...δεν έχω καρδίαν θλιβομένην

"... δέν ἔχω καρδίαν θλιβομένην πρός ἀναζήτησίν σου, 

δεν ἔχω μετάνοιαν, 

δέν ἔχω κατάνυξιν, 

οὐδέ δάκρυα, τά ὁποῖα ἐπαναφέρουσι τά τέκνα είς τήν ἰδίαν αὐτῶν πατρίδα.

Δεν ἔχω, δέσποτα, δάκρυον παρακλητικόν·

ἐσκοτίσθη ὁ νοῦς μου ἀπό τήν ματαιότητα τοῦ κόσμου, 

καί δέν δύναται ν' ἀτενίσῃ πρός σέ μετά πόνου· 

ἐψυχράνθη ἡ καρδία μου ἀπό τό πλῆθος τῶν πειρασμῶν, 
καί δέν δύναται νά θερμανθῇ διά τῶν δακρύων τῆς πρός σέ ἀγάπης. 

Ἀλλά σύ, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός μου, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν, 
δώρησαί μοι τελείαν μετάνοια, 
καί καρδίαν ἐπίπονον, ἵνα ὁλοψύχως ἐξέλθω εἰς ἀναζήτησίν σου· 
διότι ἄνευ σοῦ θέλω ἀποξενωθῆ ἀπό παντός ἀγαθοῦ. 

Χάρισαί μοι λοιπόν, ὦ ἀγαθέ, τήν χάριν σου· 
ὁ πατήρ, ὅστις σ' ἐγέννησεν ἐκ τῶν κόλπων αὐτοῦ ἀχρόνως καί ἀϊδίως, 
ἄς ἀνανεώσῃ εἰς ἐμέ τάς μορφάς τῆς εἰκόνος σου· 
σ' ἐγκατέλιπον, μή μ' ἐγκαταλείπῃς· 
ἐχωρίσθην ἀπό σοῦ, ἔξελθε εἰς ἀναζήτησίν μου, 
καί εὑρών εἰσάγαγέ με εἰς τάς νομάς σου, 
καί συναρίθμησόν με μετά τῶν προβάτων τῆς ἐκλεκτῆς σου ποίμνης, 
καί διάθρεψόν με μετ' αὐτῶν ἐκ τῆς χλόης τῶν θείων σου μυστηρίων, 
τῶν ὁποίων ὑπάρχει κατοικητήριον ἡ καθαρά καρδία, 
εἰς τήν ὁποίαν ἀναφαίνεται ἡ ἔλλαμψις τῶν ἀποκαλύψεών σου, 
ἡ ὁποία ἔλλαμψις εἶναι παρηγορία καί ἀναψυχή τῶν κοπιόντων διά σέ ἐν θλίψεσι 
καί διαφόροις ἀτιμίαις· 
τῆς ὁποίας ἐλλάμψεως εἴθε ν' ἀξιωθῶμεν καί ἡμεῖς διά τῆς χάριτος καί φιλανθρωπίας σου, 
τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς τους αἰῶνας τῶν αἰώνων". 
Ἀμήν.

Αγ. Ισαάκ του Σύρου