Ἁγία Γραφὴ
Εἶναι φῶς καὶ δύναμη
Ἡ
Ἁγία Γραφὴ εἶναι φωστήρας ποὺ λάμπει μέσα στὸ σκοτάδι αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Πόσους
ἀνθρώπους ἔχει φωτίσει! Πόσοι ἄνθρωποι ἄντλησαν ἀπ’ αὐτὴ τὴ δύναμη τοῦ λόγου
τους! Ὅλοι οἱ μεγάλοι ἐκκλησιαστικοὶ ρήτορες, ὅλοι οἱ ἐκκλησιαστικοὶ
συγγραφεῖς, τὰ ἔργα τῶν ὁποίων τόσο πολύ μᾶς εὐφραίνουν, καὶ ὁ λόγος τῶν ὁποίων
εἶναι τόσο γλαφυρὸς καὶ ὡραῖος, πῆραν τὴ δύναμή τους ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή.
* * *
Ὅταν ἀρχίζει νὰ σὲ καταλαμβάνει ἡ ταραχὴ ἢ ὁ φόβος, διάβασε μὲ ἰδιαίτερη προσοχὴ
κάποιο περισσότερο παρηγορητικὸ κεφάλαιο ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο ἢ κάποια ἐπιστολὴ τῶν
Ἀποστόλων, γιὰ παράδειγμα τοῦ ἀποστόλου Παύλου πρὸς Κορινθίους (τελευταῖο ἢ
προτελευταῖο κεφάλαιο ἢ κάποιο ἄλλο), πᾶρε θάρρος καὶ ἡ ταραχὴ θὰ σὲ ἀφήσει. Ἡ
χαρὰ τῆς πίστης θὰ εἰσέλθει στὴν καρδιά σου. Ὁ διάβολος προσπαθεῖ νὰ μᾶς
ταπεινώσει μπροστὰ στὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό μας καὶ πολλὲς φορὲς μὲ τὶς σκοτεινὲς
του ἐπιβουλὲς πάνω στὴν ψυχή μας τὸ πετυχαίνει, ὥστε ὁ ἄνθρωπος ἀρχίζει νὰ
τρέμει, μπροστά, ἀκόμα καὶ στὸν πιὸ τιποτένιο ἄνθρωπο. Σ’ αὐτὴ τὴν περίπτωση ἡ
ἀνάγνωση τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῶν ἐπιστολῶν τῶν Ἀποστόλων, ἐξυψώνει τὴν ψυχή μας
καὶ προσδίδει σ’ αὐτὴν μεγαλοσύνη καὶ ἡσυχία, διώχνει τὰ πάθη καί μᾶς κάνει νὰ
πετυχαίνουμε σὲ ὅλα τὰ ἀγαθὰ ἔργα ποὺ κάνουμε.
Μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς
Γιὰ
νὰ εὐφρανθεῖ ἡ ψυχή μας ἀπὸ τὴν προσευχὴ καὶ ἀπὸ ψυχωφελῆ ἀναγνώσματα
(παραδείγματος χάρη ἀπὸ τὴν ἀνάγνωση τῆς Ἁγίας Γραφῆς), πρέπει νὰ ἐμβαθύνουμε
μὲ τὴ σκέψη καὶ τὴν καρδιά μας στὸ νόημα τῆς προσευχῆς ἢ τοῦ ἀποσπάσματος ποὺ
διαβάζουμε. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀπαραίτητη προϋπόθεση.
Ὅταν διαβάζουμε κάποιο ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή, πρέπει νὰ γίνουμε ἕνα μὲ ἐκεῖνο τὸ πρόσωπο γιὰ τὸ ὁποῖο γίνεται λόγος, πρέπει νὰ γίνουμε μ’ αὐτὸ μὶα ψυχή· τότε μόνο θὰ ἔχει ἀποτέλεσμα ἡ ἀνάγνωση. Καὶ δὲ θὰ ὠφεληθοῦμε ἂν ἡ ψυχή μας δὲ συμμετάσχει σ’ αὐτὰ ποὺ διαβάζουμε, καὶ τὸ πρόσωπο γιὰ τὸ ὁποῖο μιλάει παραμένει ξένο γιὰ μᾶς.
Ὅταν διαβάζουμε κάποιο ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή, πρέπει νὰ γίνουμε ἕνα μὲ ἐκεῖνο τὸ πρόσωπο γιὰ τὸ ὁποῖο γίνεται λόγος, πρέπει νὰ γίνουμε μ’ αὐτὸ μὶα ψυχή· τότε μόνο θὰ ἔχει ἀποτέλεσμα ἡ ἀνάγνωση. Καὶ δὲ θὰ ὠφεληθοῦμε ἂν ἡ ψυχή μας δὲ συμμετάσχει σ’ αὐτὰ ποὺ διαβάζουμε, καὶ τὸ πρόσωπο γιὰ τὸ ὁποῖο μιλάει παραμένει ξένο γιὰ μᾶς.
* * *
Ὅταν διαβάζεις τὴν Ἁγία Γραφὴ ἢ τὰ ἔργα τῶν Ἁγίων Πατέρων, πρέπει νὰ ἀρνηθεῖς
τὴ γνώση καὶ τὴ σοφία σου. Νὰ τὰ διαβάζεις σὰν νὰ εἶσαι ἀγράμματος, σὰν νὰ
εἶσαι παιδὶ ποὺ μόλις ἄρχισε νὰ μαθαίνει τὰ πρῶτα του γράμματα.
* * *
Εἶναι καλὸ καὶ φρόνιμο πρᾶγμα νὰ μή μᾶς ἀναστατώνουν οἱ λογισμοὶ ποὺ ἔρχονται,
ὅταν προσευχόμαστε ἢ ὅταν διαβάζουμε κάποιο βιβλίο ψυχωφελές. Οἱ λογισμοὶ εἶναι
προϊὸν τοῦ διαβόλου. Αὐτὸ μπορεῖ εὔκολα νὰ τὸ καταλάβει κανείς, ἂν σκεφτεῖ ὅτι
τὰ μὴ ψυχωφελῆ ἀναγνώσματα, ποὺ εἶναι γραμμένα μὲ ἔξυπνο τρόπο ἢ εἶναι γελοῖα,
εὔκολα τὰ διαβάζει κανεὶς καὶ στὸ κεφάλι του δὲν μπαίνουν διάφοροι λογισμοί.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο :
Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης
«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ
ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ».
Ἐκδόσεις: Ὀρθόδοξος
Κυψέλη, 2004 arnion.gr.
|
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου