120. Εδώ θα αναφέρω τους πειρασμούς πού προέρχονται από το
πνευματικό ραβδί του Θεού, για να προκόψει στην αρετή η ψυχή, καθώς γυμνάζεται
με αυτούς και δοκιμάζεται και αγωνίζεται. Είναι λοιπόν η οκνηρία, το βάρος του
σώματος, η παράλυση των μελών του σώματος, η αμέλεια (ακηδία), η σύγχυση του
νου, η έμμονη ιδέα ότι έχουμε κάποια αρρώστια σωματική, η προσωρινή απελπισία,
το σκοτάδι στους λογισμούς μας, η έλλειψη της ανθρώπινης βοήθειας, η στέρηση
των αναγκαίων για το σώμα μας, και τα παρόμοια. Με αυτούς τους πειρασμούς
αποκτά ο άνθρωπος μοναξιά και ανασφάλεια στην ψυχή του, και καρδιά νεκρή και
ταπεινή. Με αυτό τον τρόπο ο άνθρωπος δοκιμάζεται, ώστε να θελήσει και να
ζητήσει τη χάρη του Δημιουργού του. Και αυτούς τους πειρασμούς η θεία πρόνοια
τους οικονομεί ανάλογα με τη δύναμη αντοχής και την ανάγκη πού έχει ο καθένας. Σ΄αυτούς
τους πειρασμούς θα βρεις συγκερασμένα την παρηγορία του Θεού και τη δυστυχία,
το φως και το σκοτάδι, τους πολέμους και τη βοήθεια και, για να είμαι σύντομος,
τη στενοχώρια και την άνεση. Αυτό λοιπόν είναι το σημάδι ότι ο άνθρωπος
βοηθιέται από το Θεό και προκόβει. (193)
«ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ από την ασκητική εμπειρία του Αγίου ΙΣΑΑΚ του
Σύρου»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου