ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΚΗΡΥΤΤΟΥΝ ΤΡΕΙΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥΣ

Χωρίς να μακρηγορήσουμε μπαίνουμε ευθύς αμέσως στο θέμα αιτιολογώντας το πώς καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κηρύττουν «τρεις Παραδείσους».

Θα επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας στον έναν από τους τρείς αυτούς παραδείσους, αφού πρώτα περιληπτικά και λίαν ταχέως σας περιγράψουμε τους άλλους δυο.

Εν συντομία θυμίζουμε στους αναγνώστες που έχουν γνώση περί της Οργανώσεως των Χιλιαστών ή Μαρτύρων του Ιεχωβά και παραλλήλως ενημερώνουμε τους νεότερους αναγνώστες που πιθανών δεν γνωρίζουν αρκετά γύρω από τις δοξασίες της Οργάνωσης.

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν έχουν όλοι ουράνια ελπίδα όπως μας υποσχέθηκε ο Χριστός, αλλά μόνον ορισμένοι προνομιούχοι που επέλεξε η Οργάνωσή των, παρερμηνεύοντας δυστυχώς την Αγία Γραφή.

Και ποιοί είναι αυτοί οι ορισμένοι προνομιούχοι ελπιδοφόροι;

Κατά την Οργάνωση είναι οι 144.000 άγιοι της Αποκαλύψεως του Ιωάννη που αναφέρει στο:

Κεφάλαιο 7, Στίχοι 4 - 8..

«Και άκουσα τον αριθμό των σφραγισμένων· 144.000…»

Τι ακριβώς σημαίνει όμως ο αριθμός 144.000 είναι ένα θέμα που με τη χάρη του Θεού ίσως κάποια στιγμή μας δοθεί η ευκαιρία να το αναλύσουμε σε κάποιο άλλο άρθρο μας.

Επί του παρόντος άρθρου – κρατήστε ότι για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά αυτοί οι 144.000 άγιοι θα βρίσκονται στον ουρανό μαζί με το Χριστό.

Αυτός είναι ο πρώτος παράδεισος που κηρύττουν!

Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΓΗ

Ο δεύτερος παράδεισος αφορά τον πολύ όχλο.

Στον πολύ όχλο περιλαμβάνονται όλοι εκείνοι που δεν ανήκουν στις 144.000 των αγίων οι οποίοι θα κατοικούν στον Παράδεισο γη.

Για να στηρίξουν μάλιστα αυτή τη διδασκαλία χρησιμοποιούν από τους Μακαρισμούς του Κυρίου το:

Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο Κεφ. 5, Στίχος 5..

«Μακάριοι οι πράοι επειδή αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη».

Μόνο που στους Μακαρισμούς ο Κύριος τόνισε :

«Μακάριοι οι φτωχοί στο πνεύμα επειδή δική τους είναι

η βασιλεία των ουρανών..»

Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, Κεφ. 5, Στίχος 3..

Σε ποιους αναφερόταν ο Χριστός όταν το έλεγε αυτό;

Στους 144.000 που λένε οι Χιλιαστές;

Όχι φυσικά!

Ο Χριστός δεν ξεχώρισε ποτέ 144.000 αγίους για τον ουρανό και άλλους για τη γη.

Αυτό είναι μια παρερμηνεία / συμπέρασμα της Οργάνωσης που δεν συμφωνεί με τον λόγο του Θεού.

Αξίζει να σημειώσουμε εδώ ότι κατά τη Οργάνωση ο πρώτος Παράδεισος (δηλαδή ο ουράνιος) θα κυβερνά τον δεύτερο (δηλαδή τον επίγειο).

Ο ΤΡΙΤΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ «ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ»

Ο «τρίτος Παράδεισος», αφορά τους κολασμένους.

Αυτούς οι οποίοι δεν ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά είτε γιατί δεν άκουσαν ποτέ για τον Ιεχωβά Θεό, είτε γιατί άκουσαν αλλά δεν δέχτηκαν να ενταχθούν στην Οργάνωση ή ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά αλλά αποκομμένοι από την Οργάνωση για διάφορους λόγους…

-Τι θα γίνει με αυτούς;

«Αυτοί θα πάνε στην κόλαση..»

τονίζουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Τους ρωτάμε:

-Πώς θα είναι αυτή η κόλαση;

«..πάντως δεν έχει βασανιστήρια όπως λέτε εσείς οι Ορθόδοξοι» μας απαντούν.

-Ας αφήσουμε το τι λέμε εμείς οι Ορθόδοξοι και πείτε μας πως πιστεύουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ότι θα είναι κόλαση;

Και μας απαντούν πως:

«..στην κόλαση η ψυχή δεν υπάρχει».

Η κολασμένη ψυχή αφανίζεται.

Δεν υπάρχει στον άνθρωπο κάτι που ζει μετά τον σαρκικό θάνατο, συνεπώς δεν υπάρχει κόλαση βασάνων αφού ο νεκροί είναι στο «μηδέν».

Να λοιπόν γιατί στον „ΑΝΤΙΧΙΛΙΑΣΤΙΚΟ“ αποφασίσαμε την κόλαση που κηρύττουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά να την ονομάσουμε ως ο «τρίτος Παράδεισος».

Ο όρος / η ερμηνεία βέβαια που δώσαμε είναι εντελώς υποκειμενικός και κάποιοι από τους αναγνώστες ίσως έχουν κάποιες ενστάσεις επ’ αυτού οι οποίες ενστάσεις βεβαίως από πλευράς μας είναι δεκτές και συζητήσιμες.

Το συμπέρασμα όμως κατά την ανθρώπινη λογική είναι ότι:

«..αφού η ψυχή δεν υπάρχει κάπου μετά το σαρκικό θάνατο και «είναι» στο «μηδέν» αφανισμένη, άρα είναι σε μια «Παραδείσια κατάσταση» σε σύγκριση με το να βρισκόταν κάπου και να βασανίζεται κανείς αιωνίως».

Τώρα για ποιο λόγο οι Χιλιαστές θεωρούν κόλαση τον αφανισμό, δηλαδή το μηδέν, δηλαδή το τίποτα, αυτό μόνο οι ίδιοι το γνωρίζουν και προπαντός η Οργάνωση που ανακαλύπτει σε κάθε νέο της «φως» και νέες δοξασίες.

Κατά τη λογική των Μαρτύρων του Ιεχωβά πριν γεννηθούμε εις τον κόσμον τούτο, είμεθα εις την κόλαση!

Ξεκινάμε παραθέτοντας ευθύς αμέσως τη θέση της Οργάνωσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά, δια μέσω των παρερμηνευμένων εδαφίων που χρησιμοποιεί από την Αγία Γραφή προκειμένου να στηρίξει τη «διδασκαλία», πως μετά το θάνατο δεν υπάρχει τίποτα στον άνθρωπο που να ζει, τίποτα υλικό μα και τίποτα άϋλο με συνέπεια να ακυρώνει εντελώς την ύπαρξη της αιωνίου βασάνων κολάσεως.

ΤΑ ΕΔΑΦΙΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ

Α΄ Τιμόθεο Επιστολή, Κεφάλαιο 6, στίχος 16..

«ο μόνος έχων αθανασίαν..»

Με βάση το παραπάνω εδάφιο μας λέγουν οι Χιλιαστές ότι μόνο ο Θεός έχει αθανασία, άρα δεν υπάρχει αθανασία ψυχής για τον άνθρωπο.

Η ΣΩΣΤΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ:

Η έννοια του αποστολικού λόγου είναι ότι μόνο ο Θεός έχει αθανασία αφ’ εαυτού.

Όπως ο Κύριος έδωσε άλλα χαρίσματα στον άνθρωπο, π.χ σοφία, έτσι του έδωσε και την δυνατότητα της ύπαρξης μετά θάνατον.

Ωφέλιμο είναι να τονίσουμε στο σημείο αυτό πως αν δεν αμάρταινε ο άνθρωπος το σώμα θα είχε εξ’ αρχής αθανασία.

Ιεζεκιήλ (Παλαιά Διαθήκη) Κεφάλαιο 18, στίχος 4..

«..η ψυχή η αμαρτάνουσα αυτή αποθανείται.»

Χρησιμοποιούν το παραπάνω εδάφιο για να μας αποδείξουν ότι η ψυχή όντως πεθαίνει.

Η ΣΩΣΤΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ:

Πώς κατανοούν όμως οι Μάρτυρες την έννοια της ψυχής;

Διότι κατά τον στίχο θα πεθάνει μόνο «η ψυχή που αμαρτάνει», δηλαδή η ψυχή που δεν θα αμαρτήσει δεν θα πεθάνει;

Γεννάται όμως το εξής ερώτημα:

-Υπάρχουν ψυχές θνητές και ψυχές αθάνατες;

Η λέξη «ψυχή» έχει πολλές έννοιες στην Αγία Γραφή.

Εκτός από το άϋλο συστατικό του ανθρώπου το οποίο αλλιώς ονομάζεται «πνεύμα», σημαίνει επίσης και «ζωή», «πρόσωπο», ή «άτομο» ή «άνθρωπος».

Στο χωρίο:

Ιεζεκιήλ (Παλαιά Διαθήκη) Κεφάλαιο 18, στίχος 4..

η έννοια είναι «ύπαρξη» ή «άνθρωπος» και είναι εύκολο να το καταλάβει κανείς αν διαβάσει ολόκληρο τον 4΄ στίχο και τον 5΄όπου η λέξη «άνθρωπος» κατά τους εβδομήκοντα (Ο΄) τίθεται ως συνώνυμη της λέξης «ψυχή».

Διότι το:

«ο δε άνθρωπος ος εσται δίκαιος ο ποιων κρίμα και δικαιοσύνην..» αντιτίθεται προς «την ψυχήν την αμαρτάνουσα».

Συμπληρωματικά :

- όταν «απείλησε» ο Θεός τους πρωτόπλαστους αυστηρά με θάνατο αυθημερόν, πνευματικό θάνατο εννοούσε ο Θεός.

"..από το δέντρο τής γνώσης τού καλού και του κακού, όμως, δεν θα φας απ' αυτό· επειδή, την ίδια ημέρα που θα φας απ' αυτό, θα πεθάνεις οπωσδήποτε."

Βιβλίο Γένεση, Παλαιά Διαθήκη, Κεφ. 2, Στίχος 17..

Πράγματι οι πρωτόπλαστοι όταν αμάρτησαν απομακρύνθηκαν από το Θεό και από τον Παράδεισο αυθημερόν.

Με συνέπεια του πνευματικού θανάτου, αργότερα ήρθε και ο φυσικός (σωματικός) θάνατος.

Στο χωρίο Ιεζεκιήλ στην Π. Διαθήκη, Κεφ. 18, στίχος 4..

..κανένας λόγος δε γίνεται περί εκμηδενίσεως της ψυχής του ανθρώπου.

Ας δούμε κι άλλα εδάφια / χωρία που χρησιμοποιούν.

Προς Ρωμαίους Επιστολή, Κεφάλαιο 6, στίχος 23..

«τα γαρ οψώνια της αμαρτίας θάνατος το δε χάρισμα του Θεού ζωή αιώνιος»

Η ΣΩΣΤΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ:

Στο χωρίο αυτό εννοεί τον πνευματικό θάνατο, ο χωρισμός δηλαδή του αμαρτωλού ανθρώπου από τον Θεό και όχι εκμηδένιση.

Η ζωή κοντά στον Θεό ονομάζεται «ζωή αιώνιος» διότι είναι αληθινή ζωή.

Η ζωή μακριά από τον Θεό είναι ζωή βασάνων και δεν αξίζει να ονομάζεται ζωή.

Δυο παραδείγματα ως απάντηση που δίνουμε στους Μάρτυρες του Ιεχωβά παρμένα και αυτά φυσικά από την Αγία Γραφή, είναι η παραβολή του απολωλότος προβάτου και της απολεσθείσης δραχμής.

-Κατά Λουκά Ευαγγέλιο, Κεφάλαιο 15, Στίχοι 4 – 6… και,

-Κατά Λουκά Ευαγγέλιο, Κεφάλαιο 15, Στίχοι 8 – 9…

Το πρόβατο και η δραχμή είχαν απολεσθεί υπό την έννοια ότι είχαν χαθεί, όχι ότι εκμηδενίσθηκαν.

Γι’ αυτό βεβαίως και ξαναβρέθηκαν!

Άλλωστε όταν ο Χριστός έλεγε ότι ο Ιούδας «απώλετο», χάθηκε δηλαδή, ενώ δεν είχε ακόμη απαγχονιστεί και πεθάνει είχε όμως εκπέσει από του Θεού και αυτό ήταν ήδη απώλεια, η οποία ολοκληρώνεται κατόπιν στην κόλαση.

Απώλεια του ανθρώπου ή της ψυχής, είναι το να χαθεί ο άνθρωπος από το Θεό και να πάθει ζημιά, καταστροφή, συμφορά, πανωλεθρία, όχι εκμηδένιση.

Το αμέσως επόμενο εδάφιο που παραθέτουμε είναι το εδάφιο «σημαία» των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε ότι αφορά στο θέμα της εκμηδενίσεως της ψυχής.

Εκκλησιαστής Παλαιά Διαθήκη, Κεφ. 3, στίχοι 18 – 21..

«Εγώ είπα στην καρδιά μου για την κατάσταση των γιων των ανθρώπων, ότι ο Θεός θα τους δοκιμάσει, και θα δουν ότι αυτοί οι ίδιοι είναι κτήνη.

Επειδή, το συνάντημα των γιων των ανθρώπων είναι και το συνάντημα του κτήνους·

και ένα συνάντημα είναι γι' αυτούς· όπως πεθαίνει αυτό, έτσι πεθαίνει κι εκείνος·

και η ίδια πνοή είναι σε όλους·

και ο άνθρωπος δεν υπερτερεί σε τίποτε από το κτήνος·

επειδή, τα πάντα είναι ματαιότητα.

Τα πάντα καταντούν στον ίδιο τόπο·

τα πάντα έγιναν από το χώμα, και τα πάντα επιστρέφουν στο χώμα.

Ποιος γνωρίζει το πνεύμα των γιων των ανθρώπων, αν αυτό ανεβαίνει προς τα επάνω, και το πνεύμα τού κτήνους, αν αυτό κατεβαίνει κάτω στη γη;»

«Όπως βλέπετε..» - μας λέγουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά

- «..ο άνθρωπος δε διαφέρει σε τίποτα από το κτήνος.

Δεν υπερέχει σε τίποτα ο άνθρωπος και όπως το κτήνος έτσι και αυτός έχουν την ίδια απολύτως κατάληξη.

Όπως δηλαδή πεθαίνει το ζώο έτσι πεθαίνει και ο άνθρωπος.

Επομένως ο άνθρωπος με βάση τη Γραφή εκμηδενίζεται..» -υποστηρίζουν.

Η ΣΩΣΤΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ :

Ο Εκκλησιαστής μιλά για τον άνθρωπο και το κτήνος όπως αλλού μιλάει για τον δίκαιο και τον ασεβή.

Ας λάβουμε υπόψη μας 1^ον πως τα λόγια του επίμαχου χωρίου που μόλις πριν παραθέσαμε, ο Εκκλησιαστής δεν τα παρουσιάζει ως λόγια του Θεού, αλλά ως δικούς του στοχασμούς και σκέψεις.

2^ον , το χωρίο πουθενά δε μιλά για εκμηδένιση της ψυχής.

Απλός μας λέει ότι όπως πεθαίνει ο άνθρωπος έτσι πεθαίνει και το κτήνος.

Ενώ για το σώμα του κτήνους και το σώμα του ανθρώπου μας λέει ότι επιστρέφουν και τα δυο στον ίδιο τόπο, στη γη δηλαδή, για το πνεύμα όμως εκφράζεται ερωτηματικός:

«Ποιος γνωρίζει το πνεύμα των γιων των ανθρώπων, αν αυτό ανεβαίνει προς τα επάνω, και το πνεύμα τού κτήνους, αν αυτό κατεβαίνει κάτω στη γη;»

Με λίγα λόγια ρωτάει αν το πνεύμα του ανθρώπου έχει ανώτερη τύχη από το πνεύμα του κτήνους.

Και μόνο η ερώτηση που θέτει φτάνει ως απόδειξη ότι ναι μεν κατά το σαρκικό θάνατο κτήνος και άνθρωπος την ίδια κατάληξη έχουν, κατά το πνεύμα όμως τα πράγματα διαφέρουν..

Σαφή εικόνα για του λόγου το αληθές μας δίνει το παρακάτω εδάφιο:

Εκκλησιαστής Κεφ. 12, Στίχος 7..

«και επιστρέψει το χώμα στη γη, όπως ήταν, και το πνεύμα επιστρέψει στον Θεό, που το έδωσε».

Το θνητό σώμα λοιπόν επιστρέφει στη γη και η αθάνατη ψυχή ή πνεύμα επιστρέφει στο Θεό.

Ερώτηση:

-Αν δεν υπάρχει ψυχή ή πνεύμα, ρωτούμε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, τι είναι εκείνο που επιστρέφει στον Θεό;

-Η εκμηδένιση;

-Το μηδέν;

-Το τίποτα;

Τα εδάφια που χρησιμοποιούν οι Χιλιαστές προκειμένου να στηρίξουν αντί για «κόλαση» «αφανισμό της ψυχής» είναι πάρα πολλά.

Ελπίζουμε με τα λίγα που παραθέσαμε να δώσαμε μια καλή αφορμή για περαιτέρω έρευνα επί του θέματος.

ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΞΙΚΑ;

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά συχνά επικαλούνται εγκυκλοπαίδειες και διάφορα λεξικά κυρίως σε θέματα που πλέον η Αγία Γραφή δεν τους βοηθά.

Με βάση αυτή τους τη συνήθεια ή μέθοδο, ψάξαμε κι εμείς σε λεξικά για να δούμε κι εκεί ποιάν ερμηνεία δίδεται στη λέξη «Κόλαση».

Πηγή 1..

Σύγχρονο ερμηνευτικό λεξικό από τις εκδόσεις Πατάκη εξηγεί τη λέξη «κόλαση» ως εξής:

"σύμφωνα με τη χριστιανική θρησκεία ο τόπος τιμωρίας των αμαρτωλών μετά το θάνατο / σκληρές, ανυπόφορες συνθήκες ζωής "

Πηγή 2..

Λεξικό της γλώσσας μας (ορθογραφικό ερμηνευτικό )

Κώστα Ιωαννίδη επιθεωρητή Δ.Ε και ομάδας φιλολόγων..

Εξηγεί τη λέξη «κόλαση» ως εξής:

« η μετά θάνατο τιμωρία του κακού και ο τόπος τιμωρίας του, ο Άδης. / σκληρή τιμωρία, βάσανο, τόπος μαρτυρίου, συνεχείς ατυχίες και θλίψεις».

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 3 ΠΗΓΗ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ :

Ο „ΑΝΤΙΧΙΛΙΑΣΤΙΚΟΣ“ χωρίς να υπάρχει σκοπιμότητα υποβάθμισης, δεν δέχεται ως έγκυρη πηγή την ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια «Βικιπαίδεια»..

Το παρακάτω απόσπασμα όμως το παραθέτουμε από τη Βικιπαίδεια επειδή στηρίζεται στην Αγία Γραφή.

Αναζητήσαμε καί στη Βικιπαίδεια τη λέξη «κόλαση» και βρήκαμε τα εξής:

Πηγή 3.. Βικιπαίδεια:

«Η λέξη Κόλαση, αναφερόμενη στην τιμωρία των αμαρτωλών, προέρχεται από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου, κατά το οποίο ο Ιησούς είπε ότι θα γίνει κρίση των ανθρώπων, και οι άσπλαχνοι άνθρωποι "ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον".

Το ουσιαστικό κόλασις παράγεται από το ρήμα κολάζω, που σημαίνει κατά βάση "περιορίζω, περικόπτω", μεταγενέστερα επίσης "ελέγχω, διορθώνω" και κατ'επέκταση "κλαδεύω, τιμωρώ, βλάπτω".

Κατά κάποιους άλλους, ο όρος κόλαση δεν είναι τίποτα που έχει σχέση με θρησκευτικούς λόγους, αλλά έχει με τη ζωή τους τώρα στην γη.

Πιστεύουν ότι ζουν την κόλαση πάνω στη γη κατά την διάρκεια της ζωής τους, καθώς πιστεύουν και ότι μόλις πεθάνουν θα πάνε στον παράδεισο.

Άλλοι πάλι έχουν την θεωρία πως ό,τι ζουν το οφείλουν σε λάθη της προηγούμενης ζωής τους, καθώς "τιμωρούνται" γι' αυτά τώρα.

Επομένως για αυτούς είναι, για καθένα τους, η δική τους κόλαση.

Η κόλαση, σύμφωνα με πολλές θρησκευτικές πεποιθήσεις, είναι μια μετά θάνατον ζωή - κατάσταση όπου οι αμαρτωλοί ή φαύλοι νεκροί τιμωρούνται.

Συμπέρασμα:

Όπου κι αν έχουμε ψάξει δε βρήκαμε πουθενά τη λέξη «κόλαση» να ερμηνεύεται ως «αφανισμός» ή «εκμηδένιση» που ματαίως υποστηρίζουν και κηρύττουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά.

-Αν η "Κόλαση" σημείνει "αφανισμός", τότε ποιά η τιμωρία;

-Αν η "Κόλαση" σημαίνει "αφανισμός", τότε ποιό το τρίξιμο των δοντιών;

(Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, Κεφ. 8, Στίχοι 11 - 12..)

Με αυτές τις σκέψεις και απορίες ολοκληρώσαμε το άρθρο μας περί της διδασκαλίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά για τους τρεις Παραδείσους που κηρύττουν..

Το άρθρο που μόλις διαβάσατε δεν γράφτηκε ούτε να μειώσει ούτε για να προσβάλλει την πίστη των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

Εάν σε κάποια σημεία άθελά μας ίσως γίναμε λιγάκι καυστικοί ακόμη και προσβλητικοί ίσως, ζητούμε ταπεινά συγνώμη.

Το έργο που έχει αναλάβει ο „ΑΝΤΙΧΙΛΙΑΣΤΙΚΟΣ“ δεν είναι να προσβάλει την πίστη αλλοθρήσκων αλλά να ενημερώνει τον Ορθόδοξο Χριστιανό καθώς και τον συνάνθρωπο που παγιδεύτηκε σε θρησκείες ή Οργανώσεις του κόσμου.

Αφήνουμε υπόσχεση ότι στο κοντινό μέλλον θα δημοσιεύσουμε άρθρο με αναλυτικότερη αναφορά σε ότι αφορά το θέμα της κολάσεως.

Θέμα για το οποίο πολλές γνώμες και πολλές παρερμηνείες πλανώνται ακόμη και από «Ορθοδόξους» δυστυχώς, για καζάνια που βράζουν και καίνε τον κόσμο κ.ο.κ.

Είναι όντως έτσι τα πράγματα;

Θα τα αναλύσουμε στο κοντινό μέλλον..

Έως τότε ο Θεός να μας προστατεύει από την πλάνη των αιρέσεων.

Πηγή: ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΙΩ. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ

Βιβλίο: ΑΝΤΙΧΙΛΙΑΣΤΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ