Τα παιδιά των διαλυμένων οικογενειών

-Γέροντα, όταν ο άνδρας έχει κάποιο πάθος, αναγνωρίζει ότι φταίει, εξομολογείτε κλπ, αλλά δέχεται ακόμη επιδράσεις και λέει στη γυναίκα του: «Σας παιδεύω, κι εσένα και τα παιδιά∙ καλύτερα να φύγω, να σας στέλνω χρήματα από μακριά, για να μην ταλαιπωρείσθε», τι πρέπει να κάνει η γυναίκα;

-Αν ο άνδρας νιώθει πράγματι έτσι όπως λέει, αυτό δείχνει ότι έχει πολύ φιλότιμο και η γυναίκα πρέπει να κάνει υπομονή. Όμως καλό είναι να μην πιστεύει εύκολα αυτά που ακούει∙ να βλέπει βαθύτερα. Γιατί καμιά φορά μπορεί ο άνδρας να λέει δήθεν από αρχοντιά: «Να φύγω, να μη σας παιδεύω», ενώ θέλει στα αλήθεια να φύγει, γιατί έχει μπλέξει με άλλη.

Σήμερα ο γάμος, όπως κατήντησε, έχει χάσει το νόημά του. Διαλύονται οικογένειες στα καλά καθούμενα. Ήρθε τις προάλλες στο Καλύβι κάποιος τελείως ζαλισμένος. Είχε δύο παιδιά από μια φιλενάδα. Παντρεύτηκε μία άλλη, έκανε ένα παιδί και τη χώρισε. Μετά ξαναπαντρεύτηκε κάποια άλλη, η οποία ήταν χωρισμένη και είχε δυο παιδιά από τον πρώτο γάμο της και ένα παιδί από έναν φίλο. Έκανε και μ’ αυτήν άλλα δύο. «Για βάστα, του λέω, από πόσες μανάδες είναι αυτά τα παιδιά και από πόσους πατεράδες;».

Έτσι καταστρέφονται τα ταλαίπωρα τα παιδιά. Όσα είναι ευαίσθητα και δεν μπορούν να ξεπεράσουν την στεναχώρια, απελπίζονται και μερικά αυτοκτονούν. Άλλα πίνουν, για να ξεχνούν, άλλα μπλέκονται με τα ναρκωτικά. Που τα βρίσκουν τα χρήματα; Η πιο μικρή δόση ηρωίνης στοιχίζει τέσσερις χιλιάδες δραχμές. Η μεγάλη έξι ή επτά χιλιάδες. Και αυτά τα παιδιά είναι από τα ζωηρά της προηγούμενης γενιάς. Τα άλλα από το αυτόματο διαζύγιο, που είναι ακόμη μικρά, τι θα γίνουν; Φέτος το καλοκαίρι πόσα παιδιά πέρασαν από το Καλύβι που έπαιρναν ναρκωτικά! Τα περισσότερα, τα κακόμοιρα, ήταν από διαλυμένες οικογένειες. Να βρίσκονται σε τέτοια κατάσταση στην ηλικία των είκοσι επτά ετών και να ζητούν βοήθεια! Και να δεις, τα παιδιά από τις διαλυμένες οικογένειες φαίνονται από μακριά. Στο Καλύβι έχω τα λουκούμια έξω. Όταν έρχονται, πριν προλάβουν να φάνε το λουκούμι, τρέχουν να με φιλήσουν. Με κάνουν με τη ζάχαρη χάλια! Τους έχει λείψει η αγάπη, η στοργή. Αυτά τα παιδιά είτε έχουν τα καημένα γονείς, είτε δεν έχουν, το ίδιο τους είναι. Είτε έρχεται ο πατέρας στο σπίτι, είτε φεύγει, είτε είναι εκεί, είτε δεν είναι, το ίδιο τους κάνει.

(ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ – ΛΟΓΟΙ Δ΄ – ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ)/