Η λαιμαργία πολεμά τη σάρκα μας

Κάποιος αδελφός πού τον πολεμούσε η πορνεία ήλθε σ' ένα Γέροντα καί τον παρακάλεσε να προσευχηθεί γι’ αυτόν, ώστε να ανακουφιστεί από τον σαρκικό του πόλεμο.

Αυτός συμφώνησε καί παρακάλεσε το Θεό επτά μέρες για να ελεήσει τον αδελφό.

Την έβδομη μέρα ρώτησε ο Γέροντας τον αδελφό...

— Πώς πάει ο πόλεμος, αδελφέ; Αυτός αποκρίθηκε:

— Δεν κατάλαβα καμία ανακούφιση. Όταν άκουσε αυτό ο Γέροντας παραξενεύτηκε καί τότε παρακάλεσε το Θεό να του αποκαλύψει την αιτία πού δεν ανακουφίστηκε ο αδελφός.

Τότε παρουσιάστηκε σ' αυτόν ο σατανάς τη νύχτα καί του είπε. Πίστεψέ με Γέροντα. Από την πρώτη μέρα πού άρχισες να προσεύχεσαι στο Θεό, έφυγα απ’ αυτόν. Όμως αυτός έχει δικό του δαιμόνιο πού τον πολεμά καί αυτό είναι η λαιμαργία του. Εγώ δεν έχω καμιά σχέση με τον πόλεμό του. Αυτός πολεμάει μόνος του τον εαυτό του με το να τρώει, να πίνει καί να κοιμάται πολύ.

(Απ’ τον «Ευεργετινό»)