“Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΑΝΗΘΙΚΟΥΣ ΚΑΤΑ ΠΑΥΛΟΝ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΗΝ”

Του θεολόγου Ιωάννη Ρεντζίδη

================

“τότε ἄρξεσθε λέγειν͵ ἐφάγομεν ἐνώπιόν σου καὶ ἐπίομεν͵ καὶ ἐν ταῖς πλατείαις ἡμῶν ἐδίδαξας· 13.27 καὶ ἐρεῖ λέγων ὑμῖν͵ Οὐκ οἶδα [ὑμᾶς] πόθεν ἐστέ· ἀπόστητε ἀπ΄ ἐμοῦ͵ πάντες ἐργάται ἀδικίας” (Λουκ. ιγ’ 26-27).

Η εντολή της αγάπης προς τον συνάνθρωπο, έχει ως όριο την αγάπη προς το Θεό και την υποταγή στο Θέλημά Του.

Αγαπάμε τον άνθρωπο, αλλά όχι την αμαρτία του.

Όταν ο άνθρωπος εκούσια και εν γνώσει του παραμένει αμετανόητος, τότε τον αποστρεφόμεθα.

Πολύ περισσότερο αυτό ισχύει για τους αναξίους, ανηθίκους, κλέφτες και σκανδαλοποιούς κληρικούς, πού μολύνουν και Χριστεμπορεύονται τα Άγια.

Α’. Πρακτικά μέτρα κατά τον θείο Παύλο

Σε προηγούμενη αναφορά μας, ενδεικτικά σημειώσαμε δύο χωρία τού θείου Παύλου σχετικά με την συμπεριφορά μας προς τους αναξίους κληρικούς και λαϊκούς. Προσθέτουμε μερικά ακόμη χωρία-εντολές, τού Ιδίου, αλλά και του Ευαγγελιστού Ιωάννου.

1. : “Παραγγέλλομεν δὲ ὑμῖν͵ ἀδελφοί͵ ἐν ὀνόματι τοῦ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ͵ στέλλεσθαι ὑμᾶς ἀπὸ παντὸς ἀδελφοῦ ἀτάκτως περιπατοῦντος καὶ μὴ κατὰ τὴν παράδοσιν ἣν παρέλαβον παρ΄ ἡμῶν” (Β’ Θεσσ. γ’ 6).

2.: “Παραγγέλλει”, δηλαδή δίδει εντολή.

“Στέλλεσθαι”, δηλαδή δεν θα έχετε σχέσεις, αλλά θα “αποχωρίζεσθε”από τούς αναξίους αυτούς αδελφούς.

Φυσικά αυτά ισχύουν πολύ περισσότερο για τούς αδελφούς πού φέρουν το σχήμα τού κληρικού και μάλιστα τού Επισκόπου.

Είναι αυτονόητο ότι, πολύ αυστηρότερα πρέπει να τιμωρείται οδάσκαλος από τον μαθητή.

1. “Εἰ δέ τις οὐχ ὑπακούει τῷ λόγῳ ἡμῶν διὰ τῆς ἐπιστολῆς͵ τοῦτονσημειοῦσθε͵ μὴ συναναμίγνυσθαι αὐτῷ͵ ἵνα ἐντραπῇ·” (Β’ Θεσσ. γ’ 14-15).

Θα “σημειώνετε” τον παραβάτη και δεν θα συναναστρέφεσθε μ’ αυτόν. Δεν θα έχετε καμιά επαφή μαζί του για να “ντραπεί”!

1. “Ἐάν τις ἴδῃ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἁμαρτάνοντα ἁμαρτίαν μὴ πρὸς θάνατον͵ αἰτήσει͵ καὶ δώσει αὐτῷ ζωήν͵ τοῖς ἁμαρτάνουσιν μὴ πρὸς θάνατον. Ἔστιν ἁμαρτία πρὸς θάνατον· οὐ περὶ ἐκείνης λέγω ἵναἐρωτήσῃ” (Α’ Ιωάνν. ε΄ 16).

Καί κάτι πιό φοβερό: Ούτε καν θα “προσεύχεσθε” γι’ αυτόν!!! Το προτάσσει μάλιστα ο μαθητής της αγάπης!!!

1. “Εἴ τις ἔρχεται πρὸς ὑμᾶς καὶ ταύτην τὴν διδαχὴν οὐ φέρει͵ μὴλαμβάνετε αὐτὸν εἰς οἰκίαν καὶ χαίρειν αὐτῷ μὴ λέγετε· 11 ὁ λέγων γὰρ αὐτῷ χαίρειν κοινωνεῖ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ τοῖς πονηροῖς” (Β’ Ιωάνν. 10-11)

Δεν θα τον “προσκαλείτε” στο σπίτι, ούτε θα τον “χαιρετάτε”, διότι κοινωνείτε στα έργα του τα πονηρά. Με απλά λόγια, διότι γίνεσθε συνυπεύθυνοι, άρα και άξιοι να συγκατακριθείτε μαζί του.

Β’. Εφαρμογή μετά συνέσεως και παρρησίας

Όλα τα ανωτέρω θα πρέπει να συντελούνται με σύνεση, παρρησία και όλη την κατά Θεόν σοφία, χωρίς δειλία και συμφεροντολογισμούς!

Μερικοί ισχυρίζονται: “Θα έχω επαφές για να τον βοηθήσω να επανέλθει”. Δυστυχώς στην πραγματικότητα το κάνουν για να εξυπηρετήσουν τασυμφέροντά τους μέσω του εν λόγω ανηθίκου κληρικού και μάλιστα όταν αυτός κατέχει υψηλή εξουσία.!

Γ’. Εργασία στα έργα τού Χριστού

Στα προηγούμενα ζητήματα πρέπει διευκρινίσουμε σχετικά με τα έργα του Χριστού. Όσοι ασχολούνται με έργα ευποιῒας και αγάπης θα εξακολουθήσουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.

Δεν εργαζόμεθα στο αμπέλι τού όποιου Επισκόπου ή Ιερέως, αλλά στον Αμπελώνα του Κυρίου. Εργοδότης μας είναι ο Ίδιος ο Χριστός και η Εκκλησία είναι μόνο Ιδική Του.

Δεν εγκαταλείπουμε λοιπόν κανένα εκκλησιαστικό έργο, παρά μόνο όταν υπάρχει συνειδησιακό πρόβλημα.

Συγχρόνως κρατάμε τις δέουσες αποστάσεις από τούς επιόρκους ρασοφόρους, χωρίς το φόβο μήπως μας απομακρύνουν, και π.χ. το συγκεκριμένο έργο αποτύχει. Εάν ο Θεός επιτρέψει να διακοπεί το εν λόγω έργο, έχει τον τρόπο και την έλλειψη να αναπληρώσει και εμάς να αναπαύσει. Μοναδικός μας στόχος να είναι “Τοῦ Kυρίου τὸ θέλημα γινέσθω” (Πράξ. κα’ 14).