Οι γονείς έχουν μεγάλη ευθύνη για την διαπαιδαγώγηση της ψυχής του παιδιού!

Όταν έρχονταν γονείς και ζητούσαν από τον Γέροντα να κάνει προσευχή για τα παιδιά τους για να τα φωτίσει ό Θεός, γιατί ήταν πολύ ανυπάκουα, αμέσως ό Γέροντας κατα­λάβαινε πώς πρώτα πρέπει να κάνει προσευχή να γίνουν καλοί χριστιανοί οι ίδιοι οι γονείς και βλέποντας τον αγώνα τους ό Θεός θα φωτίζει και θα καθοδηγεί και τα παιδιά τους . 

Πάντα συμβούλευε τούς γονείς λέγοντας τους:

- Για να γίνει αυτό πού θέλουμε, δηλ. τα παιδιά μας να είναι υπάκουα και φρόνιμα αυτό εξαρτάται από τον δικό μας αγώνα. Όταν φέρουμε παιδιά στον κόσμο, δεν τα φέ­ρουμε μόνο και μόνο για να τα φέρουμε και ή υποχρέωση μας δεν είναι μόνο να φροντίσουμε να μην τούς λείπει τίποτα και να τούς παρέχουμε τα υλικά αγαθά και την κο­σμική μόρφωση. Έχουμε μεγάλη ευθύνη για την διαπαι­δαγώγηση της ψυχής τους. Ό κάθε γονιός είναι υπεύθυ­νος για την ψυχή του παιδιού του και, όταν θα πάει στον άλλο κόσμο, θα δώσει λόγο στον Θεό για το αν αγωνίστηκε να μάθει στο παιδί του να είναι καλός χριστιανός. Τα παιδιά είναι του Θεού και οι γονείς λειτουργούν σαν εκπαιδευτές της ψυχής τους και αυτό πρέπει να γίνει από την μικρή ηλικία των παιδιών. 

  Στους βίους των Αγίων συ­ναντάμε πολλά παραδείγματα πού μικρά παιδιά μαρτύρη­σαν για την αγάπη του Χριστού, γιατί από βρέφη γαλου­χήθηκαν πάνω από όλα να αγαπάνε τον Χριστό. Τα παι­διά μοιάζουν με τα μικρά δεντράκια πού, όταν τα φυτεύσεις, είναι αδύνατα και χρειάζονται να τα στηρίξεις. Με το πότισμα και την κατάλληλη φροντίδα, όσο μεγαλώ­νουν, δυναμώνουν και γίνονται γερά. Έτσι και τα μικρά παιδιά πρέπει με το πού θα γεννηθούν και σαραντίσουν να βαπτίζονται και με την συχνή Θεία Κοινωνία να δυ­ναμώνουν. Δεν πρέπει να στερούμε τον Χριστό από τα παιδιά, είναι μεγάλη αμαρτία αυτό. Από μωρά πρέπει να τα έχετε κοντά στον Θεό με νηστεία, εξομολόγηση και τακ­τικό εκκλησιασμό. Φέρουμε παιδιά στον κόσμο και αντί να τα ετοιμάζουμε για τον Παράδεισο, τα ετοιμάζουμε για την κόλαση.

Όταν οι γονείς του έλεγαν και τι αμαρτίες έχουν τα παιδιά για να εξομολογηθούν; Εκείνος τούς έφερνε το πα­ράδειγμα του Γέροντα Σίμωνα πού, όταν πήγαιναν μικρά παιδιά στο κελάκι του για να εξομολογηθούν, τούς συμπε­ριφερόταν σαν να ήταν ενήλικες.

Ό π.Σίμωνας διαπαιδαγωγούσε τα παιδιά για να μά­θουν πόσο σημαντική είναι ή εξομολόγηση. Τα παιδιά έλε­γαν τις αταξίες τους και τις άνυπακοές τους στους γονείς τους κα! μετά τούς έβαζε το πετραχήλι και τα διάβαζε και έτσι τα παιδιά μάθαιναν τι θα πει αμαρτία και τί εξομολόγηση.

Αλλά για να μπορέσουμε να κατηχήσουμε καλά τα παιδιά μας πρέπει και εμείς να κάνουμε αυτό πού θέλει ό Χριστός. Πώς θέλουμε τα δικά μας παιδιά να μας υπακούουν, όταν εμείς δεν κάνουμε υπακοή στο θέλημα του Ουρανίου Πατέρα μας και όταν λέμε να κάνουμε υπακοή, εννοούμε ότι πρέπει και εμείς να γίνουμε καλοί χριστιανοί και να τηρούμε τις εντολές του και είναι σίγουρο ότι τα παι­διά μας θα τα προσέχει και θα τα καθοδηγεί ό Ίδιος ό Θεός.

Όταν τα παιδιά μεγαλώσουν και έχουν διαπαιδαγω­γηθεί χριστιανικά και έχουν πάρει τις βάσεις, όσο και να απομακρυνθούν από την εκκλησία ή συνείδηση τους θα τα ελέγχει. 'Αν πάλι δεν μεγαλώσουν χριστιανικά, τότε είναι πολύ δύσκολα και χρειάζεται μεγαλύτερος αγώνας από τούς γονείς για να τα φωτίζει και να τα καθοδηγεί ό Χρι­στός μας. Εφόσον τα παιδιά δεν έμαθαν να αγωνίζονται για τον Χριστό, οι γονείς πρέπει να αγωνίζονται μέρα και νύχτα να προσεύχονται για αυτά και να μην εφησυχάζουν, γιατί τα παιδιά τους βρίσκονται μέσα στην δίνη της αμαρ­τίας και της ζωής. Έλεγε πάντα στους γονείς να μιμηθούν τον αγώνα πού έκανε ή μητέρα του ιερού Αυγουστίνου, ή Αγία Μόνικα.

Όταν πάλι έρχονταν γονείς και έκαναν παράπονα και κατηγορούσαν παντού τα παιδιά τους, εκείνος τούς μάλω­νε και τούς συμβούλευε λέγοντας τους:

- Οφείλουμε να σκεπάζουμε τα παιδιά μας. Απαγο­ρεύεται να μιλάμε άσχημα για τα παιδιά μας, να τα κακο­λογούμε παντού και να αγανακτούμε γι' αυτά. 'Αν οι γονείς συμπεριφέρονται έτσι, τι καλό θα δει κα! ό Θεός για να τα βοηθήσει. Πρέπει μόνο να προσευχόμαστε με δάκρυα να τα φωτίσει ό Θεός να διορθωθούν και να έρθουν στον δρόμο Του.

Αλλά και στα παιδιά πού ήταν ατίθασα και δεν άκου­γαν τούς γονείς τους πολύ τα μάλωνε λέγοντας τους:

- «Ό κακολόγων πατέρα και μητέρα θανάτω τελευτάτω», άλλά και «τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα ήτις εστίν εντολή πρώτη εν επαγγελία, Ίνα ευ σοι γένηται και έση μακροχρόνιος επί της γης». Οφείλεται να αγαπάτε κα! να σέβεσθε τους γονείς σας, είναι μεγάλη αμαρτία απέ­ναντι στον Θεό να συμπεριφέρεστε άπρεπα απέναντι τους. Εκείνοι, επειδή σάς αγαπούν, σάς συγχωρούν αυτό όμως δεν σημαίνει πώς δεν είναι αμαρτία ή άσχημη συ­μπεριφορά σας και τα άσχημα λόγια.

ΖΩΣΙΜΑΣ ΜΟΝΑΧΟΣ (1937-2010) ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΣΙΜΩΝΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗ/

apantaortodoxias.blogspot.