Το λάθος που κάνουν πολλοί νομίζοντας ως αρετή την μικροψυχία (Αόρατος πόλεμος Αγ. Νικοδήμου

Σχετικά με αυτό, βρίσκονται σε πλάνη πολλοί, όσοι νομίζουν για αρετή την ολιγοψυχία και την υπερβολική λύπη που τους συνοδεύει ύστερα από την αμαρτία, μη γνωρίζοντας οτι αυτή προέρχεται από κρυφή υπερηφάνεια και πρόληψη, που έχουν κάνει θεμέλια πάνω στην ελπίδα και στο θάρρος που έχουν στό εαυτό τους και στις δυνάμεις τους.

Γιατί αυτοί υπολογίζοντας τον εαυτό τους ότι είναι κάτι, κατά κάποιον τρόπο, ξεθάρρεψαν πολύ, και βλέποντας με την δοκιμή της πτώσεως, οτι δεν έχουν καμμία δύναμη, ταράζονται και απορρούν, σάν για κανένα πράγμα καινούργιο και ολιγοψυχούν βλέποντας πεσμένο στή γή εκείνο στο οποίο βασίσθηκαν (δηλαδή τον εαυτόν τους), πάνω στον οποίο είχαν αποθέσει το θάρρος και την ελπίδα τους.

Αυτό όμως δεν γίνεται και στον ταπεινό, ο οποίος μόνο στό Θεό έχει την ελπίδα και το θάρρος του, χωρίς να έχη καμία ελπίδα στον εαυτό του.

Γι’ αυτό, όταν πέση σε κάθε είδους σφάλμα, αν και αισθάνεται πόνο και λύπη, με όλο τούτο δεν ταράσσεται ούτε απορεί.

Γιατί ξέρει οτι αυτό του συνέβη απο την αθλιότητα και την αδυναμία του εαυτού του, η οποία γνωρίζοντας πολύ καλά με το φως της αλήθειας.