Η έμπρακτη ανθρωπιά μας ...ο καλύτερος υπερασπιστής μας εν τη φοβερά ημέρα ...

Η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, Η Κρίση και ο διαχωρισμός των ανθρώπων..... Βαρυσήμαντα πράγματα! Το ιερό Ευαγγέλιο μας μιλάει γι' αυτό. Και ο Δίκαιος Κριτής, ο φιλάνθρωπος Χριστός μας, για να ξεχωρίσει τους καλούς από τους κακούς, θέτει ως κριτήριο την έμπρακτη αγάπη και μάλιστα την αγάπη εκείνη που γίνεται με εύκολο τρόπο.

Ο Υιός του Θεού έγινε και Υιός του ανθρώπου. Πήρε επάνω του όλη την ανθρώπινη φύση, οπότε κάθε ανθρωπάκος είναι δικός Του, ακόμα και ο μη χριστιανός, ο οποίος με τη σάρκωση, τον Σταυρό και την Ανάσταση του Ιησού έγινε δυνάμει χριστιανός, αντιπροσωπεύεται από τον Κύριο. Και μας έδωσε Εκείνος την εύκολη αγάπη. Μας είπε δηλαδή: «Επείνασα και μου δώκατε να φάω, εδίψασα και με ποτίσατε. Και ήμουν γυμνός και με σκεπάσατε». Οι βασικές, απόλυτες ανθρώπινες ανάγκες. Οποιος πεινά πραγματικά λίγο ψωμάκι θέλει. Και όποιος διψά λίγο νεράκι. Μάλιστα, στην Παλαιστίνη ήταν λιγοστό. Και όποιος δεν έχει να βάλει τίποτα επάνω του ένα ρουχαλάκι χρειάζεται. Πολύ σπουδαία αυτά. Και μάλιστα απευθύνεται εδώ ο Χριστός στη φιλαυτία μας. Κι εμείς, αν πεινάγαμε, θα θέλαμε να μας δώσουν να φάμε και αν διψάγαμε, θα θέλαμε να μας ποτίσουν κι αν δεν είχαμε ρούχο να βάλουμε επάνω μας, θα θέλαμε ένα ρουχαλάκι. Ε, αυτό που θέλουμε εμείς το θέλουν ακριβώς και οι άλλοι. Οι άλλοι, οι χριστιανοί αδελφοί μας και οι υπόλοιποι συνάνθρωποι, τα πλάσματα του Θεού. Στη συνέχεια ο Κύριος λέγει άλλες τρεις καταστάσεις ανθρώπων: τους φυλακισμένους, τους αρρώστους και τους ξένους. Είναι κακό η φυλακή και μάλιστα να είσαι μέσα άδικα κρατούμενος. Είναι κακό η ξενιτιά, διότι δεν έχεις κανέναν, δεν νιώθεις στήριγμα, αισθάνεσαι μόνος. Και ακόμα, η αρρώστια, η ανημπόρια και η κατάκλιση στο κρεβάτι είναι από τα πιο σοβαρά. Νομίζεις πως πεθαίνεις, πως χάνεσαι, πως φεύγεις. Κι αν έρθει κάποιος να σε δει, σου φέρνει τη ζωή, σου δίνει την ευχή να γίνεις καλά. Και τότε παίρνεις τα πάνω σου, παίρνεις δύναμη. Και σημειώνουν οι πατέρες και ερμηνευτές ότι ο Κύριος δεν θα μας πει: «Γιατί δεν αναστήσατε και δεν κάματε καλά τον πεθαμένο; Γιατί δεν βγάλατε από τη φυλακή τον φυλακισμένο; -δεν είναι κι εύκολο- και γιατί δεν δώσατε τα πάντα στον ξένο;..», αλλά «... γιατί δεν τον επισκεφθήκατε;». Είχαμε πάει κάποτε στη φυλακή με έναν συνάδελφο, να ιδούμε έναν ανθρωπάκο του λαού, που έλεγε πως ήταν άδικα κρατούμενος. Μόλις μας είδε, πηδούσε απ' τη χαρά του, λες και του προσφέραμε τον Παράδεισο. Κι είπαμε με τον παπά φεύγοντας, -και νιώθαμε μεγάλη χαρά-, πως πήγαμε και είδαμε τον Χριστό στη φυλακή, και πήραμε απ' τη χαρά του Χριστού. Είναι πολύ σημαντικά αυτά. Με απλά πράγματα, με απλές κινήσεις, με απλές πράξεις και με τα ποδαράκια και τα χεράκια μας μπορούμε να κάνουμε τόσα καλά στους εν Χριστώ αδελφούς μας και στα υπόλοιπα ανθρωπάκια. Μπορούμε να κάνουμε. Αλλά τι κάνουμε; Αμελούμε. Αμελούμε και μας ξεφεύγει το καλό από τα χέρια. Περνάει ο καιρός, διαβαίνουν οι χρόνοι, γερνάμε και μετά είμαστε ανήμποροι να κάνουμε τίποτα και χτυπάμε κάποτε και το κεφάλι μας.Ο Κύριος, λοιπόν, Ιησούς Χριστός, στη Δευτέρα Παρουσία αυτές τις πράξεις μας θα βάλει μπροστά και με βάση αυτές θα μας κρίνει. Γιατί Εκείνος, τηρουμένων των αναλογιών, ήλθε στη Γη για να μας ελεήσει, για να μας θρέψει με τον ουράνιο και υπερουράνιο άρτο, το Σώμα και το Αίμα Του, να μας ποτίσει με το αθάνατο νερό, που 'ναι το Αγιο Πνεύμα και η Θεία Του Χάρις, και να μας ντύσει με τον χιτώνα της αφθαρσίας και να μας βγάλει από τη φυλακή και τον εγκλωβισμό του εγωισμού και της φιλαυτίας και να μας κάμει δικούς Του, που 'μαστε ξένοι, και να μας θεραπεύσει, που 'μαστε άρρωστοι ψυχή τε και σώματι. Οι κακοί δεν θα καταλάβουν τίποτα στη Δευτέρα Παρουσία, γιατί ποτέ δεν κατάλαβαν ούτε τον Χριστό ούτε τον συνάνθρωπο, γι' αυτό και αποκόπτονται και πηγαίνουν στη βασιλεία του σκότους και του διαβόλου. Και δεν θα τους στείλει ο Χριστός. Θα πάνε μόνοι τους εκεί, γιατί εκεί ανήκουν. Ενώ οι καλοί θα μείνουν μαζί με τον Χριστό, γιατί Του ανήκουν.

Ας μας φωτίσει ο Χριστός να κάνουμε πάντοτε έμπρακτη αγάπη κι αυτή θα είναι ο καλύτερος συνήγορός μας κατά τη Δευτέρα Του Παρουσία.

Του Aρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη