Το Απολυτίκιον της εορτής, μας φανερώνει, ποια μεγάλη θεομητορική εορτή πανηγυρίζει η Εκκλησία μας:
«Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον, και του απ’ αιώνος μυστηρίου η φανέρωσις. Ο Υιός του Θεού Υιός της Παρθένου γίνεται, και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται. Διό και ημείς συν αυτώ τη Θεοτόκω βοήσωμεν: Χαίρε Kεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου».
Όταν η Ελισσάβετ ήταν στον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης της, ο Θεός έστειλε τον Αρχάγγελο Γαβριήλ στην Παρθένο Μαρία και της είπε: Χαίρε, συ που είσαι προικισμένη με την χάρι του Θεού! Είσαι ευλογημένη από τον Θεό περισσότερο από όλες τις γυναίκες».
Εκείνη ταράχτηκε με την παρουσία του αλλά και με τα λόγια του. Προσπάθησε να εξηγήσει αυτόν τον χαιρετισμό του αγγέλου και τότε τον άκουσε να της λέει: « Μη φοβάσαι Μαριάμ, ο Θεός σου έδωσε την χάρη Του. Θα μείνεις έγκυος , και θα γεννήσεις Υιό και θα τον ονομάσεις Ιησού. Θα γίνει μέγας και θα ονομαστεί Υιός του Υψίστου , και η βασιλεία Του δεν θα έχει τέλος». Η Μαριάμ απόρησε : «Πώς θα γίνει αυτό , αφού άνδρα δεν γνωρίζω;»
Και ο άγγελος της εξήγησε: « Το Άγιο Πνεύμα θα έρθει επάνω σου και θα σε καλύψει η δύναμη του Θεού, γιαυτό και το Άγιο παιδί θα ονομαστεί Υιός του Θεού. Μάθε ακόμη ότι η συγγενής σου Ελισσάβετ , συνέλαβε γιο στα γηρατειά της, και ενώ ήταν στείρα, τώρα είναι στον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης».
Η Μαριάμ απάντησε: «Είμαι δούλη Κυρίου , ας γίνει το θέλημά Του, σύμφωνα με τα λόγια σου».
Ο διάλογος αυτός, Αρχάγγελου- Παρθένου, σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας μας, είναι το αντίδοτο, αυτό που διαγράφει τον διάλογο διαβόλου- Εύας στον «κήπο της Εδέμ».
Εκεί η πρώτη Εύα , χωρίς να εξετάσει την πρόταση του διαβόλου , ανόητα και με εγωισμό, δέχτηκε και υπέκυψε στον πειρασμό, με όλες τις θλιβερές συνέπειες, τόσο γι’ αυτήν την ίδια, όσο και για όλο το ανθρώπινο γένος.
Εδώ τώρα η Παρθένος , με πλήρη ταπείνωση, θέλει να μάθει «πώς έσται τούτο», που είναι πέρα από κάθε λογική και πάνω από τους νόμους της φύσης.
Ύστερα η Μαριάμ, αποφάσισε να πάει στο σπίτι του Ζαχαρία, στον ορεινή Ιουδαία. Εκεί η Ελισσάβετ μόλις άκουσε τον χαιρετισμό της Μαρίας, σκίρτησε το βρέφος που ήταν στην κοιλιά της , πλημμύρισε με Άγιο Πνεύμα και είπε δυνατά: « Ευλογημένη συ ανάμεσα σε όλες τις γυναίκες και ευλογημένο το παιδί που έχεις μέσα στα σπλάχνα σου. Και πώς έγινε η τιμή αυτή σε μένα, να με επισκεφτεί η μητέρα του Κυρίου μου; Γιατί μόλις έφτασε στα αυτιά μου η φωνή σου, σκίρτησε το βρέφος από αγαλλίαση στα σπλάγχνα μου. Και είσαι μακάρια που πίστεψες ότι εκπληρώθηκαν τα λόγια που σου είπε ο Κύριος».
Η Μαριάμ είπε πάλι: «Η ψυχή μου δοξάζει τον Κύριο και αγαλλιάζει το Πνεύμα μου, υπό την σκέπη του Θεού και Σωτήρα μου. Γιατί έσκυψε στην ταπεινή δούλη Του, και να, από τώρα θα με μακαρίζουν όλες οι γενιές, γιατί έκανε σε μένα θαυμάσια έργα».
Ο φιλάνθρωπος και ελεήμων θεός που πάντοτε φροντίζει το πλάσμα Του με την άπειρη στοργή Του, θέλοντας να βγάλει από την υποδούλωση στην αμαρτία τον άνθρωπο, και να τον απαλλάξει από τα διαβολικά πάθη της ατιμίας και της ειδωλολατρίας, αποφάσισε να στείλει τον Υιό Του τον μονογενή, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, σαν άνθρωπο στον κόσμο, για να αντιμετωπίσει τον διάβολο τις τέχνες του…
.. Αν μπορούσαμε να δούμε τα χαρακτηριστικά του προσώπου της, την στάση του σώματός της, το βλέμμα της, θα καταλαβαίναμε κάπως, τα αισθήματα μιας αγνής και καθαρής καρδιάς, μιας ψυχής ταπεινής, ενός νου που έχει υψωθεί από τα εγκόσμια και κατέστη η εκλεκτή του Θεού στη διακόνηση του «απ’ αιώνος απόκρυφου μυστηρίου», δηλαδή της ενανθρώπισης του Λόγου για την σωτηρία όλου του ανθρωπίνου γένους…
… Βαθύτατη η σημασία του θαύματος, να έρχεται ο Δημιουργός στην μήτρα της Παρθένου και ο Κύριος των όλων να παίρνει θέση ανάμεσα στους δούλους. Ο Άγιος Νικόλαος Καβάσιλας λέει σχετικά, ότι αυτό έγινε «όχι απογυμνώνοντας τον εαυτό Του από την εξουσία Του, αλλά προσλαμβάνοντας τον δούλο. Όχι αποβάλλοντας τον πλούτο, αλλά μεταδίδοντας τον στον φτωχό. Όχι ξεπεύτοντας από τα ύψη Του αλλά εξυψώνοντας τον ταπεινό».
Ας προσθέσουμε εδώ, ότι για μας τους Έλληνες η 25η Μαρτίου είναι και εθνική εορτή . Γιορτάζουμε και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και την επίσημη κήρυξη της επανάστασης κατά των Τούρκων, βαρβάρων (επιεικώς), από τον ευλογημένο Ιεράρχη μας, τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, στην Μονή της Αγίας Λαύρας. Εκεί ευλόγησε τον Αγώνα φωνάζοντας: «Αναστήτω η Ελλάς και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτής».
Έτσι εξηγείται, γιατί οι απανταχού Ορθόδοξοι Έλληνες , τιμούν, γεραίρουν και πανηγυρίζουν, την 25η Μαρτίου, με κάθε επισημότητα , Εθνική Υπερηφάνεια και θρησκευτική κατάνυξη.
Από το : «Ο ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ»
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ
ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2011
-ΦΥΛΛΟ 99
ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου