Για την δημοσίευση των Προφητειών του Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ

Από το βιβλίο: π. Σεραφείμ Ρόουζ, η ζωή και το έργο του,

Ιερομονάχου Δαμασκηνού, τόμος Β', 2006, (σελ. 75-78).

‘Εχοντας έκπληρώσει αυτό τό καθήκον στόν προστάτη τους, ό Ευγένιος καί ό Γκλέμπ είχαν άκόμη άλλη μια ένδειξη της παρουσίας του 'Αγίου, μία την οποία πίστευαν ότι τους είχε προσφέρει άρκετά χρόνια πριν.

Την ημέρα μνήμης του 'Αγίου Γερμανού τό 1963, μερικούς μήνες άφότου είχε ευλογήσει ό επίσκοπος Ιωάννης τήν ίδρυση της άδελφότητας, ή Ελένη Κόντσεβιτς είχε δώσει στόν Γκλέμπ ένα ρωσικό χειρόγραφο, παρακαλώντας τήν άδελφότητα νά τήν βοηθήσει νά τό δημοσιεύσει. ^‘Ηταν ή εργασία του πρώην θείου της, του Σεργίου Νείλου. Μή μπορώντας νά τό τυπώσει μόνη της στή Σοβιετική "Ενωση, ό Νείλος της είχε ζητήσει νά τό δημοσιεύσει στήν ελεύθερη Δύση καί εκείνη είχε ορκιστεί έπισήμως νά τό κάνει. Τώρα, μετά τήν επιστροφή του χειρογρά­φου στήν ϊδια από διαφόρους εκκλησιαστικούς έκδοτες καί επειδή δέν είχε βρει άλλον τρόπο νά τό έκδώσει, απευθύνθηκε στήν άδελφότητα σάν τελευταία της λύση.

Ό Γκλέμπ είδε ότι έχει πνευματική σημασία τό γεγονός, άφοϋ ή Ελένη του είχε δώσει τό βιβλίο τήν ημέρα της μνήμης του 'Αγίου Γερμανού. «Το βιβλίο πού έχει», έγραψε αμέσως στόν Ευγένιο, «πραγματεύεται τίς έντυπώσεις του Σεργίου Νεί­λου άπό την πνευματική ζωή της Όπτινα και αποτελεί τό δεύ­τερο τόμο ενός βιβλίου πού δημοσιεύτηκε τό 1916: «Στις όχθες του ποταμού του Θεού», εννοώντας τόν ποταμό στόν όποιο ή ‘Οπτινα έχει κτιστεί. Είναι θέμα ζωτικής σημασίας καί σπου­δαιότητας νά τυπωθεί αυτό τό βιβλίο σύντομα! Σκέφτομαι ότι αυτό είναι μιά ώθηση άπό τόν ’Αγ. Γερμανό τόν ιδιο!!! Γιατί έπρεπε αυτή ή γυναίκα νά μιλήσει σέ μένα γιά αυτό; Φοβόταν αυτή δτι θά πεθάνει καί δέν θά υπάρξει κάποιος γιά νά φροντί­σει νά δημοσιευτεί. Τώρα έχουμε μιά καθορισμένη έργασία νά φέρουμε σέ πέρας»!

Τό βιβλίο τό όποιο δόθηκε στήν άδελφότητα ήταν πολύ ση­μαντικό γιά τή Ρωσία καί όλον τόν κόσμο μέσα στις σελίδες του υπήρχαν προφητείες του 'Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ άπό τή «Συνομιλία μέ τόν Ν. Α. Μοτοβίλοφ». ‘Οταν ό Σέργιος Νείλος άνακάλυψε τή «Συνομιλία», μερικά χρόνια πριν άπό τήν άγιοποίηση του 'Αγίου Σεραφείμ τό 1903, ή ρωσική εκκλη­σιαστική λογοκρισία είχε παραλείψει αυτές τίς προφητείες, θε­ωρώντας ότι ή δημοσίευσή τους ήταν πιθανόν νά οδηγήσει τούς δύσπιστους νά εμποδίσουν τήν άγιοποίησή του. Σύμφωνα μέ τίς σημειώσεις του Μοτοβίλοφ, πού ό Νείλος άνακάλυψε, ό "Αγ. Σεραφείμ ειχε πει ότι μετά άπό τήν κοίμησή του τά λείψανά του δέν θά παρέμεναν στό Σαρώφ, ότι μετά άπό μιά χρονική περίοδο θά άνασταινόταν καί θά πήγαινε άπό τό μοναστήρι του Σαρώφ στή μονή Ντιβέγιεβο τήν οποία ειχε ιδρύσει ό ίδιος, πώς πλήθος κόσμου θά συγκεντρωνόταν, πώς αυτός θά άποκάλυπτε τέσσερα λείψανα στό Ντιβέγιεβο καί ότι μετά άπό τήν άποκάλυψή τους ό 'ίδιος θά ετίθετο στή μέση τους.

'Αμέσως μετά άπό τήν άγιοποίηση τοϋ 'Αγίου Σεραφείμ (1903), ή ηγουμένη του Ντιβέγιεβο, Μαρία, έπανέλαβε τίς προ­φητείες του 'Αγίου στόν Σέργιο Νείλο: «"Ετσι όπως ή πομπή μέ τό σταυρό τώρα πήγε άπό τό Ντιβέγιεβο στό Σαρώφ, έτσι θά πάει άπό τό Σαρώφ στό Ντιβέγιεβο: «Καί θά υπάρξουν τόσοι πολλοί άνθρωποι», όπως είπε ό μεσίτης μας στό θεό, Άγιος Σεραφείμ, «όσα είναι τά χόρτα σ' έναν άγρό. Θά είναι θαύμα θαυ­μάτων, θαυμαστό από τά θαυμαστά».

Ό Νείλος πέθανε χωρίς νά δει τυπωμένες αυτές τις προφη­τείες, τίς όποιες αποκαλούσε «Μέγα Μυστήριο του Ντιβέγιεβο».

Τό 1969 ή άδελφότητα μπόρεσε τελικά νά δημοσιεύσει τό πρώτο βιβλίο του Νείλου «Στις όχθες του ποταμού τουΘεού, τόμος II», τό πρώτο βιβλίο της στή ρωσική γλώσσα. ‘Αν καί οί άδελφοί μπορούσαν νά άντέξουν οικονομικά τήν εκτύπωση μόνο τετρακοσίων άντιτύπων, ό σπόρος έπεσε καί αυξήθηκε καί τό θέμα τών προφητειών άρχισε μέ κάποιο τρόπο νά διαδί­δεται σέ όλη τή Ρωσία. ‘Ωσπου νά ελευθερωθεί ή Ρωσία άπό τήν κομμουνιστική τυραννία, είκοσι τρία χρόνια άργότερα, ήταν φανερό ότι οί προφητείες τού Άγίού Σεραφείμ ήταν γνω­στές παντού.

Τό 1991, τά λείψανα του 'Αγίου άποκαλύφθηκαν καί μετα­φέρθηκαν μέ πομπή στό Ντιβέγιεβο όπου βρίσκονταν συγκε­ντρωμένοι περισσότεροι άπό ένα έκατομμύριο άνθρωποι. Πολ­λοί θεωρούν ότι αυτό ήταν ή «άνάσταση» πού ό "Αγιος είχε προφητέψει στό Μοτοβίλοφ. Καί πράγματι, συνδέθηκε κάπως μέ τήν άνάσταση της 'Αγίας Ρωσίας, γιά τήν οποία ό Άγιος προφήτεψε άλλου - άφού μερικούς μήνες μετά άπό τήν πομπή μέ τά λείψανά του στό Ντιβέγιεβο τό άθεϊστικό ολοκληρωτικό καθεστώς στή Ρωσία έπεσε.

Στά χρόνια πού άκολούθησαν, τά λείψανα τριών κτητόρων τού Ντιβέγιεβο - της ηγουμένης Αλεξάνδρας, της μεγαλόσχη­μης μοναχής Μάρθας καί της μοναχής Ελένης Μαντούροβα - άποκαλύφθηκαν καί τοποθετήθηκαν στήν εκκλησία της Γέννη­σης τού Χριστού στό Ντιβέγιεβο· στις 22 Δεκεμβρίου 2000, αυτές οί τρεις ενάρετες γυναίκες άγιοποιήθηκαν άπό τή ρωσι­κή Όρθόδοξη Εκκλησία. Κατά συνέπεια, ή προφητεία τού Άγιου Σεραφείμ εκπληρώθηκε μερικώς. Παραμένει άγνωστο ποιό θά είναι τό τέταρτο λείψανο πού, σύμφωνα μέ τόν Άγιο Σεραφείμ, θά άποκαλυφθεί.

Τό «Μεγάλο Μυστήριο τού Ντιβέγιεβο», πού ό Σέργιος Νείλος φοβόταν ότι θά παρέμενε κρυμμένο κάτω άπό τό «μόδιο», έχει δημοσιευθεί τώρα άπό τήν ρωσική εκκλησία σέ έκα- τομμύρια έλεύθερα διανεμούμενα άντίτυπα. Άλλα μέγιστη κα­τάπληξη προκαλεί ότι αυτό τό μυστήριο, πού ό Νείλος άνακά­λυψε σχεδόν έναν αιώνα πριν, ξετυλίγεται τώρα στήν πραγμα­τικότητα.

 http://www.orthodoxifoni.com/