Τρίτη 26 Ιουλίου 2011


Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011



Πως θα γνωρίσουμε τον Θεό
Πολύ μας αγαπάει ο Κύριος• αυτό το έμαθα από το Άγιο Πνεύμα, που μου έδωσε Εκείνος κατά το μέγα Του έλεος. Γέρασα και ετοιμάζομαι για το θάνατο και γράφω την αλήθεια από αγάπη για τους ανθρώπους. Το Άγιο Πνεύμα, που μου έδωσε ο Κύριος, θέλει να σωθούν όλοι, να γνωρίσουν όλοι τον Θεό.
Ήμουν χειρότερος κι από ένα βρωμερό σκύλο, εξαιτίας των αμαρτιών μου• σαν άρχισα όμως να ζητώ συγχώρηση από τον Θεό, Αυτός μου έδωσε όχι μόνο τη συγχώρηση αλλά και το Άγιο Πνεύμα. Έτσι, εν Πνεύματι Αγίω, γνώρισα τον Θεό.
Βλέπεις αγάπη που έχει ο Θεός για μας; Ποιος, αλήθεια, θα μπορούσε να περιγράψει την ευσπλαχνία Του;
Αδελφοί μου, πέφτω στα γόνατα και σας παρακαλώ, πιστεύετε στον Θεό, πιστεύετε πως υπάρχει το Άγιο Πνεύμα, που μαρτυρεί για τον Θεό σ’ όλες τις Εκκλησίες μας, αλλά και στην ψυχή μου.
Το Άγιο Πνεύμα είναι αγάπη. και η αγάπη αυτή πλημμυρίζει όλες τις ψυχές των ουρανοπολιτών αγίων. και το ίδιο Άγιο Πνεύμα είναι στη γη, στις ψυχές όσων αγαπούν τον Θεό. Εν Πνεύματι Αγίω οι ουρανοί βλέπουν τη γη, ακούνε τις προσευχές μας και τις προσκομίζουν στον Θεό.

Ζούμε στη γη και δεν βλέπουμε τον Θεό, δεν μπορούμε να Τον δούμε. Αλλά σαν έρθει το Άγιο Πνεύμα στην ψυχή, τότε θα δούμε τον Θεό, όπως Τον είδε ο άγιος Στέφανος (Πράξ. 7:55-56). Η ψυχή και ο νους αναγνωρίζουν αμέσως με το Άγιο Πνεύμα ότι Αυτός είναι ο Κύριος. Έτσι ο άγιος Συμεών ο Θεοδόχος, με το Άγιο Πνεύμα, αναγνώρισε στο μικρό βρέφος τον Κύριο (Λουκ. 2:25-32). Έτσι και ο άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής, με το Άγιο Πνεύμα επίσης, αναγνώρισε τον Κύριο και Τον υπέδειξε στους ανθρώπους. και στον ουρανό και στη γη, ο Θεός γνωρίζεται μόνο με το Άγιο Πνεύμα, όχι με την επιστήμη. και τα παιδιά που δεν σπούδασαν καθόλου, γνωρίζουν τον Κύριο με το Άγιο Πνεύμα. Χωρίς το Άγιο Πνεύμα κανείς δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό και πόσο πολύ μας αγαπάει. Ακόμα κι αν διαβάζουμε πως μας αγάπησε και έπαθε από αγάπη για μας, σκεφτόμαστε γι' αυτά μόνο με το νου, αλλά δεν καταλαβαίνουμε όπως πρέπει, με την ψυχή, την αγάπη του Χριστού. Όταν όμως μας διδάξει, τότε γνωρίζουμε με ενάργεια και αισθητά την αγάπη• τότε γινόμαστε όμοιοι με τον Κύριο.
*
Καθένας μας μπορεί να κρίνει για τον Θεό κατά το μέτρο της χάριτος του Αγίου Πνεύματος που γνώρισε. Γιατί πως είναι δυνατό να σκεφτόμαστε και να κρίνουμε για πράγματα που δεν είδαμε η δεν ακούσαμε και δεν ξέρουμε; Οι άγιοι λένε πως είδαν τον Θεό. Αλλά υπάρχουν και άνθρωποι που λένε ότι δεν υπάρχει Θεός. Είναι φανερό πως μιλούν έτσι γιατί δεν Τον γνώρισαν αυτό όμως δεν σημαίνει καθόλου πως ο Θεός δεν υπάρχει.
Οι άγιοι μιλούν για πράγματα που πραγματικά είδαν και γνωρίζουν. Δεν λένε, για παράδειγμα, πως είδαν ένα άλογο μήκους ενός χιλιομέτρου ή ένα πλοίο δέκα χιλιομέτρων, που δεν υπάρχουν. Κι εγώ νομίζω, πως, αν δεν υπήρχε Θεός, δεν θα μιλούσαν καν γι' Αυτόν στη γη. Οι άνθρωποι όμως θέλουν να ζουν σύμφωνα με το δικό τους θέλημα και γι' αυτό λένε πως δεν υπάρχει Θεός, βεβαιώνοντας έτσι μάλλον πως υπάρχει.
Όλων των λαών η ψυχή αισθανόταν πως υπάρχει ο Θεός, αν και δεν ήξεραν να λατρεύουν τον αληθινό Θεό. Το Άγιο Πνεύμα όμως δίδαξε πρώτα τους Προφήτες, έπειτα τους Αποστόλους, κατόπιν τους αγίους πατέρες και Επισκόπους μας, κι έτσι έφτασε ως εμάς η αληθινή πίστη. Εμείς γνωρίσαμε τον Κύριο με το Άγιο Πνεύμα. Και όταν Τον γνωρίσαμε, τότε στερεώθηκε σ’ Αυτόν η ψυχή μας.
Γνωρίστε, λαοί, ότι πλαστήκαμε για να δοξάζουμε τον ουράνιο Θεό, και μην προσκολλάστε στη γη, γιατί ο Θεός είναι Πατέρας μας και μας αγαπάει σαν πολυπόθητα παιδιά Του.
Οποίος δεν γνωρίζει τη χάρη, δεν την επιζητεί. Οι άνθρωποι προσκολλήθηκαν στη γη, γι' αυτό οι πιο πολλοί δεν ξέρουν πως τίποτα το γήινο δεν μπορεί να συγκριθεί με τη γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος.
*
Πολλοί φιλονικούν για την πίστη - και δεν υπάρχει τέλος σ’ αυτές τις φιλονικίες -, ενώ, αντί να φιλονικούμε, πρέπει να προσευχόμαστε μόνο στον Θεό και την Παναγία, και ο Κύριος θα μας δώσει το φωτισμό χωρίς φιλονικίες, και μάλιστα γρήγορα.
Πολλοί μελέτησαν όλες τις θρησκείες, αλλά δεν γνώρισαν την αληθινή πίστη όπως πρέπει. Όποιος όμως προσεύχεται στον Θεό με ταπείνωση να τον φωτίσει, σ’ αυτόν ο Κύριος θα δώσει να μάθει πόσο αγαπάει τον άνθρωπο. Οι υπερόπτες ελπίζουν να μάθουν τα πάντα με το νου τους, αλλά ο Θεός τους έθεσε όρια.
*
Ο Κύριος είπε: Όπου ειμί εγώ, εκεί και ο διάκονος ο εμός έσται… ίνα θεωρή την δόξαν την εμήν (Παράβαλλε Ιωάνν. 12:26• 17:24). Οι άνθρωποι όμως δεν κατανοούν τις Γραφές, τις βρίσκουν σχεδόν ακατανόητες. Μόνο όταν τους διδάξει το Άγιο Πνεύμα, τότε όλα γίνονται κατανοητά και η ψυχή αισθάνεται σαν να είναι στους ουρανούς. Γιατί το ίδιο Άγιο Πνεύμα είναι και στους ουρανούς και στη γη και στην Αγία Γραφή και στις ψυχές όσων αγαπούν τον Θεό. Χωρίς Πνεύμα Άγιο οι άνθρωποι πλανώνται και αδυνατούν να γνωρίσουν αληθινά τον Θεό και την ανάπαυση κοντά Του, έστω κι αν μελετούν συνεχώς.

Ω αδελφοί, σας παρακαλώ και σας ικετεύω στο όνομα της ευσπλαχνίας του Θεού: Πιστεύετε στο Ευαγγέλιο και στη μαρτυρία της Αγίας Εκκλησίας, και τότε θα γευθείτε, ήδη απ’ αυτή τη γη, τη μακαριότητα του παραδείσου. Αληθινά, η βασιλεία του Θεού είναι μέσα μας: Η αγάπη του Θεού χαρίζει στην ψυχή τον παράδεισο. Πολλοί πρίγκιπες και άρχοντες εγκατέλειψαν τους θρόνους τους, όταν γνώρισαν την αγάπη του Θεού. Κι αυτό είναι ευνόητο, γιατί η αγάπη του Θεού είναι φλογερή. Με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος η χαρά της ψυχής φτάνει ως τα δάκρυα, και τίποτα επίγειο δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί της.
Πόσο ευτυχισμένοι είμαστε εμείς οι ορθόδοξοι Χριστιανοί! Τι Θεό έχουμε! Είναι αξιολύπητοι όσοι δεν γνώρισαν τον Θεό. Αυτοί δεν βλέπουν το αιώνιο φως, και μετά το θάνατο πορεύονται στο αιώνιο σκοτάδι. Αυτό το ξέρουμε, γιατί το Άγιο Πνεύμα πληροφορεί μέσα στην Εκκλησία τους αγίους για το τι υπάρχει στον ουρανό και τι στον Άδη.
Ω, πόσο αξιολύπητοι είναι οι πλανεμένοι άνθρωποι! Αυτοί δεν μπορούν να ξέρουν τι είναι η αληθινή χαρά. Μερικές φορές διασκεδάζουν και γελούν, αλλά το γέλιο και η απόλαυση που δοκιμάζουν θα μεταβληθούν σε θρήνο και θλίψη. Δική μας χαρά είναι ο Χριστός. Με τα πάθη Του μας έγραψε στο βιβλίο της ζωής, και στη βασιλεία των ουρανών θα είμαστε αιώνια με τον Θεό και θα βλέπουμε τη δόξα Του και θα ευφραινόμαστε μαζί Του. Η χαρά μας είναι το Άγιο Πνεύμα. Είναι τόσο γλυκό και ευχάριστο! Αυτό μαρτυρεί στην ψυχή για τη σωτηρία.
*
Τα επίγεια μαθαίνονται με την επίγεια διάνοια, ενώ ο Θεός και όλα τα επουράνια γνωρίζονται μόνο με το Άγιο Πνεύμα. Γι’ αυτό παραμένουν απρόσιτα στο νου που δεν αναγεννήθηκε.

 
Τι μας εμποδίζει να γνωρίσουμε τον Θεό
Η απιστία προέρχεται από την υπερηφάνεια. Ο υπερήφανος ισχυρίζεται πως θα γνωρίσει τα πάντα με το νου του και την επιστήμη, αλλά η γνώση του Θεού παραμένει ανέφικτη γι' αυτόν, γιατί ο Θεός γνωρίζεται μόνο με αποκάλυψη του Αγίου Πνεύματος.
*
Ο Κύριος αποκαλύπτειται στις ταπεινές ψυχές. Σ' αυτές δείχνει τα έργα Του, που είναι ακατάληπτα για το νου μας. Με τον φυσικό μας νου μπορούμε να γνωρίσουμε μόνο τα γήινα πράγματα, κι αυτά μερικώς, ενώ ο Θεός και όλα τα ουράνια γνωρίζονται με το Άγιο Πνεύμα.
Μερικοί μοχθούν σ’ όλη τους τη ζωή για να μάθουν τι υπάρχει στον ήλιο η στη σελήνη η κάτι παρόμοιο, αλλ’ αυτά δεν ωφελούν την ψυχή. Αν όμως προσπαθούσαμε να γνωρίσουμε τι υπάρχει μέσα στον άνθρωπο, τότε θα βλέπαμε στην ψυχή του αγίου τη βασιλεία των ουρανών, ενώ στην ψυχή του αμαρτωλού σκοτάδι και κόλαση. Και είναι ωφέλιμο να το ξέρουμε, γιατί θα είμαστε αιώνια είτε στη βασιλεία είτε στην κόλαση.
*
Ο νωθρός στην προσευχή εξετάζει με περιέργεια τα πάντα, όσα βλέπει στη γη και στον ουρανό, αλλά δεν γνωρίζει ποιος είναι ο Κύριος ούτε προσπαθεί να το μάθει. Κι όταν ακούει διδασκαλία για τον Θεό, λέει:
Μα πως είναι δυνατό να γνωρίσουμε τον Θεό; Κι εσύ από πού Τον γνωρίζεις;
Θα σου πω: Μαρτυρεί το Άγιο Πνεύμα, Αυτό γνωρίζει και μας διδάσκει.
Αλλά μήπως το Πνεύμα είναι ορατό;
Οι Απόστολοι Το είδαν να κατεβαίνει σε πύρινες γλώσσες, κι εμείς Το αισθανόμαστε μέσα μας. Είναι γλυκύτερο από κάθε τι γήινο. Αυτό γεύονταν οι Προφήτες και μιλούσαν στο λαό και ο λαός τους πρόσεχε. Οι άγιοι Απόστολοι έλαβαν Άγιο Πνεύμα και κήρυξαν σωτηρία στον κόσμο χωρίς να φοβούνται τίποτα, γιατί τους ενίσχυε αυτό το Πνεύμα. Το ίδιο και οι μάρτυρες και οι ασκητές πήγαιναν χαρούμενοι στο μαρτύριο και την κακοπάθεια. Γιατί το Άγιο Πνεύμα, το αγαθό και γλυκύ, έλκει την ψυχή στην αγάπη του Κυρίου. Κι έτσι η ψυχή, χάρη στη γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος, δεν φοβάται τα βασανιστήρια.
*
Πολλοί άνθρωποι λένε σήμερα πως δεν υπάρχει Θεός. Μιλούν έτσι γιατί στην καρδιά τους ζει υπερήφανο Πνεύμα, που τους υποβάλλει ψέμματα κατά της Αλήθειας και της Εκκλησίας του Θεού. Νομίζουν πως είναι σοφοί, ενώ στην πραγματικότητα δεν αντιλαμβάνονται καν ότι τέτοιοι λογισμοί δεν είναι δικοί τους, αλλά προέρχονται από τον εχθρό. Αν όμως κανείς τους δεχτεί στην καρδιά του και τους αγαπήσει, τότε γίνεται συγγενής με το πονηρό πνεύμα. και είθε να μη δώσει ο Θεός σε κανένα να πεθάνει σε τέτοια κατάσταση.
Αντίθετα, στην καρδιά των αγίων ζει η χάρη του Αγίου Πνεύματος, που τους κάνει συγγενείς του Θεού. Οι άγιοι νιώθουν ολοκάθαρα πως είναι πνευματικά παιδιά του ουράνιου Πατέρα, και γι' αυτό λένε: Πάτερ ημών…
*
Η υπερηφάνεια εμποδίζει την ψυχή να μπει στο δρόμο της πίστεως. Στον άπιστο δίνω μια συμβουλή. Ας πει: Κύριε, αν υπάρχεις, φώτισε με, και θα σε υπηρετήσω μ' όλη μου την καρδιά και μ' όλη μου την ψυχή. Και ο Κύριος θα φωτίσει οπωσδήποτε μια τέτοια ταπεινή σκέψη και προθυμία για την υπηρεσία του Θεού. Δεν πρέπει όμως να λέει: Αν υπάρχεις, παίδεψέ με. Γιατί αν έρθει η τιμωρία, είναι δυνατό να μη βρει τη δύναμη να ευχαριστήσει τον Θεό και να μετανοήσει.
Όταν ο Κύριος σε φωτίσει, τότε η ψυχή σου θα Τον αισθανθεί, θα αισθανθεί πως την συγχώρησε και την αγαπάει. Θα το μάθεις με την πείρα σου, και η χάρη του Αγίου Πνεύματος θα μαρτυρεί στην ψυχή τη σωτηρία, και θα θέλεις τότε να διακηρύσσεις σ’ όλο τον κόσμο: Πόσο πολύ μας αγαπάει ο Κύριος!
Ο Απόστολος Παύλος, όσο δεν γνώριζε τον Κύριο, Τον καταδίωκε. Όταν όμως Τον γνώρισε, τότε γύρισε σ’ όλη την οικουμένη κηρύσσοντας το Χριστό.
Για να σωθείς, είναι ανάγκη να ταπεινωθείς. Γιατί τον υπερήφανο, και με τη βία να τον βάλεις στον παράδεισο, κι εκεί δεν θα βρει ανάπαυση. Κι εκεί δεν θα είναι ικανοποιημένος και θα λέει: Γιατί δεν είμαι εγώ στην πρώτη θέση; Αντίθετα, η ταπεινή ψυχή είναι γεμάτη αγάπη και δεν επιδιώκει πρωτεία, αλλά επιθυμεί για όλους το καλό και ευχαριστιέται με όλα.
*
Δείξαμε μεγάλη αμέλεια και δεν καταλαβαίνουμε πια αν υπάρχει η κατά Χριστόν ταπείνωση και αγάπη. Βέβαια, η ταπείνωση αυτή και η αγάπη γίνονται γνωστές μόνο με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Εμείς όμως δεν ξέρουμε ότι, για να προσελκύσουμε τη χάρη κοντά μας, πρέπει να την ποθήσουμε μ' όλη μας την ψυχή. Αλλά πώς θα ποθήσουμε κάτι που δεν το γνωρίζουμε καθόλου; και όμως, όλοι μας τη γνωρίζουμε τη χάρη, έστω και λίγο, γιατί το Άγιο Πνεύμα κινεί κάθε ψυχή στην αναζήτηση του Θεού.
Ω, πώς πρέπει να παρακαλούμε τον Κύριο να δώσει στην ψυχή το ταπεινό Άγιο Πνεύμα! Η ταπεινή ψυχή έχει μεγάλη ανάπαυση, ενώ η υπερήφανη βασανίζει η ίδια τον εαυτό της. Ο υπερήφανος δεν γνωρίζει την αγάπη του Θεού και βρίσκεται μακριά Του. Υπερηφανεύεται πως είναι πλούσιος η επιστήμων η ένδοξος, μα δεν ξέρει την τραγικότητα της φτώχειας και της απώλειας του, αφού δεν γνώρισε τον Θεό. Απεναντίας, εκείνον που αγωνίζεται εναντίον της υπερηφάνειας, τον βοηθάει ο Κύριος να νικήσει αυτό το πάθος.
*
Είναι αδύνατο ν' αγαπήσουμε και να γνωρίσουμε τον Κύριο, αν δεν ζήσουμε σύμφωνα με τις εντολές Του. Ο άνθρωπος όμως από μόνος του είναι ανίκανος να τηρήσει τις εντολές του Θεού. Γι’ αυτό ο Ιησούς είπε: Αιτείτε, και δοθήσεται υμίν (Ματθαίος 7:7). Αν δεν ζητάμε, βασανίζουμε μόνοι μας τον εαυτό μας και χάνουμε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.
*
Στον αγώνα μας πρέπει να είμαστε ανδρείοι. Ο Κύριος αγαπάει την ανδρεία και συνετή ψυχή. Αν δεν έχουμε ανδρεία και σύνεση, τότε πρέπει να τα ζητάμε από τον Θεό και να υπακούμε στους πνευματικούς, γιατί σ’ αυτούς ζει η χάρη του Αγίου Πνεύματος. Ο άνθρωπος μάλιστα, που ο νους του έπαθε βλάβη από δαιμονική ενέργεια, ιδίως αυτός πρέπει να υπακούει στον πνευματικό και να μην εμπιστεύεται καθόλου τον εαυτό του.
Οι ψυχικές συμφορές μας έρχονται από την υπερηφάνεια, ενώ τις σωματικές τις παραχωρεί πολλές φορές ο Θεός από αγάπη για μας, όπως έγινε με τον πολύαθλο Ιώβ.
Είναι πολύ δύσκολο να διαγνώσεις μέσα σου την υπερηφάνεια. Να όμως μερικά συμπτώματα: Αν σε προσβάλλουν δαίμονες η σε βασανίζουν κακοί λογισμοί, αυτό σημαίνει πως δεν έχεις ταπείνωση. Γι’ αυτό, έστω κι αν δεν αντιλήφθηκες την υπερηφάνεια σου, ταπεινώσου. Αν είσαι οξύθυμος η, όπως λένε, νευρικός, αυτό είναι αληθινή συμφορά. Κι αν πάσχεις από παροξυσμούς και φοβίες, θα γιατρευτείς με τη μετάνοια, με το ταπεινό φρόνημα και με την αγάπη για τον αδελφό σου, ακόμα και για τους εχθρούς. Οποίος δεν αγαπάει τους εχθρούς, σ’ αυτόν δεν έχει κατοικήσει ακόμα η χάρη του Θεού.
*
Στην πλάνη πέφτει κανείς είτε από απειρία είτε από υπερηφάνεια. Κι αν είναι από απειρία, ο Κύριος θεραπεύει γρήγορα αυτόν που πλανήθηκε. Αν όμως είναι από υπερηφάνεια, τότε θα υποφέρει για πολύν καιρό η ψυχή, ώσπου να μάθει την ταπείνωση, και τότε θα θεραπευθεί από τον Κύριο.
Στην πλάνη πέφτουμε όταν νομίζουμε πως είμαστε πιο συνετοί και έμπειροι από τους άλλους, ακόμα κι από τον πνευματικό μας πατέρα. Έτσι σκέφτηκα κι εγώ με την απειρία μου, και γι' αυτό υπέφερα. Ευχαριστώ βαθιά τον Θεό, γιατί έτσι με ταπείνωσε, με νουθέτησε και δεν πήρε το έλεος Του από μένα. Και τώρα σκέφτομαι πως χωρίς εξομολόγηση στον πνευματικό δεν είναι δυνατό ν’ απαλλαγούμε από την πλάνη, γιατί στον πνευματικό έδωσε ο Θεός τη χάρη του δεσμείν και λύειν.


Η κοινωνία με τον Θεό
Οποίος αγαπάει τον Κύριο, σκέφτεται πάντα Εκείνον. Η θύμηση του Θεού γεννάει την προσευχή. Αν δεν θυμάσαι τον Κύριο, τότε και δεν θα προσεύχεσαι• και χωρίς την προσευχή, δεν θα παραμείνει η ψυχή στην αγάπη του Θεού, γιατί η χάρη του Αγίου Πνεύματος έρχεται με την προσευχή.
Η προσευχή προφυλάσσει τον άνθρωπο από την αμαρτία, γιατί ο νους, όταν προσεύχεσαι, είναι απασχολημένος με τον Θεό και στέκεται με ταπεινό Πνεύμα ενώπιον του Κυρίου, τον Οποίο γνωρίζει η ψυχή του προσευχομένου.
Ο αρχάριος όμως χρειάζεται χειραγωγό, επειδή η ψυχή, πριν έρθει η χάρη του Αγίου Πνεύματος, έχει μεγάλο πόλεμο εναντίον των εχθρών και δεν μπορεί να διακρίνει η ίδια αν η γλυκύτητα που δοκιμάζει προέρχεται από τον εχθρό. Αυτό μπορεί να το διακρίνει μόνο εκείνος που γεύθηκε ο ίδιος το Άγιο Πνεύμα. Αυτός αναγνωρίζει τη χάρη κατά τη γεύση.
Οποίος θέλει να ασκεί την προσευχή χωρίς χειραγωγό και, μέσα στην υπερηφάνεια του, φαντάζεται πως μπορεί να τη διδαχθεί από τα βιβλία, αυτός βρίσκεται κιόλας στην πλάνη. Τον ταπεινό όμως τον προστατεύει ο Κύριος• έτσι, αν πράγματι δεν υπάρχει έμπειρος οδηγός, αυτός καταφεύγει στον υπάρχοντα πνευματικό, και ο Κύριος θα τον σκεπάσει χάρη στην ταπείνωση του. Σκέψου ότι στον πνευματικό ζει το Άγιο Πνεύμα, και αυτός θα σου πει το ωφέλιμο. Αν όμως σκεφτείς πως ο πνευματικός ζει με αμέλεια και διερωτηθείς, πως είναι δυνατό να έχει το Άγιο Πνεύμα; θα υποστείς εξαιτίας αυτής της σκέψης σου μεγάλο πειρασμό, και ο Κύριος θα σε ταπεινώσει και θα επιτρέψει να πέσεις σε κάποια πλάνη.
Η προσευχή δίνεται στον προσευχόμενο. Η προσευχή που γίνεται μόνο από συνήθεια, χωρίς καρδιά συντριμμένη για τις αμαρτίες της, δεν είναι αρεστή στον Θεό.
*
Ω άνθρωπε, μάθε την κατά Χριστόν ταπείνωση, και ο Κύριος θα σου χαρίσει να γευθείς τη γλυκύτητα της προσευχής. Κι αν θέλεις να προσεύχεσαι καθαρά, γίνε ταπεινός, γίνε εγκρατής, εξομολογήσου ειλικρινά και θα σε αγαπήσει η προσευχή. Γίνε υπάκουος, υποτάξου ευσυνείδητα στις αρχές, μείνε ευχαριστημένος με όλα, και τότε ο νους σου θα καθαριστεί από μάταιους λογισμούς. Να θυμάσαι πως σε βλέπει ο Κύριος, γι' αυτό πρόσεχε μήπως λυπήσεις με κάτι τον αδελφό• μην τον κατακρίνεις και μην τον στενοχωρήσεις ούτε μ' ένα βλέμμα, και το Πνεύμα το Άγιο θα σε αγαπήσει και θα σε βοηθήσει σε όλα.
Το Άγιο Πνεύμα μοιάζει πολύ με αγαπημένη, γνήσια μητέρα. Η μητέρα αγαπάει το παιδί της και πονάει γι' αυτό. Έτσι και το Άγιο Πνεύμα σπλαχνίζεται, συγχωρεί, θεραπεύει, νουθετεί και χαροποιεί. και αναγνωρίζεται το Άγιο Πνεύμα στην ταπεινή προσευχή.
Οποίος αγαπάει τους εχθρούς, αυτός γρήγορα θα γνωρίσει τον Κύριο με το Άγιο Πνεύμα. Οποίος όμως δεν τους αγαπάει - γι' αυτόν δεν θέλω ούτε καν να γράψω. Όμως τον λυπάμαι, γιατί βασανίζει τον εαυτό του και τους άλλους και δεν θα γνωρίσει τον Κύριο.
*
Στις Εκκλησίες τελούνται οι ιερές ακολουθίες και το Πνεύμα του Θεού κατοικεί σ’ αυτές. Η ψυχή, ωστόσο, είναι ο καλύτερος ναός του Θεού, και οποίος προσεύχεται εσωτερικά, γι' αυτόν όλος ο κόσμος έγινε ναός του Θεού. Αυτό όμως δεν είναι για όλους.
Πολλοί προσεύχονται προφορικά η προτιμούν να προσεύχονται με βιβλία. Και αυτό καλό είναι και ο Κύριος δέχεται την προσευχή τους. Αν όμως κανείς προσεύχεται και σκέφτεται άλλα πράγματα, ο Κύριος δεν εισακούει αυτή την προσευχή.
*
Η αδιάλειπτη προσευχή προέρχεται από την αγάπη και χάνεται εξαιτίας της κατακρίσεως, της αργολογίας και της ακράτειας. Όποιος αγαπάει τον Θεό, αυτός μπορεί να Τον σκέφτεται μέρα και νύχτα, γιατί το ν’ αγαπάς τον Θεό καμιά εργασία δεν το παρεμποδίζει.

Η αληθινή ελευθερία
Όλοι μας ταλαιπωρούμαστε στη γη και ζητάμε ελευθερία, μα λίγοι ξέρουν τι είναι η ελευθερία και που βρίσκεται.
Κι εγώ θέλω επίσης ελευθερία και την αναζητώ μέρα και νύχτα. Έμαθα πως βρίσκεται κοντά στον Θεό, και δίνεται απ’ Αυτόν σ’ όσους έχουν ταπεινή καρδιά, σ’ όσους μετανόησαν και έκοψαν το θέλημα τους ενώπιον του Κυρίου. Σ' οποίον μετανοεί, ο Θεός δίνει την ειρήνη Του και την ελευθερία να Τον αγαπάει. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα πολυτιμότερο στον κόσμο από την αγάπη του Θεού και του πλησίον. Σ' αυτά βρίσκει η ψυχή ανάπαυση και χαρά.
*
Η καρδιά μου πονάει για όλον τον κόσμο και προσεύχομαι με δάκρυα γι' αυτόν, να μετανοήσουν όλοι και να γνωρίσουν τον Θεό, να ζήσουν με αγάπη και να γευθούν τη γλυκύτητα της ελευθερίας του Θεού.
Ω, όλοι οι άνθρωποι, προσευχηθείτε και κλάψτε για τις αμαρτίες σας, για να σας συγχωρήσει ο Κύριος. Όπου υπάρχει άφεση αμαρτιών, εκεί βρίσκεται η ελευθερία της συνειδήσεως και η αγάπη, έστω και λίγη.
*
Ο Κύριος μας έδωσε την εντολή να αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Αυτή είναι η αληθινή ελευθερία: η αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον. Εδώ βρίσκεται και η ελευθερία και η ισότητα. Στην κοσμική τάξη είναι αδύνατο να υπάρξει ισότητα -αυτό όμως δεν έχει σημασία για την ψυχή. Δεν μπορεί να είναι ο καθένας βασιλιάς η άρχοντας, πατριάρχης η ηγούμενος η διοικητής. Μπορεί όμως ο καθένας, σε οποία τάξη κι αν ανήκει, ν' αγαπάει τον Θεό και να είναι ευάρεστος σ’ Εκείνον - κι αυτό είναι το σπουδαίο. Και όσοι αγαπούν περισσότερο τον Θεό στη γη, θα έχουν περισσότερη δόξα στη βασιλεία των ουρανών και θα είναι πιο κοντά στον Κύριο. Ο καθένας θα δοξαστεί κατά το μέτρο της αγάπης του.
Η θεία χάρη δεν αφαιρεί την ελευθερία, αλλά συνεργεί μόνο στην εκπλήρωση των εντολών του Θεού. Ο Αδάμ βρισκόταν στην κατάσταση της χάριτος, αλλά δεν του αφαιρέθηκε το αυτεξούσιο. Οι άγγελοι παραμένουν επίσης στο Άγιο Πνεύμα, αλλά δεν τους έχει αφαιρεθεί η ελεύθερη βούληση.
*
Ο Κύριος έδωσε στη γη το Άγιο Πνεύμα• και όσοι το έλαβαν, αισθάνονται τον παράδεισο μέσα τους.
Ίσως πεις: Γιατί λοιπόν δεν έχω κι εγώ μια τέτοια χάρη; Επειδή εσύ δεν παραδόθηκες στο θέλημα του Θεού, αλλά ζεις σύμφωνα με το δικό σου θέλημα.
*
Παρατηρήστε εκείνον που αγαπάει το θέλημα του: δεν έχει ποτέ ειρήνη στην ψυχή του και δεν ευχαριστιέται με τίποτα. Γι’ αυτόν όλα γίνονται όπως δεν θα έπρεπε. Οποίος όμως δόθηκε ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού, έχει την καθαρή προσευχή και η ψυχή του αγαπάει τον Κύριο.
*
Έτσι δόθηκε στον Θεό η Υπεραγία Παρθένος: Ιδού η δούλη Κυρίου γένοιτο μοι κατά το ρήμα σου (Λουκ. 1:38).
Αν λέγαμε κι εμείς, Ιδού ο δούλος Κυρίου• γένοιτο μοι κατά το ρήμα σου, τότε τα ευαγγελικά λόγια του Κυρίου θα ζούσαν στις ψυχές μας, η αγάπη του Θεού θα βασίλευε σ’ όλον τον κόσμο και η ζωή στη γη θα ήταν απερίγραπτα ωραία.
Αλλά μολονότι τα λόγια του Κυρίου ακούγονται τόσους αιώνες σ’ όλη την οικουμένη, οι άνθρωποι δεν τα καταλαβαίνουν και δεν θέλουν να τα παραδεχθούν. Όποιος όμως ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, αυτός θα δοξαστεί και στον ουρανό και στη γη.
Πηγή: Φυλλάδιο που διανέμεται δωρεάν από:
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ. ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 2005

α. Αίτια της αγνοίας
Αιτία είναι το ταπεινό και γήινο φρόνημα του ανθρώπου, η βοσκηματώδης ζωή όπως θα μας έλεγε ο Μ. Βασίλειος. Έτσι ο νους δεν μπορεί να αντιληφθεί τις θεϊκές πραγματικότητες και καταστάσεις. Έτσι η άγνοια είναι καρπός της αμαρτίας, της πτώσεως του ανθρώπου και της υποδουλώσεώς του στο θέλημα του, της απομακρύνσεώς του γενικά από τον Θεό. Όποιος ξέπεσε από τη θεϊκή αγάπη, μέσα του έχει ως κυρίαρχο τον νόμο της σάρκας. Η κατάσταση αυτή δεν του επιτρέπει να φυλάξει οποιαδήποτε εντολή του Θεού. Και επειδή αντί για τις αρετές προτίμησε την φιλήδονη ζωή, τελικά, αντί για τη γνώση του Θεού επισύρει πάνω του την άγνοια του Θεού, τονίζει ο Άγιος Μάξιμος. Η αμέλειά μας να γνωρίσουμε τις δωρεές Του μας έφερε σε ραθυμία και αυτή μας παρέδωσε στη λησμοσύνη, από την οποία κυριάρχησε πάνω μας η άγνοια (Όσιος Μάρκος).
β. Συνέπειες
Η άγνοια χωρίζει την ψυχή από την ένωση της με τον Θεό. Κάνει ολόκληρο τον άνθρωπο παράλογο και αναίσθητο. Εκείνος που πέφτει στην άγνοια δεν γνωρίζει τα κρίματα του Θεού... Με αυτούς που τον ελέγχουν μαλώνει και όσους τον συγχωρούν τους θεωρεί ανόητους. Όταν γίνεται πλούσιος, φέρνεται αλαζονικά και όταν φτωχαίνει υποκρίνεται. Όταν καλοπερνάει, πέφτει σε διάφορες ασέλγειες και ακατονόμαστες πράξεις, και όταν κακοπερνάει, κλαίει την μοίρα του. Αν λοιπόν κανείς δεν αποκτήσει με τη χάρη του Θεού τη γνώση της αλήθειας και το φόβο του Θεού, όχι μόνον από τα πάθη του, αλλά και από όσα λυπηρά του συμβαίνουν τραυματίζεται βαρεία. Αυτές είναι μερικές από τις συνέπειες της άγνοιας στον ψυχικό κόσμο του ανθρώπου.
Ο Άγιος Μάξιμος μας λέει ότι η άγνοια φταίει για τη φιλαυτία και την τυραννία. Η άγνοια είναι αιτία της φιλοδοξίας και της φιλαργυρίας.
Ο όσιος Θεόδωρος ο Εδέσσης λέει χαρακτηριστικά: Επομένως πρέπει να φροντίσεις για το πρώτο αγαθό, να αποκτήσεις ορθή ιδέα για τα όντα και κατόπιν να δώσεις φτερά στη βούληση, για να πετάξεις προς το πρώτο αγαθό, να καταφρονήσεις όλα τα παρόντα και να πληροφορηθείς για τη μεγάλη τους ματαιότητα.

γ. Η αγνοία και η πλάνη
Η άγνοια ευθύνεται και για την πλάνη και για την αίρεση.
Η άγνοια γεννά την οίηση και αυτή την πλάνη. Μπορούμε να πούμε ότι η άγνοια ισοδυναμεί με την πλάνη. Την άγνοια εκμεταλλεύεται ο πλανών την οικουμένην διάβολος. Ο διάβολος είναι εισηγητής και συνεργός όχι μόνο στην δημιουργία της άγνοιας, αλλά και της πλάνης με οποιαδήποτε μορφή και αν εμφανίζεται αυτή στο χώρο της πνευματικής ζωής.
Η μεγάλη αντίπαλος της αλήθειας, αυτή πού τραβά σήμερα τους ανθρώπους στην απώλεια, είναι η πλάνη. Εξαιτίας της κυριάρχησε στις ψυχές των ράθυμων η σκοτεινή άγνοια και τους αποξένωσε από τον Θεό. Αυτοί δεν αναγνωρίζουν ως Θεό τον Χριστό, ο όποιος μας αναγέννησε και μας φώτισε, ή Τον πιστεύουν και Τον αναγνωρίζουν απλώς και μόνο στα λόγια και όχι στην πράξη. Πιστεύουν ότι μόνο στους παλιούς φανερωνόταν ο Θεός, όχι όμως και σε εμάς. Νομίζουν πως οι μαρτυρίες της Γραφής περί Θεού δεν αφορούν αυτούς, αλλ' άλλους η εκείνους που τις έγραψαν και βλασφημούν την περί Θεού διδασκαλία, αφού απαρνούνται την αληθινή και με επίγνωση ευσέβεια. Τις Γραφές τις διαβάζουν σωματικά μόνο, για να μη πω Ιουδαϊκά, και απαρνούνται την δυνατότητα της εδώ αναστάσεως του ανθρώπου μέσω της ψυχής, επιθυμώντας να κατοικούν στον τάφο της αγνωσίας. Στην πλάνη λοιπόν υπάρχουν τα τρία αυτά πάθη: απιστία, πονηρία και ραθυμία. Αυτά γεννούν και υποστηρίζουν το ένα το άλλο. Η απιστία δηλαδή είναι δάσκαλος της πονηρίας, η πονηρία είναι σύντροφος της ραθυμίας, της οποίας σύμβολο είναι η οκνηρία. Η αντιστρόφως η ραθυμία γεννά την πονηρία, όπως είπε ο Κύριος: Πονηρέ δούλε και οκνηρέ. Η πονηρία είναι μητέρα της απιστίας. Γιατί κάθε πονηρός είναι άπιστος, και όποιος δεν πιστεύει, δεν έχει φόβο Θεού. Από την απιστία τώρα, γεννιέται η ραθυμία, η μητέρα της καταφρονήσεως, από την οποία αμελείται κάθε καλό και διαπράττεται κάθε κακό.

δ. Θεραπεία
Την άγνοια, πολέμησε την με την φωτισμένη γνώση, με την οποία η ψυχή ξαναξυπνάει και διώχνει από πάνω της το σκοτάδι της άγνοιας.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ακολουθώντας τη γνήσια ορθόδοξη παράδοση, θεωρεί απαραίτητη την παρουσία του Γέροντα, του Πνευματικού, που θα οδηγήσει τον άλλον στον ασφαλή δρόμο της σωτηρίας, Ει τις θέλει απαλλαγήναι τούτου, μη πιστευέτω τω εδίω λογισμώ, αλλ' ερωτάτω γέροντα....
Η άρσις της άγνοιας είναι χάρισμα του Θεού. Δίνεται σε όσους αγωνίζονται και προσπαθούν. Ο Θεός βλέποντας την προσπάθεια που καταβάλλει ο άνθρωπος, του αφαιρεί το σύννεφο πού καλύπτει το νου του και δεν μπορεί να βλέπει καθαρά, του αφαιρεί δηλαδή την άγνοια και του χαρίζει τη γνώση του εαυτού του, την γνώση των μυστηρίων και της αληθείας του.


Πηγή: περιοδικό Διάλογος, τ. 23

Ή πνευματική ζωή στον λογισμό βασίζεται
- Διάβασα,  Γέροντα,  ότι  οι  Έλληνες στον  Ιταλικό  πόλεμο  πρώτα προσπαθούσαν να χαλάσουν τα οχυρά του εχθρού και υστέρα έκαναν επίθεση.
- Και  ό  διάβολος  το  ίδιο  κάνει.  Όπως δηλαδή  ό  εχθρός,  πριν  κάνη  επίθεση  με  το πυροβολικό, βομβαρδίζει με την αεροπορία τα οχυρά, για να τα σπάσει, έτσι και ό διάβολος πρώτα βομβαρδίζει με λογισμούς τον άνθρωπο και ύστερα του επιτίθεται. Αν δεν χαλάσει τον  λογισμό  του άνθρωπου, δεν επιτίθεται, γιατί  ό άνθρωπος αμύνεται  με  τον  καλό  λογισμό. είναι στο αμπρί του!
Ό αριστερός λογισμός είναι ξένο σώμα και πρέπει ό άνθρωπος να προσπαθήσει να το αποβάλει.  Αυτόν  τον  αγώνα  όλοι έχουμε  την  δύναμη  να  τον  κάνουμε.  Κανένας  δεν δικαιολογείται  να  πει  ότι  είναι  αδύνατος και  δεν μπορεί να τον κάνη. Δεν είναι κασμάς ούτε βαριά,  για  να  μην  μπορεί  να  τα  σηκώσει,  επειδή  τρέμουν  τα  χέρια  του.  Δεν  το  βλέπω δύσκολο,  το  να  τα παίρνουμε όλα δεξιά.  Γιατί  να εξετάσω λ.χ.  την  ιδιοτροπία  του  άλλου;
Μπορεί  στην  πραγματικότητα  αυτό  πού  κάνει  να  μην  είναι  ιδιοτροπία,  άλλα  να  το  κάνη επίτηδες, για να ταπεινωθεί.
- Γέροντα, ανησυχώ, γιατί όλο αριστερά δουλεύω. Αγωνίζομαι, άλλα δεν μπορώ να γυρίσω δεξιά.
- Το να αναγνωρίζεις ποιοί λογισμοί δεν είναι καθαροί, να ανήσυχης και να αγωνίζεσαι να τους απομακρύνεις, και  αυτό  είναι  πρόοδος.  Αν  θέλεις  να προκόψεις, όταν  ό πονηρός σου επιτίθεται με αριστερούς λογισμούς και σε τραβάει προς το μέρος του, στρίψε με δύναμη αντίθετα το τιμόνι και αγνόησε τον. Να προσπαθήσεις να φέρνεις καλούς λογισμούς και για τις μικρότερες άλλα και για τις μεγαλύτερες αδελφές, οι όποιες κάνουν εσωτερική εργασία αθόρυβα, γιατί το ταγκαλάκι σου χαλάει τον λογισμό, για να καθυστέρηση την πνευματική σου πρόοδο. Εάν δεν σκάλωνες στους λογισμούς σου, θα είχες κάνει άλματα πνευματικά. Όλη ή  πνευματική  ζωή  στον  λογισμό  βασίζεται. Ή πρόοδος στην  πνευματική  ζωή από τον λογισμό εξαρτάται.
- Γέροντα, πώς θα βοηθηθώ στον αγώνα κατά των αριστερών λογισμών;
- Με  την  εγρήγορση  και  την  αδιάλειπτη  προσευχή.  Αν  βρίσκεσαι  σε  εγρήγορση, προσέχεις  και  φέρνεις  καλούς  λογισμούς.  Π.χ.  βλέπεις  ένα ποτήρι  και  σκέφτεσαι  το  Άγιο Ποτήριο, τον Μυστικό Δείπνο, τον Χριστό κ.λπ. Ενώ, αν δεν βρίσκεσαι σε εγρήγορση, μπορεί ό  νους  σου  να  πάει  σε  διάφορα  μη  πνευματικά  πράγματα  ή  ακόμη  και  σε  ελεεινά.  Γι'  αυτό προσπάθησε να μη μαζεύεις σαβούρα λογισμών και ύστερα παλεύεις να τους δίωξης. Να λες την ευχή  και  να  συγκεντρώνεσαι.  Και  αν  φεύγει  ό  νους  σου,  πάλι  να  τον  επαναφέρεις  και συνέχεια να κάνης το ίδιο. Μην αφήνεις τον νου σου να  γυρίζει. Γιατί, ακόμη κι αν ό  νους δεν  βρίσκεται  πάντοτε  σε  άσχημα  πράγματα  αλλά  σε  ουδέτερα,  ωστόσο  και  αυτά  τον εξουδετερώνουν  με  τον  περισπασμό,  και  γίνεται  σπατάλη.  Οι  λογισμοί  μάλιστα  πού δημιουργεί ό περισπασμός είναι πιο ύπουλοι από τους κακούς, επειδή δεν τους καταλαβαίνουμε, για να τους πετάξουμε.
- Γέροντα, ό λογισμός μου λέει: ¨Δεν έκανες καμιά προκοπή τόσα χρόνια πού είσαι στο μοναστήρι.
- Για  να  ακούσω,  τί  άλλο  σού  λέει  ό  λογισμός;  Όπως έχω  καταλάβει,  ακούτε  πολύ  το ταγκαλάκι. Τί ξεγέλασμα σάς κάνει! Γιατί πιστεύετε στο ταγκαλάκι; Γιατί ζαλίζεσθε; Ειρήνευε. Στενοχωριέσαι  άδικα  και  ταλαιπωρείσαι  χωρίς  λόγο.  Σού  παρουσιάζει  το  ταγκαλάκι  τα πράγματα μπερδεμένα, σαν τον φακίρη. Σε ζαλίζει με λογισμούς απαισιοδοξίας, για να σού τρώει την ώρα και να σε περισπά από την προσευχή και την προσοχή στο διακόνημα. Έστω και λίγο αν σε ζαλίσει και σε κάνη να μην έχεις διάθεση να το πολεμήσεις, και μόνον  αυτό είναι αρκετό, για να λάβει την προαγωγή του. Προσπάθησε, όταν εργάζεσαι μόνη σου, να έχεις το έξης τυπικό: Ψαλτική, δοξολογία, ευχή νοερά ή δυνατά, ώστε να αποφεύγεις την μουρμούρα των  λογισμών,  δηλαδή  να  αλλάζεις  θέμα.  Αφού  ό  διάβολος  αλλάζει  θέμα,  γιατί  να  μην αλλάξουμε κι εμείς; Σάς έχω πει και άλλη φορά ότι επάνω σε κάποια συζήτηση, την στιγμή πού είναι  να πω στον  άλλον  αυτό πού θα  τον βοηθήσει, έρχεται  κάποιος  και  διακόπτει  ή γίνεται κάποιος θόρυβος κ.λπ., για να αναγκασθώ να σταματήσω. Αφού ό πειρασμός κάνει τέτοια σχέδια, γιατί  να  μην κάνουμε κι εμείς σχέδια στον πειρασμό; Να είστε έξυπνες, να κοροϊδεύετε το ταγκαλάκι.
- Γέροντα, με ταλαιπωρεί ή λύπη, ή ακηδία... Περνώ μαρτύριο.
- Μαρτύριο  πριν  από  το  μαρτύριο!...  Εσύ  έχεις  αυτοπεποίθηση.  Σού  έχουν  γίνει κατάσταση  οι  αριστεροί  λογισμοί,  γι'  αυτό  παιδεύεσαι.  Έχεις  ανάγκη  από  δεξιούς λογισμούς.  Πρέπει  να  μετατρέψεις  τις  πονηρές  μηχανές  του...  εργοστασίου  σου  σε  καλές μηχανές.  Ή  καλύτερη  επιχείρηση  είναι  να  φτιάξη  ό  άνθρωπος  ένα  εργοστάσιο  καλών λογισμών. Τότε, ακόμη και τα άσχημα θα τα φτιάχνει ό νους του καλά. Π.χ. έναν άνθρωπο, αν τον  δεις  σαν  ψυχή,  σαν  άγγελο,  ανεβαίνεις  αγγελικά  στον  Ουρανό  και  ή  ζωή  σου  είναι πανηγύρι. Αν τον δεις σαρκικά, κατεβαίνεις στην κόλαση.
- Μερικές φορές, Γέροντα, όταν βάζω έναν καλό λογισμό, σε λίγο μου έρχεται ένας αριστερός λογισμός και μου τα χαλάει όλα. Μήπως δεν το κάνω από την καρδιά μου;
- Σκοπός είναι να το κάνης από την καρδιά σου και, αν σου έρθει αριστερός λογισμός, να πεις: ¨Αυτός είναι αλλότριος. Πρέπει να τον διώξω. Τώρα υπέγραψα. πάει, τέλειωσε.
- Όταν, Γέροντα, με αγώνα έχω διώξει έναν αριστερό λογισμό, πώς γίνεται και επανέρχεται, αφού τελείωσε το θέμα;
- Ναι, το θέμα τελείωσε, άλλα το ταγκαλάκι δεν τελείωσε. Δεν πεθαίνει ό διάβολος ποτέ.
Έλεγε ένα γεροντάκι: ¨Ό σκύλος, μια-δύο κλωτσιές αν του δώσεις, φεύγει. Ό διάβολος δεν φεύγει. επιμένει. Εκεί-εκεί! Ανάβω ένα κερί στους Αγίους του Κελίου, για να φύγει, και μου λένε  οι  δαίμονες:  "Για  μάς  το  άναψες  το  κερί;".  "Βρέ,  σαβούρα,  που  για  σας;  Για  τους "Αγίους το άναψα". "Ναι, όμως εμείς σε αναγκάσαμε", μου λένε.
- Γέροντα, όταν συμβαίνει κάτι δυσάρεστο σε κάποιον και αρχίζει να  λέει: ¨γιατί, Θεέ μου, να μου συμβεί και αυτό;, αυτός ό άνθρωπος βοηθιέται;
- Πώς να βοηθηθεί! Ή βάση είναι να τα ερμηνεύει ό άνθρωπος όλα με καλό λογισμό. μόνον τότε ωφελείται. Είναι μερικοί που έχουν  καλή  μηχανή,  πολλές προϋποθέσεις για πνευματική ζωή, άλλα το τιμόνι τους έχει λάθος κατεύθυνση. Αν γυρίσουν το τιμόνι στην κατεύθυνση των καλών λογισμών, προχωρούν μετά στην σωστή κατεύθυνση σταθερά.
Ή καλλιέργεια των καλών λογισμών
- Γέροντα, οι καλοί λογισμοί έρχονται μόνοι τους ή πρέπει να τους καλλιεργώ;
- Πρέπει  να  τους  καλλιεργείς. Να παρακολουθείς τον  εαυτό  σου,  να  τον  ελέγχεις  και  να προσπαθείς,  όταν  ό  εχθρός  σου  φέρνει  κακούς  λογισμούς,  να  τους  διώχνεις  και  να  τους αντικαθιστάς με καλούς λογισμούς. Όταν αγωνίζεσαι έτσι, θα καλλιεργηθεί ή διάθεση σου και  θα  γίνει  καλή.  Τότε  ό  Θεός, βλέποντας την  καλή σου διάθεση, θα συγκαταβή και θα σε βοηθήσει, οπότε οι κακοί λογισμοί δεν θα βρίσκουν μέσα σου τόπο. Θα φεύγουν και θα έχεις πλέον φυσιολογικά καλούς λογισμούς. Θα απόκτησης μια συνήθεια προς το καλό, θα έρθει ή καλοσύνη στην καρδιά σου, και τότε θα φιλόξενης μέσα σου τον Χριστό. Αυτό όμως δεν γίνεται από την μια μέρα στην άλλη. χρειάζεται χρόνος και συνεχής αγώνας, για να λάβει ή ψυχή τον στέφανο της  νίκης.  Τότε  πια  ό πόλεμος εξαλείφεται  για  πάντα,  διότι  οι  πόλεμοι  είναι ξεσπάσματα  εσωτερικής  ακαταστασίας,  πού  την  εκμεταλλεύονται  οι  προπαγάνδες  των εχθρών.
- Δηλαδή, Γέροντα, όσοι έχουν καλούς λογισμούς, το πέτυχαν με αγώνα;
- Ανάλογα.  Άλλοι άνθρωποι  έχουν  από  την  αρχή  τής  πνευματικής  τους  ζωής  καλούς λογισμούς  και  έτσι  προχωρούν.  Άλλοι,  ενώ  στην  αρχή  έχουν  καλούς  λογισμούς,  ύστερα  δεν προσέχουν  και  αρχίζουν  να  έχουν  αριστερούς.  Άλλοι έχουν  στην  αρχή  αριστερούς λογισμούς,  άλλα,  παρακολουθώντας  τον  εαυτό  τους  και  βλέποντας  πόσες  φορές  την παθαίνουν,  χάνουν  την  εμπιστοσύνη  στον εαυτό τους και μετά έχουν καλούς λογισμούς. Άλλοι μπορεί  να  έχουν  μισούς  καλούς  και  μισούς  κακούς.  Άλλοι περισσότερους  καλούς,  άλλοι περισσότερους  κακούς.  Κάποιος  λ.χ.  πού  πάει  να  γίνει  καλόγερος,  ανάλογα  με  το περιβάλλον, με τις συνθήκες στις όποιες έζησε, έχει λογισμούς καλούς και κακούς. Μπορεί να έχει δέκα μέχρι είκοσι τοις εκατό, ακόμη και ογδόντα τοις εκατό, κακούς λογισμούς. Όταν αρχίσει  να  κάνη  εσωτερική  εργασία,  παρακολουθεί  τον  εαυτό  του,  προσπαθεί  να  διώχνει τους κακούς λογισμούς και να καλλιεργεί τους καλούς. Συνεχίζοντας αυτήν την προσπάθεια, φθάνει μετά από ένα χρονικό διάστημα να έχει μόνον καλούς λογισμούς. Από το διάστημα πού είχε τους κακούς λογισμούς στον κόσμο, θα εξαρτηθεί και το διάστημα πού θα χρειαστεί για να φύγουν.  Στην  συνέχεια, σιγά-σιγά σταματούν και  οι  καλοί  λογισμοί  και  φθάνει  σε ένα άδειασμα. Τότε περνά μία περίοδο πού δεν έχει ούτε καλούς ούτε κακούς λογισμούς. Αυτή ή φάση φέρνει και κάποια ανησυχία στην ψυχή και ό άνθρωπος αρχίζει να αναρωτιέται: ¨Τί συμβαίνει;  Τί  γίνεται  τώρα;  Είχα  κακούς  λογισμούς,  έφυγαν  ήρθαν  καλοί. Τώρα  δεν  έχω ούτε κακούς ούτε καλούς. Μετά από αυτό  το άδειασμα γεμίζει ό νους με την θεία Χάρη και έρχεται ό θειος φωτισμός.
- Αυτό το γέμισμα, Γέροντα, πώς είναι;
- Σε έναν πού δεν έχει δει τα άστρα δεν μπορείς να του περιγράψεις πώς είναι ό ήλιος. Αν έχει  δει  τουλάχιστον  τα  άστρα,  μπορείς  να  του  δώσεις  να  καταλάβει  περίπου  πώς  είναι ό ήλιος.
- Γέροντα, τί βοηθάει να φθάση κανείς σ' αυτό το άδειασμα πού αναφέρατε;
- Ή πνευματική μελέτη, ή αδιάλειπτη προσευχή, ή σιωπή και ή φιλότιμη άσκηση. Μια ψυχή πού θα πάρει στα ζεστά τον αγώνα κατά των κακών λογισμών μπορεί να φθάση σε καλύτερη κατάσταση από  μια  άλλη  πού  δεν  έχει  σχεδόν  καθόλου  κακούς  λογισμούς.  Μπορεί  δηλαδή  στην  αρχή  της πνευματικής  ζωής  να  είχε  ενενήντα  κακούς  λογισμούς  και  δέκα  καλούς  και  να  φθάση  σε καλύτερη κατάσταση από αυτήν πού είχε ενενήντα καλούς και δέκα κακούς.
Ή κάθαρση του νου και της καρδιάς
- Γέροντα, πώς έρχεται ή κάθαρση του νου και της καρδιάς;
- Σάς έχω πει ότι, για να εξαγνισθούν ό νους και ή καρδιά, δεν πρέπει ό άνθρωπος να δέχεται τους πονηρούς λογισμούς πού του φέρνει το ταγκαλάκι, ούτε ό ίδιος να σκέφτεται πονηρά. Να προσπαθεί να βάζει πάντα καλό λογισμό, να μη σκανδαλίζεται εύκολα και να βλέπει με επιείκεια και  αγάπη  τα  σφάλματα  των  άλλων.  Όταν  πληθαίνουν  οι  καλοί  λογισμοί,  ό  άνθρωπος εξαγνίζεται  ψυχικά,  κινείται  με  ευλάβεια,  ειρηνεύει,  και  ή  ζωή  του  είναι  Παράδεισος. Διαφορετικά, τα βλέπει όλα με καχυποψία και γίνεται ή ζωή του κόλαση. Μόνος του κάνει την ζωή του κόλαση. Χρειάζεται  να  εργασθούμε  για  την  κάθαρση. Μπορεί να  αναγνωρίζουμε τα  χάλια  μας, άλλα αυτό δεν αρκεί. Αν δεν δεχόμαστε πονηρούς λογισμούς και οι ίδιοι δεν σκαφτόμαστε πονηρά, άλλα  για ότι  μας  λένε,  για  ότι  βλέπουμε, βάζουμε καλό λογισμό, θα καθαρίσουν ό νους  και  ή  καρδιά.  Ό  πειρασμός  βέβαια  δεν  θα  σταματήσει  να  μας  στέλνει  από  κανένα πονηρό τηλεγράφημα. Και να απαλλαγούμε από τους δικούς μας λογισμούς, του διαβόλου τα πειράγματα θα υπάρχουν, άλλα δεν θα κολλούν, αν είναι καθαρή ή καρδιά.
- Γέροντα, ή προσευχή δεν βοηθάει στην κάθαρση τού νου;
- Δεν φθάνει μόνον ή προσευχή. Το να καίει κανείς κιλά λιβάνι, όταν προσεύχεται, αν όνους  του  είναι  γεμάτος  από  κακούς  λογισμούς  για  τους  άλλους,  δεν  ωφελεί.  'Από  τον  νου κατεβαίνει  το  τηλεγράφημα  στην  καρδιά  και  κάνει  τον  άνθρωπο  θηρίο.  Ό  θεός  θέλει  να έχουμε ­καρδίαν καθαράν., και ή καρδιά μας είναι καθαρή, όταν δεν επιτρέπουμε να περνά από τον νου μας κακός λογισμός για τους άλλους.
- Γέροντα, πρώτα φέρνει ο άνθρωπος καλό λογισμό και ύστερα βοηθάει ό Θεός;
- Κοίταξε, μόνον όταν ό άνθρωπος βάζει καλό λογισμό, δικαιούται την θεία βοήθεια. Με τον  καλό  λογισμό  καθαρίζει  την  πονηρή  του καρδιά,  διότι  ­εκ  της  καρδίας  εξέρχονται.όλα  τά  κακά,  και  πάλι  ­εκ  τον  περισσεύματος  της  καρδίας  λαλεί  το  στόμα..  Τον ανταμείβει μάλιστα ό Θεός για τον καλό λογισμό πού βάζει.
Να βάζουμε ερωτηματικά στους λογισμούς υπόνοιας
- Γέροντα, τί βοηθάει να διώχνω τους λογισμούς υπόνοιας;
- Όλα είναι  πάντα  έτσι,  όπως  τα  βλέπεις;  Να  βάζεις  πάντα  ένα  ερωτηματικό  σε  κάθε λογισμό  σου,  μια πού όλα  τα  βλέπεις συνήθως αριστερά, καθώς επίσης  και από κανέναν καλό  λογισμό  για  τους  άλλους,  για  να  μην  αμαρτάνεις  με  τις  κρίσεις  σου.  Αν  βάζεις  δύο ερωτηματικά, είναι πιο καλά. Αν βάζεις τρία, είναι ακόμη καλύτερα. Έτσι κι εσύ ειρηνεύεις και ωφελείσαι,  άλλα  και  τον  άλλον  ωφελείς.  Αλλιώς,  με  τον  αριστερό  λογισμό  νευριάζεις, ταράζεσαι  και  στενοχωριέσαι,  οπότε  βλάπτεσαι  πνευματικά.  Όταν αντιμετωπίζεις  ότι βλέπεις  με  καλούς  λογισμούς,  μετά  από  λίγο  καιρό  θα  δεις  ότι  όλα  ήταν  πράγματι  έτσι, όπως  τα  είδες  με  καλούς  λογισμούς.  Θα  σου  πω  ένα  περιστατικό,  για  να  δεις  τί  κάνει  ό αριστερός  λογισμός.  Μια  μέρα  ήρθε  στο  Καλύβι  ένας  μοναχός  και  μου  λέει:  ¨Ό  Γέρο-Χαράλαμπος είναι μάγος. έκανε μαγικά³. ¨Τί λες, μωρέ χαμένε; Δεν ντρέπεσαι;, του λέω. ¨Ναι, μου λέει,  τον  είδα  μια  νύχτα  με  φεγγάρι  πού έκανε  "μ,  μ,  μμμ..."  και  έχυνε  με  μια νταμιτζάνα  κάτι  μέσα  στα  κλαδιά.  Πάω  μια  μέρα  και  βρίσκω  τον  Γέρο-Χαράλαμπο.  ¨Τί γίνεται, Γέρο-Χαράλαμπε; του λέω. Πώς τα περνάς; Τί κάνεις; Κάποιος σε είδε πού έριχνες εκεί μέσα στα βάτα κάτι με μια νταμιτζάνα και έκανες "μ, μ, μμμ...". ¨Ήταν κάτι κρίνα μέσα στα  ρουμάνια,  μου  λέει,  και  πήγα  να  τα  ποτίσω. Έλεγα  "Χαίρε,  Νύμφη  ανύμφευτε!"-και έριχνα  λίγο  νερό  στο  ένα  κρίνο.  "Χαίρε,  Νύμφη  ανύμφευτε!"  και  έριχνα  λίγο  νερό  στο άλλο...  Γέμιζα  πάλι  την  νταμιτζάνα,  ξανά έριχνα.  Βλέπεις;  Και  ό  άλλος  τον  πέρασε  για μάγο!
Βλέπω,  μερικοί  κοσμικοί  τί  καλούς  λογισμούς  πού  έχουν!  Ενώ  άλλοι,  οι  καημένοι, πόσο  βασανίζονται  με  πράγματα  πού  ούτε  καν  υπάρχουν,  άλλα  ούτε  και  ό  πειρασμός θα μπορούσε να τα σκεφτεί! Μια φορά, όταν έβρεξε  μετά  από  μεγάλη  ανομβρία,  ένιωσα  τέτοια ευγνωμοσύνη  στον  Θεό,  πού  καθόμουν  μέσα  στο  Καλύβι  και  έλεγα  συνέχεια:  ¨Σ'  ευχαριστώ εκατομμύρια-δισεκατομμύρια φορές, Θεέ μου. Έξω, χωρίς να το ξέρω, ήταν ένας κοσμικός και  με  άκουσε.  Όταν  με  είδε  μετά,  μου  είπε:  ¨Πάτερ,  σκανδαλίσθηκα.  Άκουσα να  λες "εκατομμύρια-δισεκατομμύρια" και είπα "τί είναι αυτά πού λέει ό πατήρ Παΐσιος;". Τί να του  έλεγα;  Εγώ  εννοούσα  ευχαριστίες  στον  Θεό  για  την  βροχή,  και  αυτός  νόμιζε  ότι μετρούσα χρήματα. Και αν ήταν κανένας άλλος, θα μπορούσε να έρθει να με ληστέψει το βράδυ, να μου δώσει και ένα γερό ξύλο, και τελικά δεν θα έβρισκε τίποτε. Μια άλλη φορά είχε έρθει κάποιος πού είχε άρρωστο παιδί. Τον πήρα να τον δω μέσα στο εκκλησάκι. Όταν άκουσα το πρόβλημα του, τού είπα, για να τον βοηθήσω: ¨Κάτι πρέπει να κάνης κι εσύ, για να βοηθηθεί το παιδί  σου.  Μετάνοιες  δεν  κάνεις, νηστεία  δεν  κάνεις,  χρήματα  δεν  έχεις,  για  να  κάνης ελεημοσύνες,  πες  στον  Θεό:  "Θεέ  μου,  δεν  έχω  κανένα  καλό  να  θυσιάσω  για  την  υγεία  του παιδιού  μου, θα προσπαθήσω τουλάχιστον να κόψω το τσιγάρο". Ό καημένος συγκινήθηκε και μου  υποσχέθηκε  πώς  θα  το  κάνη.  Πήγα  να  του  ανοίξω  την  πόρτα,  για  να  φύγει,  και  εκείνος άφησε το τσακμάκι και τα τσιγάρα μέσα στο εκκλησάκι, κάτω από την εικόνα του Χριστού. Εγώ δεν το πρόσεξα . Μετά από αυτόν μπήκε ένας νεαρός στο εκκλησάκι, κάτι ήθελε  να  μου πει, και ύστερα βγήκε  έξω  και  κάπνιζε.  Τού  λέω:  ¨Παλικάρι,  δεν  κάνει  να  καπνίζεις  εδώ.  Πήγαινε  λίγο  πιο πέρα. ¨Μέσα στην εκκλησία επιτρέπεται να καπνίζεις;, μου λέει. Αυτός είχε δει το πακέτο με το τσακμάκι πού είχε αφήσει ο πατέρας του άρρωστου παιδιού και έβαλε λογισμό ότι καπνίζω. Τον άφησα να φύγει με τον λογισμό του. Καλά, και αν κάπνιζα, και μέσα στην εκκλησία θα κάπνιζα; Βλέπετε τί είναι ό λογισμός;
- Γέροντα, ή υπόνοια, ή καχυποψία, πόση ζημιά μπορεί να κάνη στην ψυχή;
- Ανάλογα με την υπόνοια είναι και ή ζημιά. Ή καχυποψία φέρνει καχεξία.
- Πώς θεραπεύεται;
- Με καλούς λογισμούς.
- Γέροντα, αν δη ό άνθρωπος ότι πέφτει έξω μια φορά, αυτό δεν τον βοηθάει;
- Αν πέσει μια φορά έξω, τέλος πάντων αν πέσει όμως δύο φορές, θα σακατευθεί. Θέλει προσοχή,  γιατί  και  ένα τοις  χιλίοις  να  μην  είναι  τα  πράγματα  έτσι όπως τα  σκεφθήκαμε, κολαζόμαστε.  Όταν  ήμουν  στο  Κοινόβιο,  μια  φορά  την  Μεγάλη  Σαρακοστή  ένα  γεροντάκι,  ό Γέρο-Δωρόθεος, τηγάνιζε κολοκυθάκια. Τον είδε ένας αδελφός την ώρα πού τα έβαζε στο τηγάνι και έρχεται και μου λέει: ¨Να δεις, ό Γέρο-Δωρόθεος τηγανίζει κάτι μπαρμπούνια τόσο μεγάλα!. ¨Μα, του λέω, ό Γέρο-Δωρόθεος, Μεγάλη Σαρακοστή, δεν είναι δυνατόν να τηγανίζει μπαρμπούνια.  ¨Ναι,  μου  λέει,  τα  είδα  με  τα  μάτια  μου,  κάτι  μπαρμπούνια  τόσα!.  Ό  Γέρο Δωρόθεος  είχε  έρθει  δεκαπέντε  χρόνων  στο  Άγιον  Όρος  και  ήταν  σαν  μάνα.  Αν  έβλεπε κανένα καλογέρι λίγο φιλάσθενο, ¨έλα εδώ,  του έλεγε, έχω ένα  μυστικό  να σου πω, και του  έδινε  λίγο  ταχίνι  με  κοπανισμένα  καρύδια  ή  κάτι  άλλο.  Και  τα  γεροντάκια  τα οικονομούσε ανάλογα. Πάω μετά στον Γέρο-Δωρόθεο και τί να δω; Κολοκυθάκια τηγάνιζε για το νοσοκομείο!
- Και αν, Γέροντα, ένας λογισμός υπόνοιας για κάποιον βγει αληθινός;
- Και αν μια φορά βγει αληθινός ένας τέτοιος λογισμός, σημαίνει ότι κάθε φορά θα είναι αληθινοί  τέτοιοι  λογισμοί;  Ύστερα  που  ξέρεις  αν  ό  Θεός επέτρεψε  να  βγει αληθινός  εκείνος  ό λογισμός, για να δώσει πνευματικές εξετάσεις ό άλλος στην ταπείνωση; Βέβαια χρειάζεται να προσεχή κανείς να μη δίνη και ό ίδιος αφορμές, ώστε ό άλλος να βγάζει  λανθασμένα συμπεράσματα.  Για  να  βάλει  λ.χ.  κάποιος  έναν  αριστερό λογισμό  για  σένα, μπορεί ό ίδιος να έχει εμπάθεια, άλλα κι εσύ μπορεί να έδωσες αφορμή. Αν, παρόλο πού εσύ πρόσεξες, ό άλλος σκεφτεί κάτι εις βάρος σου, τότε να δοξάσεις τον Θεό και να ευχηθείς για εκείνον.
Συζήτηση με τους λογισμούς
- Γέροντα, όταν έρχεται ένας λογισμός υπερήφανος υποφέρω.
- Τον κρατάς μέσα σου;
-Ναι.
- Γιατί τον κρατάς; Να του κλεινής την πόρτα. Άμα τον κρατάς μέσα σου, ζημία έχεις. Έρχεται ό λογισμός σαν τον κλέφτη, του ανοίγεις την πόρτα, τον βάζεις μέσα, πιάνεις κουβέντα μαζί του, και μετά εκείνος σε κλέβει. Με τον κλέφτη πιάνει κανείς κουβέντα; Όχι μόνον κουβέντα δεν πιάνει, αλλά κλειδώνει την πόρτα, για να μην μπει μέσα. Μπορεί ακόμη και να μη συζήτησης μαζί  του,  αλλά  γιατί  να  τον  αφήσεις  να περάσει;  Ας  πούμε  ένα παράδειγμα.  δεν  λέω  ότι  έχεις τέτοιους λογισμούς, αλλά ας υποθέσουμε ότι σου έρχεται ένας λογισμός ότι μπορούσες να είσαι εσύ Γερόντισσα. Εντάξει, ήρθε ό λογισμός. Μόλις έρθει, πες στον εαυτό σου: ¨πολύ καλά. θέλεις να είσαι  Γερόντισσα;  γίνε  πρώτα  στον  εαυτό  σου  Γερόντισσα,  οπότε  αμέσως  κόβεις  την συζήτηση.  Τί,  με  τον  διάβολο  θα  συζητάμε;  Βλέπεις,  όταν  ό  διάβολος  πήγε  να  πειράξει  τον Χριστό, Εκείνος του είπε: ­Ύπαγε οπίσω μου, σατανά. Αφού ό Χριστός είπε στον διάβολο: ¨άντε πήγαινε..., εμείς τί να συζητάμε;
- Γέροντα, είναι κακό να συζητάω έναν αριστερό λογισμό, για να δώ από που προέρχεται;
- Το κακό είναι ότι δεν συζητάς με τον λογισμό, όπως νομίζεις, άλλα με το ταγκαλάκι. Περνάς ευχάριστα εκείνη την ώρα, μετά όμως παιδεύεσαι. Να μη συζητάς καθόλου τέτοιους λογισμούς. Να  πιάνεις  την  χειροβομβίδα  και  να  την  πετάς  στον  εχθρό,  για  να  τον  σκοτώσεις.  Ή χειροβομβίδα  έχει  την  ιδιότητα  να  μη  σκάει  αμέσως,  αλλά  μετά  δύο-τρία  λεπτά.  Έτσι  και  ό αριστερός λογισμός, αν τον δίωξης αμέσως, δεν μπορεί να σε βλάψει. Άλλα εσύ μερικές φορές δεν έχεις εγρήγορση, δεν λες την ευχή, και δεν  μπορείς  να  αμυνθείς.  Έρχεται  το τηλεγράφημα του διαβόλου απ' έξω, το παίρνεις, το διαβάζεις, το ξαναδιαβάζεις, το πιστεύεις και το περνάς στο αρχείο. Αυτούς τους φακέλους θα τους παρουσίαση το ταγκαλάκι την ήμερα της Κρίσεως, για να σε κατηγορήσει.
- Γέροντα, πότε ή προσβολή ενός αριστερού λογισμού είναι πτώση;
- Έρχεται  ό  λογισμός  και  τον  διώχνεις  αμέσως.  Αυτό  δεν  είναι  πτώση.  Έρχεται  και  τον συζητάς. Αυτό είναι πτώση. Έρχεται, τον δέχεσαι λίγο και μετά τον διώχνεις. Αυτό είναι μισή πτώση, γιατί και τότε έχεις πάθει ζημιά, επειδή μόλυνε ό διάβολος τον νου σου. Δηλαδή είναι σαν να ήρθε ό διάβολος και του είπες: ¨Καλημέρα, τί γίνεται; Καλά; Κάθισε να σε κεράσω. Α, ό διάβολος είσαι; Φύγε τώρα. Αφού είδες ότι είναι ό διάβολος, γιατί τον έβαλες μέσα; Τον κέρασες και θα ξανάρθει.
Συγκατάθεση στον λογισμό
- Γιατί, Γέροντα, μου περνούν στο μοναστήρι διάφοροι κακοί λογισμοί, ενώ στον κόσμο δεν γινόταν αυτό; Εγώ τους επιτρέπω;
- Όχι,  ευλογημένη!  Άσ'  τους  να  έρχονται  και  να  φεύγουν.  Μήπως  τα  αεροπλάνα  πού περνούν πάνω από το μοναστήρι και σου χαλούν την ησυχία σε ρωτούν; Έτσι και αυτοί οι λογισμοί.  Μην  απελπίζεσαι.  Αυτοί  οι  λογισμοί  είναι  κανοναρχίσματα  τού  διαβόλου.  Είναι σαν τα διαβατάρικα πουλιά πού, όταν πετούν στον ουρανό, είναι πολύ όμορφα να τα χαζεύεις. Αν  όμως  κατεβούν  και  κάνουν  φωλιά  στο  σπίτι  σου,  μετά  κάνουν  πουλάκια,  και  τα πουλάκια λερώνουν.
- Γιατί όμως, Γέροντα, να μού έρχονται τέτοιοι λογισμοί;
- Αυτήν την δουλειά την κάνει ό πειρασμός. 'Αλλά υπάρχει  μέσα  σου και  κατακάθι.  δεν έγινε ακόμη ή κάθαρση. Εφόσον όμως εσύ δεν τους δέχεσαι, δεν έχεις ευθύνη. Άφησε τα σκυλιά  να  γαυγίζουν.  Μην  τους  ρίχνεις  πολλές  πέτρες.  Γιατί,  όσο  τους  ρίχνεις  πέτρες, συνεχίζουν  να  γαυγίζουν  και  από  τις  πολλές  πέτρες  θα  χτίσουν  μοναστήρι  ή  σπίτι, ανάλογα..., και ύστερα δύσκολα να το γκρεμίσεις.
- Δηλαδή, Γέροντα, πότε γίνεται συγκατάθεση στους λογισμούς;
- Όταν τους  πιπιλίζεις  σαν  καραμέλα.  Να  προσπαθήσεις  να  μην  πιπιλίζεις τους λογισμούς αυτούς πού είναι απ' έξω ζαχαρωμένοι και μέσα φαρμάκι, και ύστερα απελπίζεσαι. Το να περνούν λογισμοί κακοί από τον άνθρωπο δεν είναι ανησυχητικό, γιατί μόνο στους Αγγέλους και στους τελείους δεν περνούν λογισμοί κακοί. Ανησυχητικό είναι, όταν ό άνθρωπος  ισοπέδωση  ένα κομμάτι  της  καρδιάς  του  και  δέχεται  τα  λυκόφτερα  - τα ταγκαλάκια.  Εάν  καμιά  φορά  συμβεί  και  αυτό,  αμέσως  εξομολόγηση,  καλλιέργεια  του αεροδρομίου και φύτεμα καρποφόρων δένδρων, για να γίνει ή καρδιά πάλι Παράδεισος.
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Γ
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2001

Ροή δεδομένων

Ετικέτες-Κατηγορίες

p.Ioannis.Kiparissopoulos. Από το Blogger.

Πληροφορίες

Αναγνώστες

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
Για να μπείτε στήν Αγία Γραφή κάντε κλίκ στην εικόνα

ΠΑΤΕΡΙΚΑ

ΠΑΤΕΡΙΚΑ
Για να μπείτε στις αναρτήσεις με τα Πατερικά κείμενα κάντε κλίκ στην εικόνα

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ Ο ΙΑΤΡΟΣ

ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ Ο ΙΑΤΡΟΣ
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

ΑΓΙΟΙ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΙ ΙΣΑΑΚ ΟΙ ΣΥΡΙΟΙ

ΑΓΙΟΙ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΙ ΙΣΑΑΚ ΟΙ ΣΥΡΙΟΙ
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΞ Αγίου Ιωάννου Σιναϊτου

ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΞ  Αγίου Ιωάννου Σιναϊτου
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

Ορθόδοξο Συναξάρι

Επικοινωνήστε μαζί μας…...

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

ΓΕΡΩΝ  ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ

ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης

Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ

ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός

Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής

Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

Άγιος Νεκτάριος Επίσκοπος Πενταπόλεως

Άγιος Νεκτάριος Επίσκοπος Πενταπόλεως
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ

ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ
Για να μπείτε στις αναρτήσεις κάντε κλίκ στην εικόνα

Συνολικές προβολές σελίδας