ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Αρχιεπίσκοπος Μύρων Λυκίας (6η Δεκ.) ΣΥΝΤΟΜΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΑΠΟ ΑΓ. ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ

Έζησε στα χρόνια του Διοκλητιανού και Μαξιμιανού των τυράννων. Γεννήθηκε στα Πάταρα της Λυκίας. Είχε γονείς ευσεβείς και πλουσίους, αλλά σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός. Κληρονόμος μεγάλης περιουσίας την διέθεσε ο άγιος σε φιλανθρωπικούς σκοπούς, ανακουφίζοντας απόρους, χήρες και οικογενειάρχες. Είναι γνωστό το περιστατικό όταν κάποιος πατέρας από οικονομική ανάγκη πήγε να διαφθείρει τις τρεις κόρες του. Ο άγιος μόλις το έμαθε πήγε κρυφά το βράδυ και άφηνε χρήματα τόσα ώστε να αποκατασταθούν. (100 χρυσά φλουριά). Αλλά ο πατέρας αυτός παραφύλαξε στη τρίτη και τελευταία κόρη του και τον ''έπιασε΄΄ να αφήνει το κομπόδεμα κρυφά στην αυλή του.
Έλαμψε στη μοναχική πολιτεία, αλλά αργότερα από την υπερβάλλουσα αρετή του έγινε και αρχιερέας. Όταν κοιμήθηκε ο τότε επίσκοπος Μύρων συνήλθε η σύνοδος και όλοι πρότειναν ως νέο επίσκοπο τον Νικόλαο.
Επειδή κήρυττε με παρρησία την ευσέβεια, συνελήφθηκε από τον άρχοντα της Λυκίας και τιμωρήθηκε με δαρμούς και στρεβλώσεις. Μετά τον έβαλαν φυλακή μαζί με άλλους χριστιανούς.
Όταν ο μέγας Κωνσταντίνος ανήλθε στη εξουσία και σταμάτησε τους διωγμούς, τότε απελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και βέβαια μαζί και ο άγιος Νικόλαος.
Το 325 συνήλθε στη Νίκαια η αγία και οικουμενική πρώτη σύνοδος στην οποία έλαβε μέρος ο θείος Νικόλαος.
Σε αυτή τη σύνοδο από ιερά αγανάκτηση χαστούκισε τον 'Αρειο και κανονικά έπρεπε να του κόψουν το χέρι. Αλλά σε όραμα στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο η Θεοτόκος δεν του επέτρεψε να τον τιμωρήσουν. Αυτό το περιστατικό αγιογραφείται σε κάθε είκόνα του αγίου, όταν δεξιά και αριστερά από τη κεφαλή του ο Χριστός και η Παναγία δείχνουν τα διακριτικά του επισκόπου. (Βλέπε άνωθεν την εικόνα)
Είναι πάρα πολλά τα θαύματα του αγίου και εν ζωή, αλλά και μετά θάνατο ιδιαίτερα, γι' αυτό και πήρε την ονομασία θαυματουργός. Να ένα παράδοξο θαύμα του αγίου.
Στην Κωνσταντινούπολη ήταν ένας χριστιανός ευλαβής και πιστός που αγαπούσε πολύ τον άγιο και αμοιβαίως τον αγαπούσε ο άγιος Νικόλαος. Έπρεπε να πάει ένα ταξίδι και πρώτα προσευχήθηκε στο ναό του αγίου και μετά αποχαιρέτισε τους συγγενείς του, τους φίλους του και τέλος μπήκε στο πλοίο. Στην εννάτη ώρα της νύκτας γύρισε ο άνεμος και πήγαν οι ναύτες να γυρίσουν τα πανιά. Σηκώθηκε και ο ευλαβέστατος αυτός να πάει για την σωματική του ανάγκη, αλλά μπερδεύτηκε στα πεσμένα πανιά και με τη τρικυμία έπεσε στη θάλασσα. Οι ναύτες δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτα γιατί ήταν σκοτάδι και έπνεε δυνατότερα ο άνεμος και τότε όλοι θρήνησαν τον άνδρα. Ο χριστιανός όμως άνδρας που έπεσε μέσα στη τρικυμία με όλα του τα ρούχα, θυμήθηκε στο κίνδυνο τον άγιο και άρχισε με φωνές να τον καλεί όσο πάλευε στα κύματα και καταποντίζονταν. Και ω του θαύματος ξαφνικά βρέθηκε στο σπίτι του! Μάλιστα επειδή αρχικά δεν συνειδητοποίησε που ευρίσκετο, συνέχιζε τις φωνές και τις παρακλήσεις στον άγιο. Τότε μαζεύτηκαν όχι μόνο οι συγγενείς του, αλλά και οι γείτονες από τις δυνατές κραυγές του που φώναζε τον άγιο Νικόλαο να τον βοηθήσει. Βλέποντες όλοι να τρέχουν από τα ρούχα του νερό θαλασσινό, έμειναν όλοι άφωνοι και σιωπηλοί μη ξέροντας τι να πουν. Αδελφοί τι βλέπω, λέγει εκείνος. Χθες σας αποχαιρέτισα και μπήκα στο πλοίο και ήμουν στο πέλαγος όταν δε πήγα για τηνανάγκη μου γλύστρισα και έπεσα στη θάλασσα. Επικαλούμενος τον άγιο Νικόλαο δεν γνωρίζω πως βρέθηκα εδώ. Τότε οι συναθροισθέντες χριστιανοί βλέποντας να τρέχουν νερά από τα ρούχα του εξεπλάγησαν με το παράδοξο θαύμα, έχαιραν και έκλεγαν μαζί και έκραζαν το Κύριε ελέησον. Ο δε διασωθείς έβγαλε τα βρεγμένα ρούχα του και αφού ντύθηκε άλλα, πήγε κατ' ευθείαν στο ναό και πέρασε όλο το βράδυ εκεί γεμίζοντας με αρώματα την Εκκλησία και στον όρθρο κατέφθασαν πάρα πολλοί που έμαθαν το γεγονός δοξάζοντες το Θεό και ευχαριστούντες τον άγιο. Μάλιστα το νέο μαθεύτηκε σε όλη την Πόλη μέχρι τον αυτοκράτορα και τον Πατριάρχη που έκανε λιτανεία και αγρυπνία, απονέμοντας ευχαριστία στον άγιο Νικόλαο. Γι' αυτό θεωρείται ο κατ' εξοχήν προστάτης των ναυτικών.
Κοιμήθηκε ειρηνικά το 330 μ.Χ.

ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΑ:
- Πριν ο άγιος αναδειχθεί σε Επίσκοπο Μύρων της Λυκίας, διέμεινε ασκητικώς σε Μονή που ο ίδιος ίδρυσε στην Κύπρο κοντά στην Πάφο, τη λεγόμενη Μονή των Ιερέων. Είχε κοντά του τον μαθητή του Ευτύχιο, ο οποίος παρέμεινε στη συνέχεια εκεί και αγίασε τιμώμενος (ανεπίσημα ακόμη) στις 8 Αυγούστου. Ονομάσθηκε αργότερα Μονή των Ιερέων, διότι, ως λέγουν, ήτο κέντρο και βάση δράσεως Ιερομονάχων της περιφερείας. Μονή η οποία συνεδύαζε την μόνωση και την προσευχή με την εξυπηρέτηση των πνευματικών αναγκών του λαού.
- Πολύ εβοήθησε την μόρφωση του χαρακτήρος και την ιερατική κλίση του Αγ.Νικολάου ένας θείος του, αδελφός του πατέρα του, Νικόλαος και αυτός ονομαζόμενος, κτήτωρ μιάς Μονής κοντά στα Μύρα, της "Μονής Σιών". Τα ιερά λείψανά του διαφυλάσσονται στη συνοικία Λίντο της Βενετίας, σε ομώνυμο Μοναστήρι. Τα ιερά λείψανα του Αγ.Νικολάου Επισκόπου Μύρων του Θαυματουργού διασώζονται σήμερα στην πόλη Μπάρι της Ιταλίας.
- Τον Αγ.Νικόλαο ευλαβούνται πάρα πολύ οι Ρώσοι. Μαζί με τον Αγ. Δημήτριο είναι οι δύο Άγιοι, που ιδιαίτερα ευλαβούνται και έχουν δει πολλά θαύματα από αυτούς. Εννοείται οτι ο χριστουγεννιάτικος γραφικός Σάντα Κλάους (Άγιος Νικόλαος) δεν έχει καμιά σχέση ούτε με τον Άγιο Νικόλαο, ουτε με τον Άγιο Βασίλειο. 
http://www.monipetraki.gr