- Όλη η βάση είναι να αποκτήση ο άνθρωπος την πνευματική αρχοντιά. Τότε συγγενεύει με τον Θεό.
- Γέροντα, μπορεί μία αδελφή να κάνη στο κελλί της πνευματικά και ύστερα να μην έχη κουράγιο να βοηθήση σε μια κοινή εργασία;
- Τι πνευματικά; εις βάρος των άλλων; Δηλαδή να κοπιάζη ο άλλος κι εγώ να κάνω πνευματικά; Μα αυτό δεν είναι πνευματικό, ιδίως για έναν νέο. Ο νέος πρέπει να κοιτάξη πώς να βοηθήση έναν ηλικιωμένο. Άντε τώρα, ο νέος δήθεν να κάνη πνευματικά και ένας γέροντας να ζορίζεται να βγάλη πέρα την δουλειά! Έχει θυσία αυτό; Έχει αρχοντιά; Να μελετήσω, να κάνω πνευματικά και να αφήσω για τους άλλους τις δουλειές; Αυτά είναι κούφια πράγματα! Πολλές ψυχές δεν έχουν ακόμη συλλάβει το νόημα της πνευματικής ζωής. Την αλλοίωση την αρχοντική δεν την έχουν γευθή˙ σκέφτονται τον εαυτό τους.
Στην δυσκολία δίνει εξετάσεις ο άνθρωπος. Θυμάμαι, μια φορά στο Κοινόβιο μου είχαν πει να μείνω στο κελλί και να είμαι σε τελεία ακινησία, γιατί έβγαζα συνέχεια αίμα. Κάποια στιγμή βλέπω από παράθυρο ένα γεροντάκι, τον πορτάρη, να παιδεύεται να σχίση με το τσεκούρι ένα κούτσουρο, για να το βάλη στο τζάκι. Αυτό το γεροντάκι είχε πρόβλημα με τα έντερα και είχε, το καημένο, συνέχεια αιμορραγίες˙ είχε τελείως εξαντληθή . Να σκεφθήτε κοιμόταν με τα παπούτσια ,γιατί δεν είχε το κουράγιο να τα λύνη και να τα δένη. Πετάγομαι, πιάνω το τσεκούρι, χτυπώ μια δυο το κούτσουρο, το σχίζω, και να, μετά βγήκε το αίμα από το στόμα μου. Κατάλαβες; Ούτε καν σκέφθηκα την κατάστασή μου˙ δεν υπολόγισα καθόλου τον εαυτό μου.
Αρχοντιά πνευματική! Τίποτε άλλο δεν συγκινεί τον Θεό όσο η αρχοντιά! Είναι ο δέκτης της θείας Χάριτος. Πόσο απλά και εύκολα είναι τα πράγματα και πόσο δύσκολα τα κάνουμε! Σε όλα χρειάζεται αρχοντιά πνευματική. Άμα κανείς δεν το καταλάβη αυτό, μπορεί να κάνη τρεις αγρυπνίες την εβδομάδα, τρία τριήμερα τον μήνα, να προσεύχεται ώρες, να διατηρή την σωματική του αγνότητα, αλλά όλα αυτά να είναι άχρηστα. Δεν λέω εγώ ότι δεν χρειάζεται να τα κάνη αυτά, αλλά να φροντίση να αποκτήση το κυριώτερο από όλα: την πνευματική αρχοντιά, που είναι η ψυχική αγνότητα. Να μην υπάρχη μέσα του ιδιοτέλεια , θέλημα, εγωισμός, ανθρωπαρέσκεια κ.λπ. ,για να αναπαύεται ο Θεός . Όταν δεν υπάρχουν αυτά, υπάρχει ψυχική αγνότητα και από κει και πέρα, και να μην προσεύχεται ο άνθρωπος, συγγενεύει με τον Θεό, είναι ενωμένος με τον Θεό.
Μόνο με την αρχοντιά έχει ο άνθρωπος το κουμπί γυρισμένο στην ίδια συχνότητα με τον Θεό και έχει επαφή με τον Θεό, εργάζεται στην συχνότητα του Θεού˙ διαφορετικά το κουμπί είναι γυρισμένο σε άλλον σταθμό. Γι’ αυτό κοιτάξτε να αλλάξετε κεραία…
Υπάρχουν κεραίες κάθετες και οριζόντιες. Οι κάθετες … «κάθονται» στον εαυτό τους και δεν έχουν καλή επαφή, εύκολα χάνουν την επικοινωνία! Ενώ οι οριζόντιες κεραίες τεντώνονται, γι’ αυτό έχουν μεγάλη εμβέλεια και πιάνουν και τα ασθενικά κύματα. Θέλω να πω ότι αυτός που «κάθεται» στον εαυτό του, δεν έχει ελευθερωθή από τον εαυτό του, δεν έχει αρχοντιά, γι’ αυτό και δεν έχει ούτε Χάρη Θεού ούτε θείο φωτισμό.
Από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Ε΄
ΠΆΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου