«Εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον»

Μέσα στα πλήθη των καυτών αιτημάτων, τα οποία απευθύνουμε στην Υπεραγία Θεοτόκο, είναι και αυτό, μέσα σε στιγμές δυσκολίας και κινδύνου, τότε παρακαλούμε με θέρμη την Υπεραγία Θεοτόκο και λέμε: Υπεραγία Θεοτόκε «εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον».
Είναι πλήθος οι κίνδυνοι που περιβάλλουν τον άνθρωπο. Είναι κίνδυνοι ατομικοί, οικογενειακοί, φιλικοί, γειτονικοί, είναι κίνδυνοι που παρεμποδίζουν την τέλεση των θρησκευτικών καθηκόντων, είναι κίνδυνοι οι οποίοι προέρχονται από τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου, από τον κακό παλαιό άνθρωπο, είναι κίνδυνοι καθημερινοί, οι οποίοι προέρχονται από τον αρχέκακο και ανθρωποκτόνο διάβολο και υπάρχουν κίνδυνοι οι οποίοι προέρχονται από τους εχθρούς της πίστεως και της πατρίδος. «Εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον», κράζει ο άνθρωπος.
Ήδη ευρισκόμεθα σε κάποια δυσκολία εθνική. Όλοι θα έχουμε πληροφορηθεί ότι υπάρχει κάποιος κίνδυνος εκ μέρους της Τουρκίας. Αλλά, η Υπεραγία Θεοτόκος η στρατηγός, η υπέρμαχος, είναι πάντοτε στο πλευρό της Ελλάδος και των χριστιανών.
Η εκκλησία είναι η σκέπη, είναι η τροφός, είναι η κινητήριος δύναμις για το έθνος. Προσφέρεται όχι μόνο στους κινδύνους, αλλά και σε ειρηνικές στιγμές και καταστάσεις, στις οποίες εργάζεται αθόρυβα και χωρίς τυμπανοκρουσίες και προσφέρεται στον κάθε άνθρωπο, είτε αυτός είναι φίλος είτε είναι εχθρός της. Τώρα ακόμη περισσότερο, σε τέτοιες στιγμές έχει δείξει το μεγαλείο της η Παναγία μας και η εκκλησία μας, η οποία πάντοτε είναι ο τονωτής , ο ενισχυτής του ηθικού των ανθρώπων, διότι προβάλλει πάντα ιδανικά ακαταμάχητα.
Τα ιδανικά της πίστεώς μας είναι αιώνια, είναι εκείνα τα οποία συνέχουν τον άνθρωπο, είναι εκείνα τα οποία του δίνουν την φλόγα την εσωτερική, για να μπορεί να δρα πάντοτε νικηφόρα σ’ οτιδήποτε παρουσιαστεί στον αγώνα της ζωής. «Το ημών πολίτευμα εν ουρανοίς υπάρχει», αλλά η δύναμη του Θεού εκφράζεται μέσα σ’ όλες τις εκφάνσεις και τις εκδηλώσεις της ζωής. Τα ιδανικά, λοιπόν, είναι ακαταμάχητα, γι’ αυτό ο πραγματικός χριστιανός είναι πάντοτε μαχητικός εναντίον του κακού, εναντίον παντός εχθρού, πολύ περισσότερο εξωτερικού εχθρού.
Όταν λοιπόν η πίστη μας δίνει στον άνθρωπο τις βάσεις της πνευματικής ζωής, του προσφέρει την ιεραρχική κλίμακα των αξιών της ζωής, με κορωνίδα τον Θεό και τις χριστιανικές αρχές, τότε μπορεί το Έθνος αυτό να μεγαλουργήσει και να τα βάλει με κράτη και με έθνη που έχουν τεραστία υλική δύναμη ,στερούνται όμως πνευματικής δυνάμεως, που δείχνει μόνο ο Έλληνας, όταν είναι στενά συνδεδεμένος με την πηγή της δυνάμεως, που είναι ο Θεός.
Είναι καιρός ν’ αφήσουμε τις χαλαρότητες της συνδέσεως με τον Θεό και να ενωθούμε ουσιαστικά, οργανικά, δυναμικά, εσωτερικά, αδιάσπαστα με τον Θεό, για να μπορούμε να έχουμε σωστά αποτελέσματα, με μία ψυχή και μία καρδιά, έξω από πολιτικές τοποθετήσεις, άσχετα από οποιεσδήποτε προτιμήσεις. Εδώ πρέπει όλοι να είμεθα συσπειρωμένοι κάτω από τον Εσταυρωμένο, που είναι η πηγή της δυνάμεως, για να επιτύχουμε πολλά και θαυμαστά.
Η ιστορία δια μέσου των αιώνων, έχει τέτοια δείγματα της ενότητος των Ελλήνων, αλλά και της ενότητος των Ελλήνων μετά του Θεού, όχι μόνο μεταξύ τους. Η αδιάσπαστη ενότητα με τον Θεό θα προσφέρει τεραστία δύναμη, διαφορετικά δεν έχει δύναμη. «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν», είπε ο ίδιος ο Κύριός μας.
Οποιεσδήποτε ήττες είχαμε, τις είχαμε γιατί ξερριζωθήκαμε από τις αρχές της πίστεως , ξερριζωθήκαμε από τον Θεό. Και μόνος του ο άνθρωπος χωρίς την δύναμη του Θεού είναι ένα σκουπίδι, είναι ένα φτερό στον άνεμο.
Γι’ αυτό, ας αφήσουμε τις φιλολογίες, ας αφήσουμε «τις εξυπνάδες», και να πλησιάσουμε τον Θεό με πίστη πολλή, με ταπείνωση πολλή, να γονατίσουμε, να κλάψουμε , να κλάψουμε για την απομάκρυνσή μας από Εκείνον και να παρακαλέσουμε τον Θεό να μας δώσει την δύναμη να παλαίψουμε εναντίον οιουδήποτε εχθρού. Να παρακαλέσουμε την Υπεραγία Θεοτόκο και να της πούμε με θέρμη πολλή: Παναγία Θεοτόκε «Εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον».

Από το βιβλίο: «Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
+Πρωτοπρεσβύτερος π. Θωμάς Παπαδόπουλος
Ομιλίες στους Χαιρετισμούς-στις Παρακλήσεις και στους βασικούς σταθμούς της επί γης ζωής της Υπεραγίας Θεοτόκου»
Τόμος 5ος
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1996