1:10 μ.μ.
Ο Χριστός με την μεγάλη Του αγάπη και με την μεγάλη Του
αγαλλίαση που σκορπάει στις ψυχές των πιστών με όλες τις άγιες γιορτές Του μας
ανασταίνει αληθινά, αφού μας ανεβάζει ψηλά πνευματικά. Αρκεί να συμμετέχουμε
και να έχουμε όρεξη πνευματική να τις πανηγυρίζουμε πνευματικά· τότε τις
γλεντάμε πνευματικά και μεθάμε πνευματικά από το παραδεισένιο κρασί που μας
φέρνουν οι Άγιοι και μας κερνούν.
- Γέροντα, πως μπορεί να ζήση κανείς πνευματικά
τις γιορτές;
- Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον
νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε τις άγιες
ημέρες. Να σκεφτώμαστε τα γεγονότα της κάθε αγίας ημέρας (Χριστούγεννα,
Θεοφάνεια, Πάσχα κ.λπ.) και να λέμε την ευχή δοξολογώντας τον Θεό. Έτσι θα
γιορτάζουμε με πολλή ευλάβεια κάθε γιορτή. Οι κοσμικοί ζητούν να καταλάβουν τα
Χριστούγεννα με το χοιρινό, το Πάσχα με το αρνί, τις Αποκριές με το κομφετί. Οι
αληθινοί μοναχοί όμως κάθε μέρα ζουν τα θεία γεγονότα και αγάλλονται συνέχεια.
Κάθε εβδομάδα ζουν την Μεγάλη Εβδομάδα. Κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή ζουν
την Μεγάλη Τετάρτη, την Μεγάλη Πέμπτη, την Μεγάλη Παρασκευή, δηλαδή τα Πάθη του
Χριστού, και κάθε Κυριακή του Πάσχα, την Ανάσταση. Τι, θα πρέπη να έρθη η Μεγάλη
Εβδομάδα, για να θυμηθή κανείς τα Πάθη του Χριστού; Πρέπει να έρθη το Πάσχα με
το αρνί, για να καταλάβω το «Χριστός ανέστη» σαν τους κοσμικούς; Ο
Χριστός τι είπε; «Έτοιμοι γίνεσθε»
είπε. Δεν είπε, «ετοιμασθήτε τώρα!» Από την στιγμή που λέει ο Χριστός, «έτοιμοι
γίνεσθε», πρέπει ο άνθρωπος, και ιδίως ο μοναχός, να είναι έτοιμος
συνέχεια. Να μελετάη και να ζη τα θεία γεγονότα συνέχεια. Όταν κανείς μελετάη
τα γεγονότα της κάθε γιορτής, φυσιολογικά θα συγκινηθή και με ιδιαίτερη
ευλάβεια θα προσευχηθή. Έπειτα στις Ακολουθίες ο νους να είναι στα γεγονότα που
γιορτάζουμε και με ευλάβεια να παρακολουθούμε τα τροπάρια που ψάλλονται. Όταν ο
νους είναι στα θεία νοήματα, ζη τα γεγονότα ο άνθρωπος, και έτσι αλλοιώνεται.
Όταν σκεφτώμαστε λ.χ. έναν Άγιο , που τον έχουμε σε ευλάβεια ή τον Άγιο που
γιορτάζουμε, ο νους θα πάη και λίγο παραπάνω· θα πάη στον Ουρανό. Και όταν
σκεφτώμαστε τους Αγίους, μας σκέφτονται και οι Άγιοι και μας βοηθούν. Έτσι
πιάνει κανείς φιλία με τους Αγίους, που είναι και η πιο σίγουρη φιλία. Τότε μπορεί
να είναι μόνος και να ζη με όλους· και με Αγίους και με Αγγέλους και με όλον
τον κόσμο. Να είναι μόνος και να νοιώθη όλη αυτήν συντροφιά! Είναι ζωντανή η
παρουσία των Αγίων. Όλοι οι Άγιοι είναι παιδιά του Θεού και βοηθούν εμάς τα
ταλαίπωρα παιδιά του Θεού.
Τους Αγίους μας, που έχυσαν είτε αίμα είτε ιδρώτες και
δάκρυα για την αγάπη του Χριστού, πάντα πρέπει να τους γιορτάζουμε με ευλάβεια,
για να βοηθιώμαστε. Και όταν ακούμε το Συναξάρι τους «Τη αυτή ημέρα μνήμη
του Αγίου...», να στεκώμαστε εκείνη την στιγμή όρθιοι, όπως και οι
στρατιώτες στέκονται προσοχή, όταν διαβάζωνται τα ονόματα των ηρωικώς πεσόντων
συναδέλφων τους. «Την τάδε του μηνός... ο στρατιώτης δείνα έπεσε μαχόμενος
ηρωικώς στο τάδε μέτωπο».
Στην γιορτή, για να νιώση κανείς το γεγονός, δεν πρέπει
να δουλεύη. Την Μεγάλη Παρασκευή λ.χ., εάν θέλη να νιώση κάτι, δεν πρέπει να
κάνη τίποτε άλλο εκτός από προσευχή. Στον κόσμο οι καημένοι οι κοσμικοί την
Μεγάλη Εβδομάδα έχουν δουλειές. Μεγάλη Παρασκευή να δίνουν ευχές. «Χρόνια
Πολλά! Να ζήσετε! Με μια νύφη!»... Δεν κάνει! Εγώ την Μεγάλη Παρασκευή
κλείνομαι στο Καλύβι. Όπως και μετά το Αγγελικό Σχήμα η εβδομάδα της ησυχίας
που ακολουθεί, βοηθάει, γιατί ποτίζει η θεία Χάρις την ψυχή και καταλαβαίνει ο
μεγαλόσχημος τι έγινε, έτσι και στις γιορτές η ησυχία πολύ βοηθάει. Μας δίνεται
περισσότερη ευκαιρία να ξεκουρασθούμε λίγο, να μελετήσουμε και να
προσευχηθούμε. Θα έρθη ένας καλός λογισμός, θα εξετάσουμε τον εαυτό μας, θα
πούμε λίγο την ευχή και θα νιώσουμε έτσι και κάτι από το θείο γεγονός της
ημέρας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου