διαχειριστής τής θείας περιουσίας. Να θεωρείς τον εαυτό σου ταπεινό υπηρέτη τών «ελαχίστων» αδελφών τού Κυρίου. Και, έτσι, να εκτελείς το χρέος σου με τρυφερή καρδιά, ταπεινά, αγόγγυστα. Καλείσαι να διακονής τον Χριστό, τον Κριτή και Βραβευτή. Σκέψου τι μεγάλη τιμή, τί υψηλό αξίωμα σού δόθηκε μ’αυτή την διακονία. Να είσαι λοιπόν « ιλαρός δότης». Μπορεί το χρήμα να έρχεται σ’εσένα εύκολα, χωρίς να καταβάλλης μεγάλους κόπους. Μοίραζέ το λοιπόν και σύ εύκολα, χωρίς να του πολυδίνης σημασία. Οι κόποι σου μπορεί να αμείβωνται καλά, ικανοποιητικά. Άς είσαι λοιπόν και σύ γενναιόδωρος στους άλλους. Πολλοί απ΄αυτούς δεν αμείβονται ανάλογα με την αξία τους. Να μη δίνεις στους άλλους ανάλογα με την αξία τους, αλλά ανάλογα με τις ανάγκες τους.

· Η προσφορά ελεημοσύνης στον φτωχό πρέπει να εμπνέεται απο την αγάπη προς τον πλησίον. Αλλοιώς δεν είναι ελεημοσύνη που εντέλλεται ο Χριστός. Άπλωνε το χέρι σου με αγάπη, χωρίς δύσθυμο καρδιά. Η ίδια η λέξη ελεημοσύνη φανερώνει ότι πρόκειται για προσφορά που πηγάζει απο την καρδιά, ότι πρέπει να νοιώθουμε έλεος, ευσπλαχνία, όταν δίνουμε κάτι στον φτωχό. Αλλά και κάτι άλλο προϋποθέτει το ευαγγελικό νόημα τής ελεημοσύνης : την συντριβή για τα αμαρτήματά μας, την επιθυμία να συγχωρηθούμε γι’αυτά. Γιατί λέγει η Γραφή : « Ελεημοσύνη εκ θανάτου ρύεται και αυτή αποκαθαριεί πάσαν αμαρτίαν» (Τωβ.ιβ’9). Όποιος κάνει ελεημοσύνη με κρύα διάθεση, αυτός δεν αναγνωρίζει τις αμαρτίες του, δεν έχει την αληθινή αυτογνωσία. Η ελεημοσύνη κάνει καλό, πριν απ΄όλα, στον ίδιο τον ελεήμονα.