Το εκκλησιαστικό γεγονός της Υπαπαντής
του Κυρίου, που εξιστορεί ο Ευαγγελιστής Λουκάς (β, 22-38), συνέβη σαράντα
ημέρες μετά τη γέννηση του Ιησού. Επειδή, σύμφωνα με το μωσαϊκό νόμο, ήταν το
πρώτο παιδί της οικογένειας και μάλιστα αγόρι, έπρεπε να αφιερωθεί στον Θεό και
συγχρόνως οι γονείς να προσφέρουν σε Αυτόν μία μικρή θυσία από ένα ζευγάρι
τρυγόνια ή δύο μικρά περιστέρια. Το ζευγάρι του Ιωσήφ και της Μαρίας
προϋπάντησε στο ναό ο υπερήλικας Συμεών, <<Ὁ ἐν ἀγκάλαις τοῦ δικαίου Συμεών βασταχθῆναι
καταδεξάμενος διά τήν ἡμῶν σωτηρίαν, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν>> ο
οποίος δέχθηκε τον Ιησού στην αγκαλιά του, η οποία φωτίστηκε από το Άγιο Πνεύμα
και αναφόνησε εξ όλη της ψυχης του <<Νυν απολύεις τον δούλoν σου,
δέσποτα, κατά το ρήμα σου εν ειρήνη· ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου,
ο ητοίμασας κατά πρόσωπον πάντων των λαών, φως εις αποκάλυψιν εθνών και δόξαν
λαού σου Ισραήλ>>Τα λόγια του Αγίου Συμεών σημειώνουν το τέλος μιας
μακράς περιόδου, χιλιάδων χρόνων κατά τη διάρκεια των οποίων οι άνθρωποι ζούσαν
χωρίς το Θεό· είχαν περάσει χιλιάδες χρόνια από τότε που ο Αδάμ είχε χύσει το
πρώτο του δάκρυ, από τότε που είχε θρηνήσει για πρώτη φορά πάνω στη γη εκείνη
στην οποία δεν εύρισκες πια το Θεό ανάμεσα στα πλάσματά Του.. Στην Ελλάδα η
γιορτή της μητέρας συνδέθηκε με την εορτή της Υπαπαντής (2 Φεβρουαρίου). Τότε η ορθόδοξη εκκλησία μας γιορτάζει την Θεοτόκο με τον Ιωσήφ που
πηγαίνουν τον 40ήμερο Ιησού Χριστό στο Ναό για να σαραντίσει. Μια κίνηση που ακόμα σήμερα κάνουν οι χριστιανές
μητέρες.
Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2021
- 8:56 μ.μ.
- p.Ioannis Kiparissopoulos
- ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΑ
- No comments
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου