Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου: Όπλα για τη σύγχυση των λογισμών.

Η σύγχυση των λογισμών και των αισθημάτων σας με τον καιρό θα καταλαγιάσει, φτάνει εσείς να μην πάψετε να ενδιαφέρεστε μ’ όλο σας το ζήλο για ένα πράγμα: Πώς θα κάνετε πάντα ό,τι είναι ευάρεστο στον Κύριο.
Και για να το κατορθώσετε, πρέπει πρώτα-πρώτα να διατηρείτε αδιάλειπτα στο νου σας τη μνήμη του Θεού και τη μνήμη του θανάτου. Αυτές οι δύο μνήμες θα γεννήσουν και θα στερεώσουν μέσα σας το φόβο του Θεού, που παρακινεί στην αρετή, αποτρέπει από την αμαρτία, συντηρεί στην ψυχή τα καλά και εξολοθρεύει τα πονηρά.

Με τη μνήμη του Θεού βλέπετε συνέχεια τον Κύριο μπροστά σας και μέσα σας, ενώ συνάμα αποκτάτε την ικανότητα να διακρίνετε ό,τι εμπαθές γεννιέται στην καρδιά και να το διώχνετε. Σ’ αυτό ακριβώς συνίσταται ο πνευματικός αγώνας.

Μη λέτε, “Δεν μπορώ”. Αυτή η κουβέντα δεν είναι χριστιανική. Εμείς οι χριστιανοί λέμε: “Όλα τα μπορώ. Όχι, όμως, μόνος μου, αλλά με τη βοήθεια του Θεού”. “Πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ”, βεβαίωνε ο Απόστολος Παύλος (Φιλιπ. δ΄ 13).
Είναι αλήθεια, ότι, για να διατηρείτε τη μνήμη του Θεού, απαιτείται κόπος και αγώνας. Να τον αναλάβετε αποφασιστικά! Στην αρχή αυτού του αγώνα δεν θα μπορείτε να θυμάστε τον Κύριο περισσότερο από δέκα στιγμές την ημέρα.

Προς το τέλος του, όμως, δεν θα μπορείτε να Τον ξεχνάτε περισσότερο από δέκα στιγμές την ημέρα. Και τελικά, ο Ήλιος της δικαιοσύνης, ο Χριστός, θα λάμψει ολόφωτος στο στερέωμα της ψυχής σας. Και θα συνεχίσει να λάμπει ακατάπαυστα για πάντα. Λοιπόν, “ζητεῖτε, καί εὑρήσετε” (Ματθ. ζ΄ 7).

Του Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου από το βιβλίο “Χειραγωγία στην Πνευματική Ζωή” της Ιεράς Μονής Παρακλήτου.