Κάποτε μιὰ γυναίκα πρόσφερε,
καθὼς συνήθιζε, στὸν Όσιο Ἡρωδίωνα Ἰονέσκου
ἕνα δοχεῖο μὲ γάλα. Τότε ὁ Όσιος τῆς εἶπε:
-Δὲ δέχομαι τὸ γάλα, διότι δὲν εἶναι ἀπὸ τοὺς κόπους τῶν χειρῶν σου!
-Ὄχι πάτερ -τοῦ εἶπε ἡ γυναίκα- δικό μου εἶναι.
-Δὲν τὸ ἔστειλες ἐσὺ χθὲς στὸ διάβολο; Πῶς νὰ τὸ δεχθῶ ἀφοῦ δὲν εἶναι δικό σου;
Ἔτσι λοιπόν, ἀφοῦ ἀποκαλύφθηκε ἡ γυναίκα καὶ ὁμολόγησε τὴν ἁμαρτία της, πῆρε τὴν εὐλογία του καὶ ἀπὸ ἐκείνη τὴν ἡμέρα δὲ βλασφήμησε πιά.
-Δὲ δέχομαι τὸ γάλα, διότι δὲν εἶναι ἀπὸ τοὺς κόπους τῶν χειρῶν σου!
-Ὄχι πάτερ -τοῦ εἶπε ἡ γυναίκα- δικό μου εἶναι.
-Δὲν τὸ ἔστειλες ἐσὺ χθὲς στὸ διάβολο; Πῶς νὰ τὸ δεχθῶ ἀφοῦ δὲν εἶναι δικό σου;
Ἔτσι λοιπόν, ἀφοῦ ἀποκαλύφθηκε ἡ γυναίκα καὶ ὁμολόγησε τὴν ἁμαρτία της, πῆρε τὴν εὐλογία του καὶ ἀπὸ ἐκείνη τὴν ἡμέρα δὲ βλασφήμησε πιά.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο :
«Γεροντικό Ρουμάνων Πατέρων»,
Ἐκδόσεις: Ὀρθόδοξος
Κυψέλη.
arnion.gr
|
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου