ΟΛΗ
Η ΑΣΚΗΤΙΚΗ , νηπτική και μοναστηριακή
παράδοση της Εκκλησίας μας εμπεριέχεται στους ψαλμούς του Δαβίδ. Ένας βασιλιάς
της Παλαιάς Διαθήκης να ζει ασκητική και ορθόδοξη ζωή πολύ καλύτερη από αυτή
που εμείς οι Ορθόδοξοι χριστιανοί ζούμε. Εφτά φορές την ημέρα ο Δαβίδ
προσεύχεται: «ἑπτάκις
τῆς ἡμέρας ᾔνεσά
σε ἐπὶ τὰ κρίματα
τῆς δικαιοσύνης
σου» ( Ψλ. ριη΄164 ) . Τα μεσάνυχτα εγείρεται από το
κρεβάτι του για να λατρέψει τον θεό . «Μεσονύκτιον
ἐξηγειρόμην
τοῦ ἐξομολογεῖσθαί
σοι ἐπὶ τὰ κρίματα
τῆς δικαιοσύνης
σου»
(Ψλ. ριη΄62 ) . Ανεβάζει συνεχώς την ψυχή του προς τον Θεό «Ἐκέκραξα ἐν
ὅλῃ καρδίᾳ
μου· ἐπάκουσόν
μου, Κύριε, τὰ
δικαιώματά
σου ἐκζητήσω.»
( Ψλ. ριη΄145). Η καρδιά του αναζητά με ένταση το θείο και όχι την πλεονεξία: « κλῖνον
τὴν καρδίαν
μου εἰς τὰ
μαρτύριά σου καὶ
μὴ εἰς πλεονεξίαν»
(Ψλ. ριη΄36) . Καταπιάνεται συνεχώς με τον νόμο του Θεού , «χαζεύει» μέσα στον
νόμο του: «Ὡς
ἠγάπησα τὸν
νόμον σου, Κύριε·
ὅλην τὴν
ἡμέραν μελέτη
μού ἐστιν»
(Ψλ. ριη΄ 97 ) . Φοβάται την υπερηφάνεια ως πρόξενη δεινών: «πρὸ τοῦ
με ταπεινωθῆναι ἐγὼ
ἐπλημμέλησα,
διὰ τοῦτο
τὸ λόγιόν σου ἐφύλαξα»
( Ψλ. ριη΄ 67 ) . Ξέρει πως η στενοχώρια δεν ωφελεί και δυσκολεύει τον δρόμο
προς τον θεό. Η ολοκληρωτική αφοσίωση στον Θεό διώχνει τη στενότητα και φέρνει
τον πλατυσμό της καρδιάς : «καὶ
ἐπορευόμην
ἐν πλατυσμῷ,
ὅτι τὰς
ἐντολάς
σου ἐξεζήτησα»
( Ψλ. ριη΄45 ) . Συμπάσχει με τους αμαρτωλούς και, όπως ο Απόστολος Παύλος στην
Ασία, φτάνει στην έσχατη θλίψη: «ἀθυμία
κατέσχε με ἀπὸ
ἁμαρτωλῶν
τῶν ἐγκαταλιμπανόντων
τὸν νόμον
σου»
( Ψλ. ριη΄53 ) . Κατανοεί πόσο πολύ ασφυκτιά
η ψυχή του ενάρετου ανθρώπου όταν βρίσκεται ανάμεσα σε αμαρτωλούς: «σχοινία ἁμαρτωλῶν
περιεπλάκησάν
μοι»
( Ψλ. ριη΄61 ) . Αγαπάει την ταπείνωση που μόνο οι μεγάλοι άγιοι συμπάθησαν.
Στις καρδιές των ταπεινών αποκαλύπτονται τα μεγάλα μυστήρια του Θεού: «ἀγαθόν
μοι ὅτι ἐταπείνωσάς
με, ὅπως ἂν
μάθω τὰ
δικαιώματά
σου»
( Ψλ. Ριη΄71 ) .
Πιστεύει
πως η βαθιά ειρήνη έρχεται στην καρδιά με την αγάπη στον Θεό και τότε δεν
μπορεί τίποτα να τη μολύνει: «εἰρήνη
πολλὴ τοῖς
ἀγαπῶσι
τὸν νόμον
σου, καὶ οὐκ ἔστιν αὐτοῖς
σκάνδαλον»
( Ψλ. ριη΄165) . Δεν απελπίζεται όταν τα γεγονότα τον σπρώχνουν να στέκεται
μακριά από τον θεό σαν πλανώμενο πρόβατο. Γνωρίζει πως ο θεός θα τον
αναζητήσει., διότι δεν έχει λησμονήσει τον νόμο του: «ἐπλανήθην
ὡς πρόβατον
ἀπολωλός·
ζήτησον τὸν
δοῦλόν σου, ὅτι
τὰς ἐντολάς
σου οὐκ ἐπελαθόμην»
( Ψλ. ριη΄176 ) . Αυτό φάνηκε και στην παραβολή του Ασώτου Υιού. Πλανεμένος ο
άσωτος , αλλά η αγάπη του πατέρα έκαιγε στην καρδιά του. Ο πατέρας τον
αναζητούσε ενδόμυχα, σιωπηλά, και ο άσωτος επέστρεψε.
Πηγή: «εκπλήξεις
χάριτος
Σύγχρονοι ήρωες του
πνεύματος»
ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ
ΚΩΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΘΗΝΑ 2010
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΑΓΑΘΟΣ
ΛΟΓΟΣ»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου