Σάββατο 26 Μαΐου 2012


ταν Μέγας ντώνιος σκήτευεν ες τν ρημον, ν κα ρχεται Δαίμων τ μεσάνυκτα, κα το κτύπησε τν πόρτα δι ν το νοίξ. σηκώθη λοιπν Μέγας ντώνιος, κα φο νοιξε τν πόρτα του, βλέπει ξαφνα νθρωπον λλόκοτον κα στεκεν ξω.
Λέγει του γιος "Ποος εσαι πο μο κτυπς τ μεσάνυκτα τν πόρταν, κα τ θέλεις";
Λέγει του μιαρς Δαίμων "γ εμαι Δαίμων".
Κα λέγει πρς ατν γιος "Πς λθες, παγκάκιστε δ";
Κα λέγει πρς ατν Δαίμων "λθα ν σο επ πς μάχονται ο καλόγηροι κα λοιπο Χριστιανοί, βριζόμενοι κατ πσαν ραν, κα πς τος κοσμικος γυρίζω εκολα ες τ θέλημά μου".
Λέγει του γιος "Παγκάκιστε, διατ κάμνεις ατό";
Λέγει του Δαίμων "γ φθον τος καλογήρους, διότι αθέντης μου ωσφόρος χει πολν φθόνον ες ατούς, πειδ μέλλει Θες ν΄ποκαταστήσ τ Τάγμα τν γγέλων πο ξέπεσεν π μς, κα ν κάμ γγέλους π τος καλος ερες κα τος ταπεινος Μοναχούς, κα δι τοτο χομεν τόσον φθόνον ες ατούς".
Λέγει του γιος "πειδ λθες δ, Δαίμων, ρκίζω σ ες τν Θεν το παντς τν κτίσαντα τ πάντα, ν σταθς ατο ως ο ν μολογήσς λα σα πράττεις".
Λέγει του Δαίμων "Διατ μ δεσες ντώνιε, γ λθα ν σο π τ καύχημά μου μόνον τό πς μάχονται ο μοναχο κα λοιπο χριστιανοί, κα σ μ δεσες";
Λέγει γιος "Επέ μοι τ ργα τν Δαιμόνων, τ κάμνωσιν ες τος Μοναχος κα λοιπος χριστιανούς".
Λέγει του Δαίμων "κουσον ντώνιε μες εμεθα πρτα γγελοι κα ωσφόρος, πρτος μας, π τν περηφάνειαν ξέπεσε, διότι θέλησε ν στήσ τν θρόνον του πάνωθεν το Θεο, συλλογιζόμενος δς τν αυτν του ν γίνη μοιος μ τν Θεόν. «Κα σομαι μοίως τ ψίστ». Κα μόλις τ συλλογίσθη, παρευθς πεσε κάτω ες τ καταχθόνια το δου, κολουθοντες ατν κα μες, κα ξ ατίας τούτου, π γγελοι γείναμεν δαίμονες, κα δι τοτο χομεν τν φθόνον ες τος μοναχος κα τος ρθοδόξους χριστιανούς, κα τος πειράζομεν. λλ λλο δν μας θανατώνει περισσότερον π τν προσευχήν, τν νηστείαν κα τν ταπείνωσιν πο κάμνουν ο μοναχο κα λοιπο ρθόδοξοι χριστιανοί- δι τοτο κα μες πασχίζομεν κατ πολλ δι ν τος κάμωμεν οτε ν προσεύχωνται οτε ν νηστεύωσιν, λλ ν μελσι κα ν περηφανεύωνται, κα λλοι ν λέγωσιν τι εναι εμορφοι, ν εναι σχημοι, κα λλοι τι εναι προκομμένοι κα δν γνωρίζουν οτε τ λφα, κα βάνωμεν πολλν χθραν νάμεσον το νς κα το λλου δι ν μαλώνουν, κα ξ΄ατίας τούτου πηγαίνωμεν π τόπον ες τόπον, κα λλους κάμνωμεν ν ρννται τν Χριστόν, κα λλους ν φίνουν τν μοναχικν ζων κα ν γίνωνται κοσμικοί, κα μ΄ατν τν τρόπον τος πέρνομεν μαζ ες τν αώνιον κόλασιν. λλ' κουσε κα τοτο, γιε το Θεο. τι λλο δν μς πειράζει οτε προσευχή, οτε νηστεία, σον ταπείνωσις. Κα ατν τν βλέπομεν ες πολλος μοναχος κα ες λίγους κοσμικούς, λλ ατος τόσον πολ σπουδάζωμεν ν τος σείρωμεν ες τν αυτν μας, σον τ σκουλίκι πο βόσκει ες τ δένδρον κα πασχίζει ν τ ξηράνη κα ν τ καταντήση χρηστον ες τ ν κάμ καρπν στε ν βαλθ ες τν φωτιάν. Τέτοιας λογς λοιπν πασχίζομεν κα μες στε ν ξηράνωμεν τν καρδία ατν πο πράττουσι τ ργα το Θεο. στερον ν τος ίξωμεν ες τν αώνιον κόλασιν.
Λέγει του γιος "μ τος κοσμικος διατ τος πειράζετε";
Λέγει του Δαίμων - πειδ κα Χριστς δι τν δμ ἔῤῥιψε τν πρτον μας, κα χομεν πολν φθόνον ες ατούς, βλέπεις δ κα τοτα τ μαχαίρια πο χω ες τν ζσίν μου. λα δι' ατος τ χω, κα ταν μεθύσωσιν π τ κρασ τος βάνω ες μάχην πολλν κα π λόγον ες λόγον πιάνονται, κα γ ναμαζώνω τους κα σφάζονται, κα χι γ μοναχός μου, λλ κα ο λοιποί μου δελφοί.
Λέγει του γιος "Κα πο εναι ο δελφοί σου";
Λέγει του Δαίμων "Ες κάποιον τόπον γίνεται πανήγυρις κα πηγαίνουν κε δι ν κάμουν σκάνδαλα".
Λέγει του γιος "Κα πς λέγουν τ νόματά των";
Λέγει του Δαίμων "Τν να τν λέγουν Κενόδοξον, γουν τς κενοδοξίας, κα τν λλον Θυμώδη, πειδ θυμώνει τος νθρώπους κα δέρνονται, κάμνοντας κα λλ πολλότατα κακά, δηλαδ ν πηγαίνωσιν ες τ κριτήρια, ν ξοδεύωσι τν βίον τους, χοντες κα μες π ατος πολ διάφορον τουτέστι μερδικόν, μόνον κείνους χομεν χθρος πο δν φίνουν τος λλους ν πηγαίνουν ες τος Κριτάς, δι τοτο κα μες κείνους πο δν κάμνουν τ θέλημα μας πολλ τος πολεμομεν, λλ δν κάμνωμεν τίποτε, κα ταν πάγωμεν ες τν πρτον μας πολ μς μαλώνει κα βρίζει. Δι τοτο παρακαλ σε, ν μ φήσς ν πάγω, τι πολν καιρν καμα δ, κα ργησα, κα πλέον μ μ ρωτς, διότι πολ θέλει μ παιδεύσει αθέντης μου.
Λέγει του γιος, τόσους χρόνους χετε, παγκάκιστοι χθροί, πο πειράζετε τν κόσμον κα κόμη δν χορτάσατε; μ πάλιν ρκίζω σε, ες τν Παντοδύναμον Θεν ν μο επς τν λήθειαν ες ,τι σ ρωτήσω.
Τότε λέγει του Δαίμων: "ντώνιε, διατ μ δεσες περισσότερον, πο γ βιάζομαι; πηγαίνω διατ πολν καιρν ργησα δ πο ως τώρα θελα γυρίσει ες τ θέλημά μου πολλος νθρώπους, λλ σ δν μ φίνεις, κα ταν πάγω μ μαλώνει αθέντης μου, ρτα με λοιπν γρήγορα, διότι λοι μου ο δελφο πάγουν μ κανίσκια ες τν αθέντην μας τν πρτον, κα δν χω μ τ ν πάγω κ΄γώ, πειδ μ κατέστησες μοιρον τς χάριτός μου, κα μ μαλώνουν ο δελφοί μου πο πηγαίνουν ες τ πανηγύρια.
Λέγει του γιος "Ποον εναι τ μεγαλήτερον σκάνδαλον πο δίδετε σες ο δαίμονες ες τος νθρώπους;"
Λέγει του Δαίμων "Κενοδοξίαν κα ες τοτο γ πιάνω κα τος δαιμονίζω, δι ν πιασθον νας μ τν λλον, πειτα φθάνει κα θυμώδης μεγαλύτερός μου δελφς κα τος δίδει διπλν τν κενοδοξίαν κα τότε πιάνωμεν κα τος νακατώνομεν πολλά, κα οτω κάμνουν τ θέλημα μας κα τότε πάγωμεν ες τν αθέντην μας, κα ατς πολ μς χαίρεται, κα μς ξιώνει ες μεγαλητέραν τιμήν".
Λέγει του γιος "μ πς δν φοβεσθε τν Θεόν, λλ τολμτε κα κάμνετε σκάνδαλα ες τος χριστιανούς;"
Λέγει του Δαίμων: "ντώνιε, μες χομεν π τν Θεν θέλημα, κα ,τι θελήσωμεν κάμνωμεν, φινοντς μας κα ο γγελοί του ν πράξωμεν ,τι θέλωμεν κα παραχώρησις ατη δίδεται ες μς, δι ν δοκιμάζωνται ο πιστο π τος πίστους διατ σοι χουν πίστιν σταθερν δν κάμνουν τ θελήματα μας, δι τοτο πηγαίνουμεν κα ες τ τραπέζια πο χουν παιγνίδια, κα κανένας δν μας μποδίζει, κα χαιρόμεθα κα μες μαζ μ ατούς, κα γίνονται δικο μας πηρέται, κα φίνοντες τν Θεν λατρεύουν μς γκαλ κα πολλας φορας μς βρίζουν, λλ´ ταν πίνουν τ κρασ μ τ παιγνίδια, πάλιν κάμνουν τ θέλημα μας".
Λέγει του γιος ρκίζω σε ες τν Θεν ν μ επς κα τοτο "Δηλ. τν Κυριακν τ κάμνετε ες τος χριστιανούς;"
Λέγει του Δαίμων "μες καθόλου δν ναπαυόμεθα λον τν καιρόν, οτε παύομεν τ σκάνδαλα, μόνον ες ατ ερισκόμεθα παντοτεινά, κα τν Κυριακν κάμνομεν πολλ ες τος χριστιανος κα λλους κάμνομεν ν άπτουν, λλους ν πραγματεύωνται, λλους ν γελον, λλους ν τραγωδώσι, κα ες τς γυναίκας, λλας ν τς κάμνωμεν ν κεντσιν, λλας ν πραγματεύονται τν Κυριακήν, κάμνομεν τος νδρας κα τς γυναίκας ν πολυκοιμνται κα ν μ πηγαίνουν ες τν κκλησίαν, τος δίδομεν πόνον ες τν κεφαλν ες λλο μέρος το κορμίου, δι ν ερίσκουν πρότασιν, ν λέγωσι πς δν μπορον ν πάγουν ες τν κκλησίαν, κα τν χειμνα τος δίδομεν ζέσταν, κα τ καλοκαίριον γλυκύτητα ες τν πνον κα βάρος ες τν κεφαλν δι ν μ σηκωθον ν πάγουν ες τν κκλησίαν, κα οτω κάμνουν κα ατο τ θέλημα μας. κενοι μως πο γυρίζουν ες θεογνωσίαν, φεύγωμεν π΄ατος κα πηγαίνομεν ες κείνους πο κάμνουν τ θέλημα μας, ν χουν κα ν κρατον τν βίον τους σιμά των ς ν δουλεύουν τς Κυριακς κα τς ορτς ν μν τιμον. κενοι μως πο τιμον τος γίους, παρακαλον κα ο γιοι δι ατος τν Θεόν, κα συγχωρονται α μαρτίαι των, κα ξαναφεύγουν π μς, κα μες θρηνομεν πς τος χάσαμεν, διατ δν κάμνουν πλέον τ θέλημα μας, κα δι τοτο πρτος μας, πολλ συγχίζεται κα θλίβεται δι' ατούς, τότε δ κάμνει σύναξιν μεγάλην ες λους τος Δαίμονας κα πολλ πολλ τος μαλώνει κα τος βρίζει, πς δν μπόρεσαν ν κάμουν σκάνδαλα ες τος χριστιανούς, τος ορτάζοντας τς Κυριακάς, δι τοτο μαλώνει μς κα τότε πηγαίνομεν κα μες κα τος νακατώνομεν κα οτω κάμνουν πάλιν τ θέλημα μας, κα πιστρέφομεν ες τν αθέντην μας, κα μς χαίρεται κατ πολλάς, κα μς ξιόνει ες περισσοτέραν τιμήν, κα πάλιν στέλλει καθ' ναν π μς ες διαφόρους πηρεσίας, δηλαδ λλους ες τν θάλασσαν ν παρακινον τος ναύτας ν πνίγουν τος πιβάτας δι ν πάρουν τν βίον τος ν χουν, λλους ες τ ποτάμια, κα πάλιν στέλλει τν ξαρχον μ κατν πεντήκοντα Δαίμονας ν ταράσσουν τν θάλασσαν δι ν κινδυνεύουν τ καράβια, κα ν γανακτον ο ναται κα ν βρίζουν τν πίστιν τους, κα ν λέγουν πολλς λλας βλασφημίας, λλους δι ν φονεύουν τος νθρώπους, κα λλους ες τ παιγνίδια δι ν κάμουν σκάνδαλα ν μαλώνουν κα ν βρίζωνται νας τν λλον νθρωπον, ο ποοι π λίγον ες λίγον πιάνονται κα δέρνονται κα τζι κάμνουν τ θέλημα μας, δίδοντες ες ατος πολν θυμν δι ν χάνουν τν μισθν τους π τν γιον πο ορτάζουν, κα λλοι πάλιν δαίμονες εσχωρον ες νδρόγυνα κα κάμνουν πολλν μάχην, κα λλοι ες κείνους πο χουν περισσν βίον, δι ν σκληρύνουν, τς καρδίας τν κα ν μ λυπνται τος πτωχος διόλου, λλ μόνον ν παίρνουν τν πτωχν τ μπέλι, τ χωράφι, κα δι τοτο σπουδάζομεν πολ ν μ λυπνται ο πλούσιοι τος πτωχούς".
Τότε λέγει του γιος "ρκίζω σ ες τν Θεν το ορανο κα τς γς, ν μο επς κα τοτο τ χετε σες ο δαίμονες μ τος πτωχούς;"
Λέγει του Δαίμων "μες π τος πτωχος διάφορον δν χομεν, παρ π κείνους πο κλέπτουν, πειδ κα ατο εναι δικο μας δολοι λλ π κείνους πο φυλάττουν τν πίστιν τους διάφορον δν χομεν."
Λέγει του γιος "μ κείνους πο δίδουν τ ργύρια τους μ τ διάφορον πς τος χετε;"
Λέγει του Δαίμων "Ατο εναι δικο μας φίλοι."
Λέγει του γιος "μ κείνους πο μαντεύουν πς τος χετε;"
Λέγει του Δαίμων "Ατο εναι σν μανάδες μας, πειδ πλανον τν κόσμον, κα ρχεται πρς μς κα χομεν πολ διάφορον π ατούς, διατ φίνουν τν Θεόν, κα κάμνουσι τ δικν μας θέλημα, πειδ κάμνουν τν αυτόν τους δι Θεν κα προσκαλον μς δι ν δώσωμεν ες τν ρρωστον τν γείαν του, κα τότε μαντατοφόρος Δαίμων στέλλει δώδεκα πηρέτας ν κάμουν φαντασίαν, πς π τν μαντείαν σηκώθη ρρωστος, κα εθύς, μαντατοφόρος Δαίμων γράφει ες τ κατάστιχον του κείνους πο κάμνουν τν μαρτίαν κα τ θέλημα του, δι τοτο κα αθέντης μας πολλ τος χαίρεται, κα τος ξιόνει ες μεγαλητέραν τιμήν.
Λέγει του γιος "κείνους πο δν τιμον τν γίαν Κυριακν πς τος χετε;"
Λέγει του Δαίμων "σν ο γονες τ παιδία των - διατ μέραν Κυριακν μς ρπαξεν Χριστς σους εχαμεν ες τν κόλασιν."
Λέγει του γιος "Διατ βάλλατε τος βραίους κα τν σταύρωσαν;"
Λέγει του Δαίμων "Δν τ ξεύραμεν τι τον Θεός, μ νομίζαμεν ατν δι Προφήτην κα πατήθημεν. Διότι τς βουλς το Θεο κανες δν τς ξεύρει. Λοιπν παρακαλσε ντώνιε, φησέ με ν πάγω, διότι πολ ργησα, κα πλέον μ τος δελφούς μου δν θ χω νάπαυσιν."
Λέγει του γιος, "Ζ Κύριος Θεός μου, δν σ φίνω ν δν μο επς κόμη τς πανουργίας τν δαιμόνων."
Κα ποκριθες Δαίμων λέγει πρς τν γιον "Πολ κακν καμες ες μέ, ντώνιε, κα μ ργοπορες κάθοντάς με δ διαφόρευτον. Κα κατ πολλ ζημιώνομαι, χάνοντας κα τν πόληψίν μου π τν αθέντην μου."
Λέγει του γιος επέ μοι κα τοτο "Ατος πο δν γαπον νας τν λλον, πς τος χετε";
Λέγει Δαίμων "δικο μας κουμπάροι εναι, διότι κα μες γάπην ναμεταξ μας δν χομεν, κα κε πο ερίσκεται γάπη δν μπορομεν ν μβμεν ες ατος δι ν νεργήσωμεν λα κενα πο θέλομεν κα ρέσουν το αθεντς μας, διότι Θες δν πιθυμε περισσότερον λλο π τος νθρώπους, εμ τν γάπην, δι τοτο κα κενοι πο χουν τν γάπην πρς τος γειτόνους των, στεκόμεθα μακρν π ατούς.
Λέγει του γιος "μ ατος πο δίδουν λεημοσύνην ες τος πτωχος πς τος χετε";
Λέγει του Δαίμων "Πολλας μαχαιριας μπήγουν ες τν καρδίαν μας λοι κενοι πο λυπονται τος πτωχούς, διότι εσπλαγχνίζεται κα ατος Θεός, κα μα δώσουν τν λεημοσύνην ες τος πτωχος σβύνονται π τ κατάστιχον τν γραμμάτων μας α μαρτίαι των, κα μες χάνομεν τν κόπον μας, κα δν χομεν π ατος ποσς διάφορον."
Λέγει του γιος "μ κείνους πο κρατον τ δίκαιον τν πτωχν, πς τος χετε;"
Λέγει του Δαίμων "Ατο ενε τραπεζται δικο μας, πειδ ατο π τ να μέρος πέρνουν τ δίκαιον τν πτωχν, κα π τ λλο τ ρπάζομεν μες, κα δι τοτο ποτέ τους δν χορταίνουν, κα ες ατ χαιρόμεθα πολ λλ δν ξευρα πς χεις ν μ κρατήσς δ τόσον καιρόν, λλ θελα ν φύγω μακρν π σένα σπερ δαίμων".
Λέγει του γιος "Κα γ θαυμάζω πς σες ο δαίμονες κάμνετε τόσον κακν ες τν κόσμον"
Λέγει του Δαίμων "Δι τοτο μς καταράσθη Θεός, δι ν μν χωμεν κανένα καλόν, λλ π τν καλωσύνην ν΄πέχωμεν πάντοτε κα δι τοτο ργαζόμεθα κάθε λογς κακν ες τν κόσμον, ς κα ες τος βασιλες, κα ες τος πατριάρχας, κα ες τος μητροπολίτας κα ες τος ερες κα μοναχος κα σίους κα ες τος πτωχος κα πλουσίους, κα ες λους δίδομεν σχεδν τν φιλαργυρίαν, τν μάχην, τν ζηλίαν, τν φθόνον κα λα τ πίλοιπα κακά, κα ς κ τούτου γίνονται φίλοι μας. Κα τ ν σ επ, ντώνιε, α τέχναι μας εναι μέτρηται."
Λέγει του γιος "μ ες τ παιδία τ κάμνετε κε πο παίζουν;"
Λέγει του Δαίμων "κε χομεν μες τν χάριν μας κα κάμνομεν πολλς τέχνας δι ν σφαγον ν βγάλουν τ μμάτια τους, ν τσακίσουν τ χέρια τος κα τ ποδάρια τος, κα λλ πολλ κακ ργαζόμεθα δι ν θυμώνεται τ να κατ το λλου, κα ν πηγαίνουν ο γονες των ες τ κριτήρια κα ες τος αθεντάδες ν ξοδιάζουν τ βίον τους κα ν χαλον τ πάρχοντα τους κα ν τ φθείρουν το κακο, πειδ ατ εναι διάφορον δικόν μας πο χωμεν κα π τ δύο μέρη."
Λέγει του γιος "μ ες τν διδάσκαλον, πο μανθάνει τ παιδία ερ γράμματα, πάγετε κα κε ν κάμνετε σκάνδαλα;"
Λέγει του Δαίμων "Ες ατ πάγομεν, μ στεκόμεθα π μακράν, διότι κρατον τ βιβλία κα διαβάζουν τ γράμματα, μ τ ποα πολλά μς κατακρίνουν κα μς κατηγορον, δι τοτο δν πάγωμεν σιμά των, παρ΄ταν παύσουν κα δν διαβάζουν, τότε πάγωμεν κοντά των κα βάνωμεν ες ατ πολλος λογισμος δι ν μισον τ γράμματα, δι ν μ διαβάζουν, στε ν μισον τ λόγια το Θεο, κα ν κάμνουν τ θέλημα μας, διατ διαβάζοντας πολλ π ατ τ παιδία γυρίζουν ες θεογνωσίαν κα χουμεν πολλν δικίαν π ατά, κα δι τοτο σπουδάζομεν ν κάμνουν τ θέλημα μας βάνοντας ες ατά, μεγάλας παιδεύσεις κα τιμωρίας, κα τότε τ γράφομεν ες τ κατάστιχον μας, συντρίβοντες π ατ τν χάριν το Θεο πειδ σοι ναγινώσκουν τ γράμματα πολλ μς βρίζουν, κα δι τοτο κάμνομεν τ παιδία ν μισον τ γράμματα, κα ν μ θέλουν ν τ δον, κάμνοντες κα τος γονες των ν γίνωνται μελες κα ν μν τ παιδεύουν ες τ γράμματα" πειδ δι τν ερν γραμμάτων δοξάζεται Θες δι τν πολλν χάριν πο χουν.
Τατα κουσας γιος παρ το Δαίμονος, επεν ες ατν «πιτιμήσει σ Κύριος Θεός, διάβολε, ες τ πρ τ αώνιον, τ τοιμασμένον τ διαβόλ κα τς γγέλοις ατο». Κα παρευθς γεινεν φαντος Δαίμων π´ ατόν. Κα μείνας γιος κστατικς κείνην τν ραν, επε "Θε Παντοκράτωρ κα Κύριε το λέους, ποιήσας τν ορανν κα τν γν κα τν θάλασσαν κα πάντα τ ν ατος, ατς δεσπότα φιλάνθρωπε, λευθέρωσόν με π τς χερας το παμπόνηρου διαβόλου" κα ποιήσας προσευχν γιος πνωσεν λίγον. Προσελθν λοιπν γγελος Κυρίου επε πρς ατν "ντώνιε, εδες τν πονηρν δαίμονα;" Ναί, εδα ατν πεκρίθη γιος -μ ποος εσαι πο μο συντυχαίνεις; Λέγει του γγελος "γ εμι ρχάγγελος Γαβριλ κα λθα ν σο επ ν γράψεις τς πανουργίας τν δαιμόνων κα ν τς φανέρωσης ες τν Κόσμον". ξυπνος δ γενόμενος σιος, νεθυμήθη τ λόγια το γγέλου, κα εχαριστήσας τν Θεόν, επεν "Εχαριστ σοι Κύριε ησο Χριστ Θες τν Δυνάμεων, πο στειλας τν γγελόν σου λέγοντάς μου ν γράψω τς πανουργίας τν δαιμόνων, πς ατο κάμνουσι φθόνους, φόνους, μάχας κα ζηλοφθονίας μεταξ τν Χριστιανν κα νεργον ες ατος ν χθρεύωνται νας τν λλον, ν μν τιμον τν γίαν Κυριακήν, πο γεινεν νάστασις το Κυρίου κα Θεο κα Σωτρος μν ησο Χριστο"
Δι τοτο τέκνα μου γαπητ ν Χριστ, παρακαλ ν κούσητε ταύτην μου τν νουθεσίαν, κα ν πέχητε π κάθε λογς παιγνίδια κα τοπήματα, πειδ ατ χαίρονται ν βλέπουν ο πονηρο δαίμονες, πο προξενον ες τος νθρώπους μέτρητα σκάνδαλα, κα ν παρακαλτε τν Θεν ν σς λευθερώσ π λα τ κακ κα τς νέδρας το μιαρο χθρο μας, δαίμονος, κα ν χωμεν τν Θεν βοηθν μας, ο δόξα κα τ κράτος ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.
orthodoxfathers.com

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ροή δεδομένων

Ετικέτες-Κατηγορίες

p.Ioannis.Kiparissopoulos. Από το Blogger.

Πληροφορίες

Αναγνώστες

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
Για να μπείτε στήν Αγία Γραφή κάντε κλίκ στην εικόνα

ΠΑΤΕΡΙΚΑ

ΠΑΤΕΡΙΚΑ
Για να μπείτε στις αναρτήσεις με τα Πατερικά κείμενα κάντε κλίκ στην εικόνα

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ Ο ΙΑΤΡΟΣ

ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ Ο ΙΑΤΡΟΣ
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

ΑΓΙΟΙ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΙ ΙΣΑΑΚ ΟΙ ΣΥΡΙΟΙ

ΑΓΙΟΙ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΙ ΙΣΑΑΚ ΟΙ ΣΥΡΙΟΙ
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΞ Αγίου Ιωάννου Σιναϊτου

ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΞ  Αγίου Ιωάννου Σιναϊτου
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

Ορθόδοξο Συναξάρι

Επικοινωνήστε μαζί μας…...

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

ΓΕΡΩΝ  ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ

ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης

Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ

ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός

Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής

Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

Άγιος Νεκτάριος Επίσκοπος Πενταπόλεως

Άγιος Νεκτάριος Επίσκοπος Πενταπόλεως
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ

ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

Συνολικές προβολές σελίδας