Οι λύκοι και ο Καλόγερος

Οἱ λύκοι

 Μιὰ χειμωνιάτικη νύχτα, μετὰ τὸν ὄρθρο, ἔφυγε ὁ στάρετς Μιχαὴλ Μπαντίλα 

 ἀπὸ τὴ σκήτη γιὰ νὰ πάει στὸ βουνό, ὅπου ἦταν τὸ μοναστήρι Σινάια. Στὸ δρόμο πετάχθηκαν μπροστά του μερικοὶ λύκοι. Ὁ γέροντας ὅμως δὲ φοβήθηκε. Ἔκανε τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ καὶ εἶπε:
    -Κύριε, ἂς γίνει τὸ θέλημά Σου. Κατόπιν, γυρίζοντας πρὸς τοὺς λύκους, τοὺς εἶπε:
    -Ἐὰν ἔχετε ἐντολὴ νὰ μὲ φᾶτε, ἰδοὺ εἶμαι μπροστά σας. Ἐὰν ὅμως δὲν ἔχετε, τότε πηγαίνετε στὸ δρόμο σας.
    Τὴ στιγμὴ ἐκείνη οἱ λύκοι ἀνεχώρησαν μὲ κατεβασμένο τὸ κεφάλι τους καὶ διασκορπίσθηκαν στὸ δάσος.
 

Ἀπὸ τὸ βιβλίο : «Γεροντικό Ρουμάνων Πατέρων», Ἐκδόσεις: Ὀρθόδοξος Κυψέλη.

                                                                                                                                 arnion.gr